الأعراف ٧١
ترجمه
| الأعراف ٧٠ | آیه ٧١ | الأعراف ٧٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«وَقَعَ»: رخ داد. ثابت و واجب گردید. «رِجْسٌ»: عذاب. «سُلْطَانٍ»: دلیل و برهان.
تفسیر
نکات آیه
۱- خداوند، قوم عاد را به سبب شرکورزى و انکار رسالت هود به پلیدى گرفتار ساخت و بر آنان غضب کرد. (قال قد وقع علیکم من ربکم رجس و غضب)
۲- هود(ع) در پاسخ ناباورى قوم عاد به اخطارهاى عذاب، فراهم آمدن زمینه هاى عذاب (پلید گشتن و گرفتارى به غضب خدا) را به آنان ابلاغ کرد. (فأتنا بما تعدنا ... قال قد وقع علیکم من ربکم رجس و غضب)
۳- شرکورزى و انکار رسالت انبیا، موجب پلیدى انسان و روایى غضب خداوند بر اوست. (قد وقع علیکم من ربکم رجس و غضب)
۴- کیفر حق ناپذیران، در راستاى ربوبیت الهى بر جامعه انسانى است. (قد وقع علیکم من ربکم رجس)
۵- سوق دادن مردم به جایگاه بایسته آنان، پرتویى از ربوبیت خداوند بر ایشان است. (قد وقع علیکم من ربکم رجس و غضب)
۶- پلیدى و نکبت قوم عاد، موجب غضب الهى بر آنان شد. (قال قد وقع علیکم من ربکم رجس و غضب) تقدیم ذکرى «رجس» بر «غضب» مى تواند حاکى از تقدم رتبى آن باشد.
۷- آلودگى قوم عاد به پلیدى و گرفتارى ایشان به خشم خدا، مانع آنان از تصدیق رسالت هود و گرایش به توحید و یکتاپرستى (قال قد وقع علیکم من ربکم رجس و غضب) برداشت ف-وق بر اساس این احتمال است که جمله «قد وقع ... » به منزله دلیلى باشد بر کفرورزى قوم عاد، نه نتیجه اى براى انکار توحید و رسالت. یعنى هود با این جمله اشاره به ریشه عنادورزى آنان دارد.
۸- قوم هود پرستشگر اسمهایى بى هویت و معبودانى ساخته و پرداخته اوهام خود و نیاکانشان (اتجدلوننى فى أسماء سمیتموها أنتم و ءاباؤکم)
۹- مشرکان، پرستشگر معبودانى اعتبارى و متکى به خدایانى پوچ و واهى (اتجدلوننى فى أسماء سمیتموها أنتم و ءاباؤکم)
۱۰- هود، گرفتار جدال و کشمکش مدام قوم عاد درباره معبودان بى اساسشان (اتجدلوننى فى أسماء سمیتموها أنتم و ءاباؤکم)
۱۱- هود با پرخاش به قوم خویش خواهان ترک بحث و جدال آنان با وى درباره معبودان دروغین شد. (اتجدلوننى فى أسماء سمیتموها أنتم و ءاباؤکم)
۱۲- خداوند در هیچ آیینى به پرستش معبودى جز خود فرمان نداده است. (ما نزل اللّه بها من سلطن)
۱۳- شرک، فاقد هر گونه دلیل و برهان (ما نزل اللّه بها من سلطن)
۱۴- افکار و عقاید ارائه شده از سوى انبیا، متکى بر حجت و برهان است. (ما نزل اللّه بها من سلطن)
۱۵- لزوم استوارى عقاید بر اساس برهان و حجت (ما نزل اللّه بها من سلطن)
۱۶- استدلالها و براهین، افاضاتى از ناحیه خدا بر قلب و اندیشه انسانها (ما نزل اللّه بها من سلطن) مراد از «تنزیل» مى تواند «ایجاد کردن» باشد. بنابراین «ما نزل ... » یعنى خداوند هیچ دلیل و برهانى براى شرک نیافریده است. در این صورت مقصود از «سلطن» اعم از براهین عقلى و نقلى خواهد بود. و نیز مى تواند مراد از «تنزیل» نازل کردن معارف دین و احکام الهى باشد. بر این مبنا مقصود از «سلطن» برهان نقلى خواهد بود. برداشت فوق مبتنى بر معناى اول است.
۱۷- هود(ع)، قوم مشرک خویش را به نزول عذابى از جانب خداوند آگاه ساخت. (فانتظروا إنى معکم من المنتظرین) متعلق «انتظروا» به دلیل آیه بعد، عذاب الهى است.
۱۸- هود در انتظار نزول عذاب الهى بر قوم عاد، پس از ابلاغ رسالتهاى الهى و اصرار آنان بر انکار توحید و رسالت وى (فانتظروا إنى معکم من المنتظرین)
موضوعات مرتبط
- ادیان: تعالیم ادیان ۱۲
- الگوگیرى: در رفتار ۸
- انبیا: آثار تکذیب انبیا ۳ ; انبیا و برهان ۱۴ ; تعالیم انبیا ۱۴
- انسان: تفضل بر انسان ۱۶ ; مقامات انسان ۵
- ایمان: موانع ایمان به هود (ع) ۷
- برهان: منشأ برهان ۱۶
- پلیدى: آثار پلیدى ۶، ۷ ; عوامل پلیدى ۳
- توحید: اهمیت توحید عبادى ۱۲ ; کیفر انکار توحید ۱۸ ; موانع گرایش به توحید ۷
- جامعه: مسؤولیت جامعه ۴
- حق ناپذیران: کیفر حق ناپذیران ۴
- خدا: افعال خدا ۱ ; اوامر خدا ۱۲ ; ربوبیت خدا ۴، ۵ ; غضب خدا ۱، ۲ ; فضل خدا ۱۶ ; موجبات غضب خدا ۳، ۶
- شرک: آثار شرک ۱، ۳ ; بیخمنطقى شرک ۱۳
- عبادت: معبودان باطل ۹
- عذاب: تهدید به عذاب ۱۷ ; زمینه عذاب ۲ ; منشأ عذاب ۱۷ ; موجبات نزول عذاب ۱۸
- عقیده: برهان در عقیده ۱۵
- قلب: نقش قلب ۱۶
- قوم عاد: پلیدى قوم عاد ۱، ۲، ۶، ۷ ; تاریخ قوم عاد ۱۰، ۱۱ ; رسوم قوم عاد ۸ ; شرک قوم عاد ۱۸ ; عبادت قوم عاد ۸ ; عذاب قوم عاد ۲، ۱۸ ; عقیده قوم عاد ۲ ; مجادله قوم عاد ۱۱ ; معبودان قوم عاد ۸ ; مغضوبیت قوم عاد ۱، ۲، ۶، ۷ ; نیاکان قوم عاد ۸
- مجادله: ترک مجادله ۱۱
- مردم: هدایت مردم ۵
- مشرکان: عبادت مشرکان ۹ ; عذاب مشرکان ۱۷ ; معبودان مشرکان ۹
- معبودان باطل:۱۱ پوچى معبودان باطل ۱۱ ۹، ۱۰
- مغضوبان خدا:۱، ۶، ۷
- هود(ع): آثار تکذیب نبوت هود(ع) ۱ ; انتظارات هود(ع) ۱۸ ; برخورد هود(ع) ۱۱ ; دعوت هود(ع) ۲ ; قصه هود(ع) ۲، ۱۰، ۱۱، ۱۷، ۱۸ ; کیفر انکار رسالت هود(ع) ۱۸ ; مجادله هود(ع) ۱۰ ; هود(ع) و قوم عاد ۲، ۱۰، ۱۱، ۱۷، ۱۸ ; هود(ع) و مشرکان ۱۷
