روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۱۴۷
آدرس:
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن عمرو بن عثمان عن محمد بن سالم الكندي عمن حدثه عن ابي عبد الله ع قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۲۱۴۶ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۲۱۴۸ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۹۵
از امام صادق (ع) كه هر وقت به منبر بالا مىرفت مىفرمود: براى مسلمان شايسته است كه از برادرى و رفاقت با سه كس دورى گزيند: هرزهگوى بدكار و احمق و دروغگو. اما هرزهگوى بدكار: كردارش را برايت آرايد، و خواهد كه به مانند او باشى، و تو را در كار دنيا و آخرت كمك ندهد، و نزديكى با او جفا است و سخت دلى، و ورود بر او و خروج از منزل او براى تو ننگ است. و اما احمق: تو را به خيرى واندارد، و براى دفع بدى از تو اميدى به او نيست و گرچه خود را به تلاش اندازد و بسا كه خواهد به تو سودى رساند و زيانت بخشد، پس مرگ او از زندگيش بهتر است، و خموشى او بهتر از گفتار او است، و دورى از او بهتر از نزديكى با او است. و اما دروغگو: زندگانى با او بر تو گوارا نيست، هر چه گوئى به ديگران باز گويد و براى تو از ديگران باز گويد، هر زمانى يك افسانهاى به سر رساند افسانهاى مانند آن به دنبال آن چسباند تا آنجا كه اگر راست هم گويد، از او باور نشود، و ميان مردم دشمنى افكند و آنها را از هم جدا كند و در سينهها كينهها بروياند. از خدا بپرهيزيد و خود را بپائيد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۵۳
حضرت صادق عليه السّلام فرمود، هر زمان امير المؤمنين عليه السلام بمنبر ميرفت ميفرمود: سزاوار است از براى مسلمان كه از رفاقت با سه كس دورى جويد: پرروى بيباكى كه تباهكار است، و احمق، و دروغگو، اما شخص پرروى تباهكار پس كردار خويشتن را براى تو بيارايد و دوست دارد كه تو نيز مانند او باشى، و نه در كار دين تو را كمك كند و نه در كار آخرت، و نزديكى با او جفا كارى و سنگدلى است و ورود و خروج او (و رفت و آمدش) براى تو ننگست، و اما احمق پس كار خيرى در باره تو انجام ندهد و بجلوگيريش از رسيدن بدى بتو اميدى نيست اگر چه خود را بتلاش اندازد و بسا كه بخواهد بتو سودى برساند ولى (از روى حماقت) زيانت رساند پس مرگ او به از زندگيش ميباشد، و خموشى او به از گفتارش، و دورى او (از تو) به از نزديكى اوست، و اما دروغگو زندگى كردن با او بر تو گوارا نشود، گفتار تو را بديگران باز گويد، و از ديگران بسوى تو آرد، هر گاه افسانه را بپايان رساند آن را بافسانه ديگرى مانند آن بچسباند (و در نسخه وافى «مطها» است يعنى بكشاند) تا بدان جا كه راست گويد ولى كسى باور نكند، و ميانه مردمان را بدشمنى پراكنده سازد، و در سينهها تخم كينه افشاند و بروياند، از خداى عز و جل بپرهيزيد و خود را بپائيد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۷۰۱
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد بن خالد، از عمرو بن عثمان، از محمد بن سالم كندى، از آنكه او را حديث كرده، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «اميرالمؤمنين عليه السلام چون بر منبر بالا مىرفت، مىفرمود كه: سزاوار است مسلمان را كه از برادرى كردن با سه كس دورى كند: يكى بدكارِ بىباك و بىپروا، و ديگرى احمق، و سيم دروغگو. امّا بدكار بىباك، پس پيوسته كارهاى بد خود را از براى تو زينت مىدهد، و دوست مىدارد كه مانند او باشى، و تو را يارى نمىكند بر امر دين تو و بر معاد تو (يعنى كارى كه در قيامت به كارت آيد)، و پيوستگى با او موجب جفا و قساوت است، و آمد و شد او نزد تو (كه بر تو داخل شود و از نزد تو بيرون رود)، بر تو عار و ننگ است، و امّا احمق، پس او تو را به چيزى كه خوب باشد دلالت نمىكند، و از براى دفع بدى از تو به او اميدوار نمىتوان بود، و هر چند كه سعى كند و خود را در زحمت افكند، و بسا است كه منفعت تو را مىخواهد و به تو ضرر مىرساند؛ پس مردنش از زندگيش بهتر، و خاموشيش از سخن گفتنش خوشتر، و دوريش از نزديكيش خوبتر است، و امّا دروغگو، پس با مصاحبت او هيچ عيشى بر تو گوارا نيست. پيوسته سخن تو را به دروغ به مردم نقل مىكند، و از مردم سخن را به دروغ به تو نقل مىكند، و خبرهاى دروغ از برايت مىآورد، و در هر زمان كه دروغ غريب عجيبى را تمام كرد، آن را به دروغ غريبى ديگر پيوند مىكند و آن را طول و كشيدگى مىدهد، تا به حدّى كه به چيز راستى خبر مىدهد، و كسى از او باور نمىكند، و به نقل دروغ، در ميان مردمان دشمنى مىافكند و كينهها را در سينهها مىروياند. پس از خدا بپرهيزيد و از براى خويش نظر كنيد» (يعنى ملاحظه نماييد تا با كسى كه نبايد مصاحبت كنيد، مصاحبت نكنيد).
شرح
آیات مرتبط (بر اساس موضوع)
احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)
- الکافی جلد ۲ ش ۲۱۴۷ (روایت شده از: امام على عليه السلام)
- الکافی جلد ۲ ش ۲۲۰۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۲ ش ۲۳۲۰ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۲ ش ۵۸۹ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۲ ش ۵۹۰ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۲ ش ۵۹۱ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۲ ش ۵۹۴ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
- الکافی جلد ۲ ش ۷۰۹ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۲ ش ۷۴۴ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۲ ش ۷۴۶ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۲ ش ۸۴۹ (روایت شده از: امام حسن مجتبى عليه السلام)
