روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۱۴۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الْعِشْرَة

عبد الاعلي عن ابي عبد الله ع قال قال امير المومنين ع :

وَ فِي رِوَايَةِ لاَ يَنْبَغِي لِلْمَرْءِ اَلْمُسْلِمِ‏ أَنْ يُوَاخِيَ اَلْفَاجِرَ فَإِنَّهُ يُزَيِّنُ لَهُ فِعْلَهُ وَ يُحِبُّ أَنْ يَكُونَ مِثْلَهُ وَ لاَ يُعِينُهُ عَلَى أَمْرِ دُنْيَاهُ وَ لاَ أَمْرِ مَعَادِهِ وَ مَدْخَلُهُ إِلَيْهِ وَ مَخْرَجُهُ مِنْ عِنْدِهِ شَيْنٌ عَلَيْهِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۹۷

امير المؤمنين (ع) فرمود: نشايد براى مرد مسلمان كه با بدكردار برادرى آغازد، زيرا كار بد خود را براى او جلوه دهد و خواهد كه مانند او گردد، و او را در كار دنيا و ديگر سرايش كمك ندهد، و رفت و آمد نزد او براى او زشتى و زبونى آورد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۵۳

و نيز از آن حضرت عليه السلام حديث كرده كه فرمود: شايسته نيست كه مرد مسلمان با شخص‏ تبهكار طرح برادرى افكند، زيرا كه او كردار خود را برايش بيارايد و دوست دارد كه آن مسلمان هم چون او شود، و او را نه در كار دنيا و نه در كار آخرتش كمك نكند، و رفت و آمدش براى او ننگ است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۷۰۳

و در روايت عبد الاعلى، از امام جعفر صادق عليه السلام مذكور است كه فرمود: «اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود كه: سزاوار نباشد مرد مسلمان را كه با نابكارى برادرى كند؛ زيرا كه او كردار خود را از برايش مى‏آرايد، و دوست مى‏دارد كه مانند او باشد، و او را بر امر دنيا و بر امر معادش يارى نمى‏كند، و دخولش بر او و بيرون رفتنش از نزد او (يعنى آمد و شدش در نزد او)، بر او عيب و زشت است كه مردم آن را عيب مى‏كنند».