سوره الغاشية
| سوره الأعلى | سوره الغاشية | سوره الفجر | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
در حال بارگیری... |
|
متن سوره
آیا تو را داستان (حادثه‌ی فراگیر) بس پوشنده(ی چهره‌ها) رسیده است؟
در چنان روزی، چهره‌هایی زبونند؛
تلاش‌کننده‌ی رنج‌برنده‌اند؛
آتشی بس سوزان را شعله زنند؛
از چشمه‌ای داغ (و) جوشان لبریز، نوشانیده شوند؛
خوراکی جز آنچه به تضرعشان آوَرَد ندارند؛
(خوراکی که) نه فربه کند و نه از گرسنگی بی‌‌نیاز کند؛
در آن روزگاران چهره‌هایی شادابند؛
برای کوشش خود خشنودند؛
در بهشتی بالا و والایند؛
سخن بیهوده‌ای در آنجا نشنوند؛
در آن چشمه‌ای روان است؛
در آن تخت‌هایی بلند است؛
و قدح‌هایی بی‌دسته نهاده شده؛
و نازبالش‌هایی پهلوی هم، چیده شده؛
و فرش‌‌هایی (زربفت)، پراکنده و گسترده.
آیا پس به شتر نمی‌نگرند، (که) چگونه آفریده شده؟
و سوی آسمان که چگونه برافراشته شده؟
و سوی کوه‌ها که چگونه (بر زمین) نصب شده‌اند؟
و به زمین که چگونه گسترده شده؟
پس یادآور باش که تو، تنها، یادآورنده‌ای (و)
بر آنان تسلّطی نداری.
مگر کسی که روی گردانید و کفر ورزید.
پس خدا او را به بزرگ‌ترین عذاب تعذیب کند.
بی‌گمان بازگشت آنان تنها سوی ماست.
سپس حسابشان بی‌امان تنها بر ماست.
