الغاشية ٢

از الکتاب
کپی متن آیه
وُجُوهٌ‌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ

ترجمه

چهره‌هایی در آن روز خاشع و ذلّت‌بارند،

ترتیل:
ترجمه:
الغاشية ١ آیه ٢ الغاشية ٣
سوره : سوره الغاشية
نزول : ١ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«وُجُوهٌ»: چهره‌ها. مراد خود اشخاص و افراد است. «خَاشِعَةٌ»: خوار و زبون. فرو شکسته و درهم شکسته. خضوع ایشان، سرافکندگی آمیخته با شرمندگی و نگرانی است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

نزول

شأن نزول آیات ۲ تا ۴:

محمد بن یعقوب کلینى بعد از چهار واسطه از امام صادق علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: ناصبى ها باکى ندارند از این که نماز بخوانند یا زنا نمایند و آیات ۳ و ۴ درباره آنان نازل شده است.[۱]

محمد بن الحسن البرائى بعد از دو واسطه از ابن ابى‌عمیر و او از کسى که از محمد بن على بن موسى الرضا درباره این آیات سؤال کرده بود، نقل نماید که گفت: این آیات درباره ناصبى ها نازل گردیده است[۲] و نیز گویند: این آیات درباره ناصبیون یعنى کسانى که نماز می‌خواندند و روزه می‌داشتند و نسبت به امیرالمومنین‌ على دشنام و ناسزا مى گفتند، نازل شده است که هیچ اعمالى از آنان مورد قبول قرار نخواهد گرفت.[۳]

تفسیر


نکات آیه

۱ - جمعى از حاضران صحنه قیامت، شکسته حال و سرافکنده اند و ذلّت و خوارى در چهره آنان نمایان است. (وجوه یومئذ خشعة) «خشوع»; یعنى، در برابر کسى سر تعظیم فرود آوردن و سر به زیر بودن و «خاشع» به معناى شکسته حال است (مقاییس اللغة). مراد از «وجوه» - به قرینه «لیس لهم طعام» در آیات بعد - صاحبان وجوه است و اِسناد خشوع به چهره ها - که محل بروز آثار آن است - نوعى مبالغه و بیانگر شدت خشوع است.

۲ - صحنه گریزناپذیر قیامت، براى برخى جز فروتنى و تسلیم ذلّت بار چاره اى باقى نمى گذارد. (حدیث الغشیة . وجوه یومئذ خشعة)

۳ - چهره حاضران صحنه قیامت، نمایانگر فرجام کار آنان است. (وجوه یومئذ خشعة)

۴ - خلود دوزخیان در آتش جهنم (تصلى نارًا)

موضوعات مرتبط

  • انسان: انسان ها در قیامت ۲; حتمیت ذلت اخروى انسان ها ۲; حتمیت عذاب اخروى انسان ها ۲; ذلت اخروى انسان ها ۱; سیماى اخروى انسان ها ۱، ۳; فرجام اخروى انسان ها ۳
  • جهنم: جاودانگى در جهنم ۴
  • جهنمیان: جاودانگى جهنمیان ۴
  • قیامت: ویژگیهاى قیامت ۳

منابع

  1. البرهان فى تفسیر القرآن.
  2. کشى صاحب رجال.
  3. تفسیر على بن ابراهیم.