سوره المطففين

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۳۸ توسط 127.0.0.1 (بحث) (QRobot edit)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سوره الإنفطار سوره المطففين سوره الإنشقاق
شماره کتابت : ٨٣
جزء :
نزول
ترتيب نزول : ٨٦
محل نزول : مكه
اطلاعات آماری
تعداد آیات : ٣٦
تعداد کلمات : ١٨٠
تعداد حروف :
در حال بارگیری...
لیست آیات

١ ٢ ٣ ٤ ٥ ٦ ٧ ٨ ٩ ١٠ ١١ ١٢ ١٣ ١٤ ١٥ ١٦ ١٧ ١٨ ١٩ ٢٠ ٢١ ٢٢ ٢٣ ٢٤ ٢٥ ٢٦ ٢٧ ٢٨ ٢٩ ٣٠ ٣١ ٣٢ ٣٣ ٣٤ ٣٥ ٣٦

متن سوره

وای بر کم‌‌کنندگان!

همانان که چون از مردمان پیمانه‌ای ستانند، تمام ستانند.

و چون آنان را پیمانه یا وزن کنند، به ایشان زیان رسانند.

آیا ایشان گمان نمی‌دارند که بی‌گمان برانگیختگانند،

برای روزی بزرگ.

روزی که مردمان در برابر پروردگار جهانیان به پای ایستند.

هرگز نه چنان است (که می‌پندارند)! کتاب (اعمال) فاجران بی‌چون و بی‌امان در (ژرفای) سجین است.

و تو را چه آگاه کرد که سجّین چیست‌؟

کتابی است رقم زده و نوشته شده.

وای در آن هنگام (و هنگامه) بر تکذیب‌کنندگان‌!

آنان که با روز جزا (همان را) تکذیب می‌کنند.

و جز هر تجاوزپیشه‌ی گناهکاری به آن تکذیب نمی‌کند.

هنگامی که آیاتمان بر او خوانده شود، گوید: « (این‌ها) بافته‌ها و افسانه‌های پیشینانتان است.»

هرگز (نه چنان است)! بلکه آنچه مرتکب می‌شده‌اند زنگار بر دل‌هایشان بسته است.

هرگز (نه چنان است)! بلکه آنان بی‌گمان در آن روز، از پروردگارشان سخت محجوبند.

سپس بی‌چون، آنان جهنم را بی‌امان گیرانه‌اند.

سپس (به ایشان) گفته می‌شود: «این (همان) است که به آن تکذیب می‌کردید.»

هرگز (نه چنان است)! همواره کتاب نیکان به‌راستی در (ژرفای) علّیّون است.

و چه (چیز) تو را شناساند (که) علّیّون چیست‌؟

کتابی است رقم زده شده.

مقرّبان آن را مشاهده می‌کنند.

بی‌گمان نیکوکاران همواره در (ژرفای) نعمت پربار (الهی)اند.

بر تخت‌ها (نشسته) می‌نگرند.

در چهره‌هایشان طراوت نعمت (بهشت) را می‌شناسی.

از باده‌ای مُهر زده شده نوشانیده شوند.

(باده‌ای که) مُهر آن، مشک است‌، و در این (نعمت‌ها) کوشندگان در پیشگیری (از دیگران) باید از یکدیگر پیشی گیرند.

و ترکیبش از (بلندای) چشمه‌ای سراشیب است.

چشمه‌ای را که نزدیک‌شدگان (به خدا) از آن می‌نوشند.

کسانی که گناه می‌کردند، همواره از (کار) آنان که ایمان آورده بودند ریشخند می‌زدند.

و چون بر ایشان می‌گذشتند، (به مسخره) اشاره(‌ی چشم و ابرو) با هم ردّ و بدل می‌کردند.

و هنگامی که نزد خانواده‌(های) خود باز می‌گشتند، به شوخ‌طبعی می‌پرداختند.

و هنگامی که مؤمنان را می‌دیدند، می‌گفتند: «اینان بی‌امان گمراهانند.»

و حال آنکه آنان (به عنوان) نگهبانانی بر اینان فرستاده نشده‌اند.

پس امروز، کسانی که ایمان آوردند از (کار) کافران می‌خندند.

بر تخت‌ها(ی خود نشسته و) نظاره می‌کنند.

(با این جریان) آیا کافران به پاداش نیک! آنچه می‌کرده‌اند رسیده‌اند؟


محتوای سوره