ثُوّب
از الکتاب
«ثُوِّب» از مادّه «ثَوْب» (بر وزن جوف)، در اصل، به معناى بازگشتن چیزى به حالت نخستین است، و «ثواب» به پاداشى گفته مى شود که به انسان در مقابل اعمالش مى دهند; چرا که نتیجه اعمالش به او برمى گردد، این واژه، هم در جزاى نیک و هم بد به کار مى رود، هر چند غالباً در مورد خیر استعمال مى شود.
ریشه کلمه
- ثوب (۲۸ بار)
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...