الكهف ٥٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۲۸ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و پروردگارت، آمرزنده و صاحب رحمت است؛ اگر می‌خواست آنان را به خاطر اعمالشان مجازات کند، عذاب را هر چه زودتر برای آنها می‌فرستاد؛ ولی برای آنان موعدی است که هرگز از آن راه فراری نخواهند داشت!

|و پروردگار تو آمرزنده و صاحب رحمت است. اگر مردم را به عملشان مى‌گرفت، حتما عذاب را زودتر به آنها مى‌رسانيد، ولى براى آنها موعدى است كه هرگز از آن گريزى نمى‌يابند
و پروردگار تو آمرزنده [و] صاحب رحمت است. اگر به [جرم‌] آنچه مرتكب شده‌اند، آنها را مؤاخذه مى‌كرد، قطعاً در عذاب آنان تعجيل مى‌نمود [ولى چنين نمى كند] بلكه براى آنها سر رسيدى است كه هرگز از برابر آن راه گريزى نمى‌يابند.
و خدای تو بسیار آمرزنده و بی‌نهایت دارای کرم و رحمت است، اگر خواهد تا خلق را به کردارشان مؤاخذه کند همانا در عذابشان تعجیل و تسریع کند و لیکن برای (عذاب) آنان وقت معین (در عالم قیامت) مقرر است که از آن هرگز پناه و گریزگاهی نخواهند یافت.
و پروردگارت بسیار آمرزنده [و] صاحب رحمت است. اگر می خواست آنان را به کیفر گناهانی که مرتکب شده اند، مؤاخذه کند، قطعاً در عذابشان شتاب می نمود [اما چنین نمی کند]، بلکه آنان را وعده گاهی است که هرگز در برابر آن کمترین پناهگاهی نخواهند یافت.
پروردگارت آمرزنده و مهربان است. اگر مى‌خواست به سبب كردارشان در اين جهان بازخواستشان كند، بى‌درنگ به عذابشان مى‌سپرد. اما عذاب را زمانى معين است كه چون فرازآيد، پناهگاهى نيابند.
و پروردگار تو آمرزگار صاحب رحمت است، اگر آنان را به خاطر آنچه کرده‌اند، فرو می‌گرفت، عذابشان را پیش می‌انداخت، ولی برای آنان میعادی مقرر است که در برابر آن پناهگاهی نمی‌یابند
و پروردگار تو آمرزگار و خداوند مِهر و بخشايش است اگر آنان را به سزاى آنچه كرده‌اند بازخواست مى‌كرد هر آينه در عذابشان شتاب مى‌نمود، اما آنان را هنگامى و وعده‌گاهى است كه از آن گريزگاه و پناهگاهى نيابند.
پروردگار تو بس آمرزنده و صاحب رحم است. اگر آنان را (فوراً) در برابر اعمالشان مجازات می‌نمود (می‌توانست و) هرچه زودتر عذاب را (همچون ملّتهای گذشته) گریبانگیرشان می‌کرد، ولی موعدی دارند که با فرا رسیدن آن راه نجاتی و پناهی در مقابلش نمی‌یابند.
و پروردگارت بسی پوشاننده‌ی کانون رحمت است. اگر به (جرم) دستاوردهاشان، آنان را مؤاخذه کند، بی‌گمان در عذابشان تعجیل می‌نماید. (ولی چنین نمی‌کند) بلکه برای آنها سررسیدی است که هرگز پس از آن راه گریزی نمی‌یابند.
و پروردگار تو است آمرزنده صاحب رحمت اگر گرفتارشان کند بدانچه فراهم کردند هر آینه بشتابد برای ایشان در عذاب بلکه ایشان را است وعده‌گاهی که هرگز نیابند جز آن پناهگاهی را


الكهف ٥٧ آیه ٥٨ الكهف ٥٩
سوره : سوره الكهف
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مِن دُونِهِ»: در مقابل آن موعد. بجز خدا. «لَن یَجِدُوا مِن دُونِهِ مَوْئِلاً»: از دست آن پناهگاهی نمی‌یابند که خویشتن را در آن محفوظ دارند. با فرا رسیدن آن، پناهگاهی جز خدا نمی‌یابند که بتواند ایشان را مصون دارد. «مَوْئِلاً»: ملجأ. پناهگاه.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- خداوند، بسیار آمرزنده و داراى رحمت گسترده است. (و ربّک الغفور ذوالرحمة) «غفور» صیغه مبالغه است و حرف «ال» در «الرحمة» بر کمال (استغراق صفات) دلالت دارد، بنابراین، «ذوالرحمة» یعنى «مالکِ رحمتِ کامل» و این، حاکى از گستردگى رحمت الهى است.

۲- غفران و رحمت خداوند، جلوه هایى از مقام ربوبیّت او است. (و ربّک الغفور ذوالرحمة) «الغفور» مى تواند خبر و یا صفت براى «ربّک» باشد.

۳- اَعمال اِعراض کنندگان از آیات الهى، مقتضى تعجیل و زودرسى عذاب بر ایشان است. (لو یؤاخذهم بما کسبوا لعجّل لهم العذاب) اگر بخواهند محتواى جمله شرطیه را به گونه اى بیان کنند که علاوه بر گذشته، وضعیّت آینده را نیز بازگو کند، یکى از شرط و جزا را مضارع و دیگرى را ماضى مى آورند. بنابراین «لو یؤاخذهم ... لعجل» بیان مى دارد که در گذشته، چنین بود و در آینده نیز همین گونه خواهد بود.

۴- غفران و رحمت گسترده الهى، مانع مؤاخذه و مجازات سریع کافران هدایت ناپذیر است. (و ربّک الغفور ذوالرحمة لو یؤاخذهم بما کسبوا لعجّل لهم العذاب) مرجع ضمیر «هم» در «یؤاخذهم» واژه «مَن ذُکِّرَ...» در آیه قبل است; یعنى، آنان که از آیات الهى، اِعراض کرده و به مهلکه هدایت ناپذیرى درافتادند.

۵- لطف و رحمت الهى بر آدمیان، همواره، مقدّم بر غضب او است. (و ربّک الغفور ذوالرحمة لو یؤاخذهم بما کسبوا لعجّل لهم العذاب) جمله «و ربّک الغفور...» به منزله تعلیلى براى امتناع در «لو یؤاخذهم» است; یعنى، اگر تعجیلى در مؤاخذه و عذاب برخى از کافران صورت نمى گیرد، به دلیل غفران و رحمت گسترده پروردگار است. بر این اساس، شمول غفران و رحمت خداوند، سابق بر شمول غضب و عقوبت او است; یعنى، اصل اوّلى، شمول رحمت است.

۶- مهلت یافتن گنه کاران و تأخیر مجازات ایشان، به معناى ایمنى ابدى آنان از کیفر نیست. (لو یؤاخذهم ... بل لهم موعد لن یجدوا من دونه موئلاً)

۷- اِعطاى مهلت از سوى خداوند به گنه کاران، براى روى آورى به توبه، جلوه ربوبیّت الهى است. (و ربّک الغفور ذوالرحمة لو یؤاخذهم بما کسبوا لعجّل لهم العذاب بل لهم موعد) یادآورى رحمت و غفران خداوند، در ضمن آیاتى که نشان دهنده حال هدایت ناپذیران و عذاب حتمى آنان است، دربردارنده این پیام نیز هست که در هر صورت، راه بازگشت، مسدود نشده و مجرم، مى تواند به سوى او بازگردد.

۸- اَعمال انسان، دستاوردهاى خودِ وى و بازتاب آن نیز متوجه خودِ او است. (لو یؤاخذهم بما کسبوا)

۹- جدال در برابر آیاتِ حق و اِعراض از آن ها و غفلت از گناهان، داراى کیفر قطعى است. (ذکّر بأیت ربّه فأعرض عنها ... بل لهم موعد)

۱۰- نظام کیفرى خداوند براى مجازات کافرانِ عصر بعثت، نظامى مشخَّص و داراى مَوعِد و زمانى تخلّف ناپذیر بود. (بل لهم موعد لن یجدوا من دونه موئلاً) به قرینه آیه بعد، مراد مؤاخذه در «لو یؤاخذهم» مؤاخذه در دنیا است. و جمله «بل لهم موعد» ظهور در فعلیّت آن وعده دارد که در مورد کافران عصر بعثت صادق است.

۱۱- براى مجرمان، پس از پایان مهلت آنان و فرا رسیدن موعد تحقُّق عذاب آنان، کمترین پناهگاهى وجود ندارد. (بل لهم موعد لن یجدوا من دونه موئلاً) «موئل» اسم مکان به معناى «ملجأ و پناگاه» است. ضمیر در «من دونه» به «موعد» برمى گردد و مراد این است که کافران، جز حرکت به سوى زمان تعیین شده عذاب، راه نجاتى ندارند. نکره بودن «موئلاً» بر عموم نفى دلالت دارد; یعنى، براى مجرمان کمترین پناگاهى نیز پیدا نمى شود.

موضوعات مرتبط

  • آیات خدا: آثار اعراض از آیات خدا ۳; عذاب معرضان از آیات خدا ۳; کیفر اعراض از آیات خدا ۹; کیفر مجادله با آیات خدا ۹
  • اسماء و صفات: ذوالرحمه ۱; غفور ۱
  • خدا: آثار آمرزشهاى خدا ۴; آثار رحمت خدا ۴; آمرزشهاى خدا ۱، ۲; تقدم رحمت خدا ۵; رحمت خدا ۱، ۲; غضب خدا ۵; کیفرهاى خدا ۱۰; مهلت هاى خدا ۷; نشانه هاى ربوبیت خدا ۲، ۷
  • عذاب: عوامل تعجیل عذاب ۳
  • عمل: آثار عمل ۸; مسؤول عمل ۸
  • غفلت: کیفر غفلت از گناه ۹
  • کافران: کیفر کافران صدراسلام ۱۰; موانع تعجیل در عذاب کافران ۴
  • کیفر: مصونیت از کیفر ۶; موجبات کیفر ۹; نظام کیفرى در صدراسلام ۱۰
  • گناهکاران: بى پناهى گناهکاران ۱۱; تأخیر کیفر گناهکاران ۶; حتمیت عذاب گناهکاران ۱۱; مهلت به گناهکاران ۶، ۷

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الكهف_٥٨&oldid=10826»