الأنبياء ٦٧
ترجمه
| الأنبياء ٦٦ | آیه ٦٧ | الأنبياء ٦٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«اُفٍّ لَّکُمْ»: اف بر شما. بیزارم از شما به سبب کاری که می‌کنید.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۴۸ - ۷۷ سوره انبياء
- اشاره به وجه تسميه ((تورات (( به : فرقان ، ضياء و ذكر
- مقصود از اينكه قرآن ((ذكر مبارك (( است
- مقصود از اينكه فرمود: ما به ابراهيم رشد او را داديم
- گفتگوى ابراهيم (عليه السلام ) با قوم بت پرست خود
- ابراهيم (ع ) بتها را قطعه قطعه كرد مگر بزرگترين آنها را
- محاجه آن جناب (عليه السلام ) با قوم خود بعد از شكستن بتها:((قال بل فعله كبيرهم ...((
- تنبه مردم بعد از شنيدن كلام ابراهيم (ع )
- اشاره به اينكه ((برد(( و ((سلام (( شدن آتش براى ابراهيم (عليه السلام ) به امرتكوينى خداى تعالى خارج از محدوده اطلاعات ما از سلسله علل و اسباب است
- بيان اينكه در جمله :((و جعلنا هم ائمة يهدون بامرنا(( مراد از هدايت رساندن به مقصد ومراد از ((امر(( امر تكوينى است
- توضيح اينكه مراد از وحى در آيه : ((واوحينا اليهمفعل الخيرات ...(( وحى تسديد است نه وحى تشريع و مؤ يد بودن ائمه به تسديد وتاءييد الهى را افاده مى كند
- بحث روايتى
- چند روايت راجع به اينكه خداوند امامت را در ابراهيم (عليه السلام ) و ذريه او قرار داد
نکات آیه
۱- اظهار تنفر و انزجار شدید ابراهیم(ع) از بت پرستان و معبودهاى آنان (أُفّ لکم و لما تعبدون ) «أُفّ» کلمه اى است که به هنگام تنفر و انزجار از چیزى و یا شخصى، به کار مى رود. تنوین «أُفٍّ» براى تعظیم است; یعنى، انزجار قوى و شدید.
۲- لزوم اظهار تنفر و انزجار از مشرکان و عقاید انحرافى و باطل آنها و ارائه راه هدایت به آنان (إذ قال لأبیه ... أُفّ لکم و لماتعبدون )
۳- تنها خداوند یکتا، شایسته عبادت و پرستش است. (أُفّ لکم و لماتعبدون من دون اللّه )
۴- ابراهیم(ع) قوم بت پرست خویش را به خاطر تعقل نکردن در باورها و اندیشه هاى خود، مورد سرزنش قرار داد. (أُفّ لکم ... أفلاتعقلون ) همزه در «أفلاتعقلون» براى استفهام توبیخى است.
۵- قوم بت پرست ابراهیم، مردمى سطحى نگر و کم خرد بودند. (أفتعبدون من دون اللّه ما لاینفعکم شیئًا و لایضرّکم . أُفّ لکم ... أفلاتعقلون) برداشت یاد شده از عبادت بى حاصل قوم ابراهیم و سرزنش شدن آنان از سوى آن حضرت بر تعقل نکردن و اندیشه نورزیدن به دست مى آید. گفتنى است به کسى که عقل خود را به کار نیندازد و در حد قوّه نگه دارد، کم خرد اطلاق مى شود; به عبارت دیگر بى خردى یا کم خردى نسبت به خرد بالفعل است نه بالقوّه.
۶- به کارگیرى عقل، زمینه ره بردن انسان به توحید و معارف صحیح الهى (أُفّ لکم ... أفلاتعقلون ) سرزنش کردن ابراهیم(ع) از قوم بت پرست خود به خاطر خرد نورزیدن، گویاى این نکته است که خردمندى، زمینه ساز ره بردن به توحید و... است.
۷- بت پرستى، عملى بى خردانه و ابلهانه است. (أُفّ لکم و لماتعبدون من دون اللّه أفلاتعقلون )
۸- توحید، اندیشه و باورى است مطابق عقل. (أُفّ لکم و لماتعبدون من دون اللّه أفلاتعقلون ) حضرت ابراهیم(ع)، بت پرستان را به دلیل روى آوردن به شرک و دورى از توحید، مردمى کم خرد و بى فکر دانست. از این کلام استفاده مى شود که روى کردن به توحید و دورى از شرک، نشانگر خردمندى است و عقیده توحیدى مطابق با عقل و خرد است.
۹- پیوند خویشاوندى و عاطفى، باید تحت الشعاع روابط عقیدتى و دینى باشد. (إذ قال لأبیه و قومه ما هذه التماثیل التى أنتم لها عکفون ... أُفّ لکم و لماتعبدون من دون اللّه أفلاتعقلون)
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): تبرى ابراهیم(ع) ۱; سرزنشهاى ابراهیم(ع) ۴; قصه ابراهیم(ع) ۴
- ایمان: ایمان به توحید ۶
- بت پرستان: تبرى از بت پرستان ۱
- بت پرستى: بى منطقى بت پرستى ۷
- تعقل: آثار تعقل ۶
- توحید: توحید عبادى ۳; عقلانیت توحید ۸
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۳
- خویشاوندى: اهمیت روابط خویشاوندى ۹
- دین: اهمیت دین ۹
- روابط: اهمیت روابط عاطفى ۹
- شرک: اهمیت تبرى از شرک ۲
- عقیده: اهمیت تبرى از عقیده باطل ۲
- عمل: عمل سفیهانه ۷
- قوم ابراهیم: بى عقلى قوم ابراهیم ۵; تاریخ قوم ابراهیم ۵; سرزنش قوم ابراهیم ۴; سطحى نگرى قوم ابراهیم ۵
- مشرکان: اهمیت تبرى از مشرکان ۲; اهمیت هدایت مشرکان ۲
- هدایت: زمینه هدایت ۶
