الحديد ٢١
ترجمه
الحديد ٢٠ | آیه ٢١ | الحديد ٢٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«سَابِقُوا»: با همدیگر مسابقه دهید. بر یکدیگر پیشی گیرید. «عَرْضُهَا ...»: (نگا: آلعمران / .
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ سَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ... (۷) وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (۲) وَ سَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ... (۸)
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۲۴ سوره حديد
- عتاب به مؤ منين به جهت قساوتى كه دل هايشان را گرفته و درمقابل ذكر خدا خاشع نمى شود
- مقصود از اينكه فرمود مؤ منان به خدا و رسل نزد پروردگارشان صديقتين و شهدايند
- پنج خصلت زندگى دنيا: لهو، لعب ، زينت ، تفاخر، و تكاثر و سخنى از شيخ بهائى دراين باره
- مثلى براى بيان فريبندگى دنيا
- اختلاف معنا و مفاد آيه : ((سابقوا الى مغفرة من ربكم )) با آيه : ((و سارعوا الى مغفرة...))
- مراد از اينكه عرض بهشت مانند عرض آسمان و زمين است
- مقصود از ايمان در جمله ((...اعدت للذين آمنوا بالله و رسله )) ايمان تواءم باعمل است
- وجوه متعدد در معناى آيه : ((ما اصاب من مصيبة فى الارض و لا فى انفسكم الا فى كتاب...))
- در از دست دادن اندوه مخوريد و در به دست آوردن شادى مكنيد
- (رواياتى در ذيل آيه : ((الم ياءن للذين آمنوا...)) و ((اولئك هم الصديقون والشهداء...)) و درباره حد زهد)
نکات آیه
۱ - هدف و آرمان انسان، باید دستیابى به سعادت و نیکبختى اخروى باشد; نه مظاهر فریبنده دنیا. (و ما الحیوة الدنیا إلاّ متع الغرور . سابقوا إلى مغفرة من ربّکم و جنّة)
۲ - انسان ها، باید دنیا را میدان مسابقه جهت دست یافتن به بهشت و آمرزش الهى قرار دهند. (و ما الحیوة الدنیا إلاّ متع الغرور . سابقوا إلى مغفرة من ربّکم و جنّة)
۳ - تلاش هرچه بیشتر انسان ها، براى رسیدن به غفران الهى و بهشت جاودان، توصیه خداوند به آنان (سابقوا إلى مغفرة من ربّکم و جنّة)
۴ - دنیا، عرصه مسابقه و تلاش براى کسب سعادت اخروى (بهشت پهناور) است; نه میدان بازى، آرایش، فخرفروشى و فزون خواهى. (سابقوا إلى مغفرة من ربّکم و جنّة)
۵ - رقابت در کارهاى پسندیده، امرى است شایسته و مورد سفارش خداوند. (سابقوا إلى مغفرة من ربّکم)
۶ - دستیابى به بهشت، در گرو جلب غفران و آمرزش الهى است. (سابقوا إلى مغفرة من ربّکم و جنّة)
۷ - غفران الهى نسبت به بندگان در قیامت، چنان عظیم است که در تصور کسى نمى گنجد. (سابقوا إلى مغفرة من ربّکم) نکره و مبهم آمدن «مغفرة»، مى تواند بیانگر مطلب یاد شده باشد.
۸ - آمرزش و چشم پوشى از گناه بندگان در قیامت، جلوه ربوبیت و پروردگارى خداوند (سابقوا إلى مغفرة من ربّکم)
۹ - وسعت بهشت، به اندازه وسعت همه آسمان ها و زمین است. (و جنّة عرضها کعرض السّماء و الأرض) واژه «عرض» در آیه شریفه معادل «سعه» است - نه مقابل طول - و «ال» در «السماء» جنسیه مى باشد. بنابراین «السماء»; یعنى، همه آسمان ها.
۱۰ - بهشت موعود، هم اکنون موجود و آماده است.* (أُعدّت للذین ءامنوا) به کار رفتن تعبیر «اُعدّت» (آماده شده است) به صورت فعل ماضى، بیانگر مطلب یاد شده است.
۱۱ - بهشت، براى کسانى آماده شده است که به خداوند و پیامبران او ایمان دارند. (أُعدّت للذین ءامنوا باللّه و رسله)
۱۲ - اسلام، بر پایه ایمان به خداوند و همه پیامبران استوار است. (للذین ءامنوا ... و رسله) جمع آمدن «رسل»، بیانگر این است که، فرق گذاشتن میان پیامبران پذیرفته نیست و انسان مسلمان، باید به همه پیامبران الهى ایمان داشته باشد.
۱۳ - انکار هر یک از پیامبران الهى، موجب خروج انسان از دایره اسلام است. (للذین ءامنوا باللّه و رسله)
۱۴ - ادیان آسمانى و پیامبران الهى، از نظر اهداف و جهت گیرى هاى اعتقادى و رفتارى، مشترک و همسو هستند. (أُعدّت للذین ءامنوا باللّه و رسله)
۱۵ - ادیان آسمانى، سلسله اى واحد و به هم پیوسته است. (للذین ءامنوا باللّه و رسله)
۱۶ - آمرزش گناه بندگان و اعطاى بهشت پهناور به آنان، جلوه فضل و فزون بخشى خداوند به آنان است; نه استحقاق ایشان. (سابقوا إلى مغفرة من ربّکم و جنّة ... ذلک فضل اللّه)
۱۷ - خداوند، هر کس را که مشیتش تعلق بگیرد، از فضل و عطاى خویش بهره مند مى سازد. (ذلک فضل اللّه یؤتیه من یشاء)
۱۸ - خداوند، صاحب فضل و فزون بخشى است. (و اللّه ذو الفضل)
۱۹ - فضل و فزون بخشى خداوند نسبت به بندگان، بس بزرگ و شکوهمند است. (و اللّه ذو الفضل العظیم)
موضوعات مرتبط
- آخرت: تلاش براى آخرت ۲
- آسمان: وسعت آسمان ۹
- آمرزش: آثار آمرزش ۶; تلاش براى آمرزش ۳
- ادیان آسمانى: اهداف ادیان آسمانى ۱۴; پیوستگى ادیان آسمانى ۱۵; هماهنگى ادیان آسمانى ۱۴
- اسلام: ارکان اسلام ۱۲
- اسماء و صفات: ذوالفضل العظیم ۱۸
- انبیا: آثار تکذیب انبیا ۱۳; اهداف انبیا ۱۴; هماهنگى انبیا ۱۴
- انسان: آرزوى انسان ۱; آمرزش اخروى انسان ها ۸; مسؤولیت انسان ها ۲
- ایمان: ایمان به انبیا ۱۱، ۱۲; ایمان به خدا ۱۱، ۱۲
- بهشت: آمادگى بهشت ۱۰، ۱۱; تلاش براى بهشت ۳، ۴; زمینه بهشت ۲; مسابقه براى بهشت ۲; منشأ بهشت ۱۶; موجبات بهشت ۶; وسعت بهشت ۹
- بهشتیان :۱۱
- تفاخر: اجتناب از تفاخر ۴
- تکاثر: اجتناب از تکاثر ۴
- خدا: آثار مشیت خدا ۱۷; آمرزشهاى خدا ۳، ۶، ۸; توصیه هاى خدا ۳، ۵; زمینه آمرزشهاى خدا ۲; عظمت آمرزشهاى خدا ۷; عظمت فضل خدا ۱۹; نشانه هاى ربوبیت خدا ۸; نشانه هاى فضل خدا ۱۶
- دنیا: رابطه دنیا و آخرت ۲; نقش دنیا ۴
- دنیاطلبى: اهمیت اجتناب از دنیاطلبى ۱
- زمین: وسعت زمین ۹
- زینت طلبى: اجتناب از زینت طلبى ۴
- سعادت: تلاش براى سعادت اخروى ۴; زمینه سعادت اخروى ۴
- سعادت طلبى: اهمیت سعادت طلبى ۱
- عمل: فرصت عمل ۲، ۴; مسابقه در عمل خیر ۵
- فضل خدا: مشمولان فضل خدا ۱۷
- کفر: موجبات کفر ۱۳
- گناه: آمرزش گناه ۸
- گناهکاران: منشأ آمرزش گناهکاران ۱۶
- لعب: اجتناب از لعب ۴
- مؤمنان: فضایل مؤمنان ۱۱; مؤمنان در بهشت ۱۱