الحديد ٢١

از الکتاب
کپی متن آیه
سَابِقُوا إِلَى‌ مَغْفِرَةٍ مِنْ‌ رَبِّکُمْ‌ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا کَعَرْضِ‌ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ‌ أُعِدَّتْ‌ لِلَّذِينَ‌ آمَنُوا بِاللَّهِ‌ وَ رُسُلِهِ‌ ذٰلِکَ‌ فَضْلُ‌ اللَّهِ‌ يُؤْتِيهِ‌ مَنْ‌ يَشَاءُ وَ اللَّهُ‌ ذُو الْفَضْلِ‌ الْعَظِيمِ‌

ترجمه

به پیش تازید برای رسیدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتی که پهنه آن مانند پهنه آسمان و زمین است و برای کسانی که به خدا و رسولانش ایمان آورده‌اند؛ آماده شده است، این فضل خداوند است که به هر کس بخواهد می‌دهد؛ و خداوند صاحب فضل عظیم است!

ترتیل:
ترجمه:
الحديد ٢٠ آیه ٢١ الحديد ٢٢
سوره : سوره الحديد
نزول : ٥ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سَابِقُوا»: با همدیگر مسابقه دهید. بر یکدیگر پیشی گیرید. «عَرْضُهَا ...»: (نگا: آل‌عمران / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

نزول

ابن شهر آشوب از امامین امام باقر|باقر و امام صادق|صادق علیهماالسلام روایت کند که این قسمت از آیه «ذلِک فَضْلُ اللَّهِ یؤْتِیهِ مَنْ یشاءُ» و آیه ۳۲ سوره نساء «وَلاتَتَمَنَّوْا ما فَضَّلَ اللَّهُ بِهِ بَعْضَکمْ عَلى بَعْضٍ» درباره امام مرتضى علیه‌السلام نازل گردیده است.[۱]

تفسیر


نکات آیه

۱ - هدف و آرمان انسان، باید دستیابى به سعادت و نیکبختى اخروى باشد; نه مظاهر فریبنده دنیا. (و ما الحیوة الدنیا إلاّ متع الغرور . سابقوا إلى مغفرة من ربّکم و جنّة)

۲ - انسان ها، باید دنیا را میدان مسابقه جهت دست یافتن به بهشت و آمرزش الهى قرار دهند. (و ما الحیوة الدنیا إلاّ متع الغرور . سابقوا إلى مغفرة من ربّکم و جنّة)

۳ - تلاش هرچه بیشتر انسان ها، براى رسیدن به غفران الهى و بهشت جاودان، توصیه خداوند به آنان (سابقوا إلى مغفرة من ربّکم و جنّة)

۴ - دنیا، عرصه مسابقه و تلاش براى کسب سعادت اخروى (بهشت پهناور) است; نه میدان بازى، آرایش، فخرفروشى و فزون خواهى. (سابقوا إلى مغفرة من ربّکم و جنّة)

۵ - رقابت در کارهاى پسندیده، امرى است شایسته و مورد سفارش خداوند. (سابقوا إلى مغفرة من ربّکم)

۶ - دستیابى به بهشت، در گرو جلب غفران و آمرزش الهى است. (سابقوا إلى مغفرة من ربّکم و جنّة)

۷ - غفران الهى نسبت به بندگان در قیامت، چنان عظیم است که در تصور کسى نمى گنجد. (سابقوا إلى مغفرة من ربّکم) نکره و مبهم آمدن «مغفرة»، مى تواند بیانگر مطلب یاد شده باشد.

۸ - آمرزش و چشم پوشى از گناه بندگان در قیامت، جلوه ربوبیت و پروردگارى خداوند (سابقوا إلى مغفرة من ربّکم)

۹ - وسعت بهشت، به اندازه وسعت همه آسمان ها و زمین است. (و جنّة عرضها کعرض السّماء و الأرض) واژه «عرض» در آیه شریفه معادل «سعه» است - نه مقابل طول - و «ال» در «السماء» جنسیه مى باشد. بنابراین «السماء»; یعنى، همه آسمان ها.

۱۰ - بهشت موعود، هم اکنون موجود و آماده است.* (أُعدّت للذین ءامنوا) به کار رفتن تعبیر «اُعدّت» (آماده شده است) به صورت فعل ماضى، بیانگر مطلب یاد شده است.

۱۱ - بهشت، براى کسانى آماده شده است که به خداوند و پیامبران او ایمان دارند. (أُعدّت للذین ءامنوا باللّه و رسله)

۱۲ - اسلام، بر پایه ایمان به خداوند و همه پیامبران استوار است. (للذین ءامنوا ... و رسله) جمع آمدن «رسل»، بیانگر این است که، فرق گذاشتن میان پیامبران پذیرفته نیست و انسان مسلمان، باید به همه پیامبران الهى ایمان داشته باشد.

۱۳ - انکار هر یک از پیامبران الهى، موجب خروج انسان از دایره اسلام است. (للذین ءامنوا باللّه و رسله)

۱۴ - ادیان آسمانى و پیامبران الهى، از نظر اهداف و جهت گیرى هاى اعتقادى و رفتارى، مشترک و همسو هستند. (أُعدّت للذین ءامنوا باللّه و رسله)

۱۵ - ادیان آسمانى، سلسله اى واحد و به هم پیوسته است. (للذین ءامنوا باللّه و رسله)

۱۶ - آمرزش گناه بندگان و اعطاى بهشت پهناور به آنان، جلوه فضل و فزون بخشى خداوند به آنان است; نه استحقاق ایشان. (سابقوا إلى مغفرة من ربّکم و جنّة ... ذلک فضل اللّه)

۱۷ - خداوند، هر کس را که مشیتش تعلق بگیرد، از فضل و عطاى خویش بهره مند مى سازد. (ذلک فضل اللّه یؤتیه من یشاء)

۱۸ - خداوند، صاحب فضل و فزون بخشى است. (و اللّه ذو الفضل)

۱۹ - فضل و فزون بخشى خداوند نسبت به بندگان، بس بزرگ و شکوهمند است. (و اللّه ذو الفضل العظیم)

موضوعات مرتبط

  • آخرت: تلاش براى آخرت ۲
  • آسمان: وسعت آسمان ۹
  • آمرزش: آثار آمرزش ۶; تلاش براى آمرزش ۳
  • ادیان آسمانى: اهداف ادیان آسمانى ۱۴; پیوستگى ادیان آسمانى ۱۵; هماهنگى ادیان آسمانى ۱۴
  • اسلام: ارکان اسلام ۱۲
  • اسماء و صفات: ذوالفضل العظیم ۱۸
  • انبیا: آثار تکذیب انبیا ۱۳; اهداف انبیا ۱۴; هماهنگى انبیا ۱۴
  • انسان: آرزوى انسان ۱; آمرزش اخروى انسان ها ۸; مسؤولیت انسان ها ۲
  • ایمان: ایمان به انبیا ۱۱، ۱۲; ایمان به خدا ۱۱، ۱۲
  • بهشت: آمادگى بهشت ۱۰، ۱۱; تلاش براى بهشت ۳، ۴; زمینه بهشت ۲; مسابقه براى بهشت ۲; منشأ بهشت ۱۶; موجبات بهشت ۶; وسعت بهشت ۹
  • بهشتیان :۱۱
  • تفاخر: اجتناب از تفاخر ۴
  • تکاثر: اجتناب از تکاثر ۴
  • خدا: آثار مشیت خدا ۱۷; آمرزشهاى خدا ۳، ۶، ۸; توصیه هاى خدا ۳، ۵; زمینه آمرزشهاى خدا ۲; عظمت آمرزشهاى خدا ۷; عظمت فضل خدا ۱۹; نشانه هاى ربوبیت خدا ۸; نشانه هاى فضل خدا ۱۶
  • دنیا: رابطه دنیا و آخرت ۲; نقش دنیا ۴
  • دنیاطلبى: اهمیت اجتناب از دنیاطلبى ۱
  • زمین: وسعت زمین ۹
  • زینت طلبى: اجتناب از زینت طلبى ۴
  • سعادت: تلاش براى سعادت اخروى ۴; زمینه سعادت اخروى ۴
  • سعادت طلبى: اهمیت سعادت طلبى ۱
  • عمل: فرصت عمل ۲، ۴; مسابقه در عمل خیر ۵
  • فضل خدا: مشمولان فضل خدا ۱۷
  • کفر: موجبات کفر ۱۳
  • گناه: آمرزش گناه ۸
  • گناهکاران: منشأ آمرزش گناهکاران ۱۶
  • لعب: اجتناب از لعب ۴
  • مؤمنان: فضایل مؤمنان ۱۱; مؤمنان در بهشت ۱۱

منابع

  1. البرهان فی تفسیر القرآن.