طه ٦١

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

موسی به آنان گفت: «وای بر شما! دروغ بر خدا نبندید، که شما را با عذابی نابود می‌سازد! و هر کس که (بر خدا) دروغ ببندد، نومید (و شکست خورده) می‌شود!»

|موسى به آنان گفت: واى بر شما! بر خدا دروغ نبنديد كه خدا شما را با عذابى [سخت‌] هلاك مى‌كند. و هر كه دروغ سازد بى‌ترديد نوميد و زيانكار شده است
موسى به [ساحران‌] گفت: «واى بر شما، به خدا دروغ مبنديد كه شما را به عذابى [سخت‌] هلاك مى‌كند، و هر كه دروغ بندد نوميد مى‌گردد.»
موسی ساحران را گفت: وای بر شما! زنهار بر خدا (به سحر) دروغ مبندید که به عذابی بنیاد شما را بر باد هلاک دهد، و هر کس به خدا افترا بست سخت زیانکار شد.
موسی به فرعون و فرعونیان گفت: وای بر شما، بر خدا دروغ نبندید [که بت ها شریک اویند واین معجزات افسون وجادو است] که با عذابی شدید ریشه کن ونابودتان می کند، و یقیناً کسی که دروغ بست، محروم و نومید شد.
موسى گفتشان: واى بر شما، بر خدا دروغ مبنديد كه همه شما را به عذابى هلاك كند و هر كه دروغ بندد نوميد شود.
موسی به ایشان گفت وای بر شما، بر خداوند افتراء مزنید که شما را با عذابی ریشه کن می‌سازد و هرکس افتراء پیشه کند نومید گردد
موسى به آنان گفت: واى بر شما، بر خدا دروغ مبنديد كه شما را به عذابى نابود و ريشه‌كن كند، و همانا آن كه [بر خدا] دروغ بست نوميد و زيانكار گشت.
موسی خطاب به جادوگران گفت: وای بر شما! بر خدا دروغ نبندید (و به الوهیّت فرعون باور نکنید، و پیغمبران خدا را تکذیب ننمائید، و معجزات ایشان را جادو ندانید) که خدا شما را با عذاب (خود) نابود و ریشه‌کن خواهد ساخت، و شکست و نومیدی از آن کسانی است که بر خدا دروغ می‌بندند.
موسی به آنان گفت: «وای بر شما! به خدا دروغ نبندید که شما را به عذابی سخت از بن برمی‌کند. و هر که (به خدا) افترا زد بی‌گمان زیان کرده است.»
گفت بدیشان موسی وای بر شما نبندید بر خدا دروغی را که نابودتان سازد به عذابی و همانا زیانمند شد آنکه دروغ بست‌


طه ٦٠ آیه ٦١ طه ٦٢
سوره : سوره طه
نزول : ٦ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«وَیْلَکُمْ»: وای بر شما! نابود شوید! «یُسْحِتَ»: ریشه‌کن و نابود می‌گرداند. «خَابَ»: ناامید گردید. شکست خورد.


تفسیر

نکات آیه

۱ - فرعون و فرعونیان، از زمره افترازنندگان به خداوند (لاتفتروا على اللّه کذبًا )

۲ - شرک و سِحر خواندن معجزات موسى و ادعاى آوردن همانند براى آن و تکذیب رسالت الهى آن حضرت، از جمله افتراهاى فرعونیان به خداوند بود. (لاتفتروا على اللّه کذبًا) با توجه به آیات پیشین که مشتمل بر بیان توحید از زبان موسى(ع) و نیز ارائه معجزات، و عکس العمل فرعون در سحر خواندن آنها بود، مى توان به مواردى از افتراهاى فرعونیان اشاره کرد.

۳ - سِحر خواندن معجزات پیامبران، دروغ بستن به خداوند است. (لاتفتروا على اللّه کذبًا ) إفترا; یعنى، دروغ بافتن و به قرینه «على اللّه»، مراد دروغى است که در باره خداوند ساخته و پرداخته شده باشد. اضافه کلمه «کذباً» براى تأکید است.

۴ - ترساندن فرعونیان از عذاب - به خاطر افتراى بر خداوند - سرلوحه سخنان موسى(ع) در صحنه مقابله با ساحران فرعون (قال لهم موسى ویلکم لاتفتروا على اللّه کذبًا فیسحتکم بعذاب ) «ویل»; یعنى، «اندوه» و «هلاکت» و «هر سختى که از ناحیه عذاب پدید آید» (لسان العرب). «ویلکم» نفرین است; یعنى، عذاب باد بر شما. برخى آن را مفعول براى فعل محذوف دانسته اند; یعنى، ألزموا ویلکم (با هلاکت و عذابتان همدم باشید). جمله «فیسحتکم بعذاب» روشنگر مفاد «ویلکم» است.

۵ - افتراى بر خداوند و گفتن چیزهاى دروغ و خود بافته در باره او، گناهى عظیم و موجب استحقاق عذاب استیصال و نابودى است. (لاتفتروا على اللّه کذبًا فیسحتکم بعذاب ) «إسحات» (مصدر «یسحتکم») به معناى ریشه کن کردن و نابود ساختن است. «فیسحتکم بعذاب» با توجه به نکره بودن «عذاب» - که بر عظمت و شدت آن دلالت دارد - به این معنا است: شما را با عذابى سخت، ریشه کن و هلاک خواهد ساخت.

۶ - بهره جستن موسى(ع) از تجمع مردم مصر جهت تماشاى صحنه مقابله او و ساحران، براى بیم دادن مردم و دعوت آنان به توحید و ایمان (قال لهم موسى ویلکم لاتفتروا على اللّه کذبًا )

۷ - بیم دادن مردم از عذاب خداوند، و استفاده از فرصت ها براى تبلیغ، از وظایف مبلغان دین است. (قال ... ویلکم لاتفتروا ... بعذاب )

۸ - افترا و دروغ بستن به خداوند، هیچ ثمرى براى انجام دهنده آن ندارد. (لاتفتروا على اللّه کذبًا ... و قد خاب من افترى) «خیب» به معناى بهره نبردن و محروم شدن است. (قاموس). به قرینه صدر آیه -که موضوع آن افترا به خداوند بود - مقصود، محرومیت و نتیجه نگرفتن کسى است که در باره خداوند سخنانى ناصحیح و دروغ به زبان آورده بود.

۹ - افترا و دروغ بستن به دیگران، کارى ناروا و بى عاقبت است. (و قد خاب من افترى )

۱۰ - موسى(ع) با توجه به افتراهاى فرعونیان بر خداوند، به آنان هشدار داد و شکست و ناکامى را براى آنان پیش بینى کرد. (ویلکم لاتفتروا على اللّه ... و قد خاب من افترى )

۱۱ - موسى(ع)، با یادآورى ناکامى اهل افترا در امت هاى پیشین، آن را درس عبرتى براى فرعونیان خواند. (و قد خاب من افترى) جمله «قد خاب...» خبر از حال گذشتگان است و به منظور عبرت گیرى حاضران در صحنه مبارزه موسى و فرعون، بیان شده است.

موضوعات مرتبط

  • افترا: آثار افترا به خدا ۵; افترا به خدا ۳; بى ثمرى افترا به خدا ۸; فرجام شوم افترا ۹; گناه افترا به خدا ۵; ناپسندى افترا ۹
  • اقوام پیشین: عبرت از اقوام پیشین ۱۱
  • انبیا: تهمت جادو به انبیا ۳
  • انذار: انذار از عذاب ۴
  • تبلیغ: فرصت در تبلیغ ۶، ۷; انذاردرتبلیغ ۷
  • توحید: دعوت به توحید ۶
  • جادوگران فرعون: مناظره با جادوگران فرعون ۴
  • عذاب: موجبات عذاب ۵
  • فرصت : استفاده از رصت ۶
  • فرعونیان: افتراهاى فرعونیان ۱، ۲; انذار فرعونیان ۴; پیشگویى شکست فرعونیان ۱۰; عوامل عبرت فرعونیان ۱۱
  • فرعون: افتراهاى فرعون ۱
  • گناهان کبیره :۵
  • مبلغان: مسؤولیت مبلغان ۷
  • مفتریان به خدا :۱، ۲ انذار مفتریان به خدا ۲۱ ۴; عبرت از مفتریان به خدا ۱، ۲ ۱۱
  • موسى(ع): انذارهاى موسى(ع) ۴، ۶، ۱۰; پیشگویى موسى(ع) ۱۰; تعالیم موسى(ع) ۱۱; تهمت جادو به موسى(ع) ۲; دعوتهاى موسى(ع) ۶; روش تبلیغ موسى(ع) ۶; قصه موسى(ع) ۲، ۴،۶، ۱۰، ۱۱; مکذبان نبوت موسى(ع) ۲; موقعیت شناسى موسى(ع) ۶; همانندسازى معجزه موسى(ع) ۲
  • هلاکت: عوامل هلاکت ۵

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=طه_٦١&oldid=111466»