الأعراف ١٤٦: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۴#link179 | آيات ۱۳۸ - ۱۵۴، سوره اعراف]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۴#link179 | آيات ۱۳۸ - ۱۵۴، سوره اعراف]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۴#link180 | اشاره به اينكه بنى اسرائيل مردمى مادى و حس گرا و تحت تاءثير مرام بت پرستىقبطيان بوده اند.]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۴#link180 | اشاره به اينكه بنى اسرائيل مردمى مادى و حس گرا و تحت تاءثير مرام بت پرستىقبطيان بوده اند.]] | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۵: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۸#link219 | توضيح فقرات ديگرى از روايت كه معرفت با واسطه به خدا را شرك دانسته است]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۸#link219 | توضيح فقرات ديگرى از روايت كه معرفت با واسطه به خدا را شرك دانسته است]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۶_بخش۶۲#link68 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۶_بخش۶۲#link68 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
سَأَصْرِفُ عَنْ آياتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ كانُوا عَنْها غافِلِينَ «146» | |||
به زودى كسانى را كه بناحقّ در زمين تكبّر مى‌ورزند، از (ايمان به) آيات خود منصرف مى‌سازم، (به گونه‌اى كه) اگر هر نشانه‌اى (از قدرت ما را) ببينند، ايمان نمى‌آورند و اگر راه رشد را ببينند، آن را برنمى‌گزينند و اگر راه انحراف را ببينند، آن را راه خود گيرند. اين بدان جهت است كه آنان آيات ما را تكذيب كردند و همواره از آنها غافل بودند. | |||
---- | |||
«1». تفسير نورالثقلين. | |||
«2». تفسير راهنما. | |||
جلد 3 - صفحه 173 | |||
===نکته ها=== | |||
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: هنگامى كه دنيا در نظر مسلمانان جلوه كند، هيبت اسلام از آنان جدا مى‌شود و زمانى كه امر به معروف و نهى از منكر را ترك كنند، از بركت وحى محروم مى‌شوند. «و اذا تركوا الامر بالمعروف و النهى عن المنكر حرّمت بركة الوحى» «1» | |||
===پیام ها=== | |||
1- متكبّران، بدانند كه از هدايت و ايمان به آيات الهى محروم مى‌شوند. «سَأَصْرِفُ عَنْ آياتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ» | |||
2- خداوند، بى‌جهت لطف خود را از كسى برنمى‌گرداند، بلكه اين نتيجه‌ى عملكرد خود انسان است. سَأَصْرِفُ ... يَتَكَبَّرُونَ | |||
3- تكبّر انسان، برخاسته از تصوّرات موهوم اوست. يَتَكَبَّرُونَ ... بِغَيْرِ الْحَقِ | |||
4- تكبّر، هرگز براى موجود ضعيف و محتاجى همچون انسان، زيبنده نيست. | |||
يَتَكَبَّرُونَ ... بِغَيْرِ الْحَقِ | |||
5- تكبّر، اگر ادامه يابد، آيات متعدّد نيز انسان را هدايت نمى‌كند. يَتَكَبَّرُونَ ... كُلَّ آيَةٍ | |||
6- انسان درانتخاب هدايت و گمراهى آزاد است. لا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا ... يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا | |||
7- استمرار غفلت وتكذيب آيات الهى، موجب تكبّر و انحراف در ديدگاه و انتخاب است. «ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ كانُوا عَنْها غافِلِينَ» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
سَأَصْرِفُ عَنْ آياتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ كانُوا عَنْها غافِلِينَ (146) | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 196 | |||
سَأَصْرِفُ عَنْ آياتِيَ: زود باشد كه بر وجه خذلان و تخليه بگردانم از آيات خود، الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِ: آن كسانى كه تكبر نمودند در زمين به غير حق. مراد به تكبر بدون حق دين باطل آنها از دين اسلام است. | |||
بعضى فرموده: تكبر دو قسم است: 1- تكبر حق نسبت به مؤمنان و متقيان كه تنزّه و تحرّج و تبرّى باشد از دنيا كه خويشتن را بزرگ دارند از تلوّن و تلوّث به آن. 2- تكبر به غير حق، كه خود بالى فاسقان و فاجران باشد. | |||
تنبيه: أبو الفتوح رازى رحمه اللّه فرمايد: آيه شريفه چند قول است: | |||
1- زود است كه صرف نمايم خير آيات خود را از عزّ و كرامت نسبت به متكبران به غير حق، تا كسب رفعت و ثنا ننمايند در دنيا و آخرت، يا صرف كنم ايشان را به سوء اختيار خود از ثواب آنكه در آيات تأمل و دقت نظر نمايند. | |||
2- آنكه حكم فرمايم به انصراف ايشان، چون منصرف شوند و بر گردند، آشكار كنم كه ايشان برگشتند. | |||
3- منع كنم ايشان را از آياتى كه نازل فرمودم در تورات و انجيل و قرآن، تا افساد آن ننمايند و تغيير و تبديل ندهند. | |||
4- در منهج- صرف نمايم از ايشان رسيدن به كرامت متعلقه به آيات خود، و اعزاز به آن كه مؤمنان مستعد شدند، چنانچه به قوم موسى و فرعون بجا آوردم. | |||
5- آنكه زود باشد منع كنم آنها را از ابطال آيات، چنانچه فرعون و اتباع | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 197 | |||
او را مانع شدم كه هر چه جهد كردند در ابطال آيات موسى، نتوانستند. | |||
بعد از آن، نهايت انهماك آنها را در هوى و تقليد و غايت جحود و عناد ايشان را بيان فرمايد: وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ: و اگر ببينند اين سركشان و متكبران معاند، هر آيتى كه بنمائيم بر وحدانيت خود و صدق انبيا. و مراد معجزه داله بر صدق نبوت حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم است، لا يُؤْمِنُوا بِها: | |||
ايمان نياوردند به آن از فرط عناد و انكار و اختلال عقول آنها به سبب انهماك در پيروى هوى و دنيا. | |||
در تفسير صافى- در حديث از حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: اذا عظّمت أمّنى الدّنيا نزعت عنها هيبة الاسلام و اذا تركوا الامر بالمعروف و النّهى عن المنكر حرمت بركة الوحى. «1» فرمود: وقتى بزرگ شمارند امت من دنيا را، كنده مى‌شود از ايشان هيبت اسلام. و زمانى كه ترك كنند امر به معروف و نهى از منكر را، محروم شوند بركت وحى را. | |||
وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ: و اگر ببينند اين متكبران جاحد، راه راست و طريق هدايت را، يعنى آيات و معجزات داله بر طريق حق و مؤدى به آن، لا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا: اتخاذ نكنند آن را راه سلوك خود و متابعت آن ننمايند و به نظر تأمل و دقت ملاحظه نكنند، و لكن به عكس، وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الغَيِ: و اگر ببينند راه ضلالت و غوايت، كه آن پيشه مبطلان و موافق آراء باطله متكبران است، يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا: اتخاذ كنند آن را راه خود و پيروى باطل نمايند. | |||
على ابن ابراهيم قمى رحمه اللّه- قال: اذا رأوا الايمان و صدق الوفاء و العمل الصّالح لا يتّخذوه سبيلا و ان يروا الشّرك، و الزّنا و المعاصى يأخذوا بها و يعملوا بها. فرمود: وقتى ببينند ايمان و راستى و وفاء و عمل شايسته را، فرانگيرند آن را راه نجات و مساعدت براى خود. و هرگاه ببينند شرك و زنا و معاصى را، فراگيرند آن را به پيروى و عمل كنند به آن، و حال آنكه موجب هلاكت و شقاوت باشد. | |||
ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا: اين صرف آيات بر وجه خذلان و تخليه، و | |||
---- | |||
«1» تفسير صافى، ذيل آيه 146 اعراف. | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 198 | |||
با عدم تتبع سبيل رشد و پيروى باطل، به سبب آن است كه تكذيب كردند آيات ما را از معجزات و كتب منزله، وَ كانُوا عَنْها غافِلِينَ: و بودند از نظر تدبر و عبرت در آيات، بيخبران. مراد غفلت اعراض و عناد است نه غفلت جهل، يعنى مى‌دانستند و اعتراف به حقيقت و حقيت آن نمى‌كردند، مثل آيه: لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ، يعنى حال آنها در عدول و اعراض از آيات هاديه و از تأمل و تفكر در آن، مانند حال كسانى است كه ساهى و غافل باشند. پس اسناد غفلت به آنها، از باب تشبيه باشد مانند: صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَعْقِلُونَ. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
سوره الأعراف «7»: آيات 146 تا 147 | |||
سَأَصْرِفُ عَنْ آياتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ كانُوا عَنْها غافِلِينَ (146) وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ لِقاءِ الْآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (147) | |||
---- | |||
جلد 2 صفحه 474 | |||
ترجمه | |||
زود باشد منصرف نمايم از آيات خود آنانرا كه تكبّر مينمايند در زمين بناحق و اگر به‌بينند هر آيتى را نميگروند بآنها و اگر به‌بينند راه هدايت را نميگيرند آنرا راه و اگر به‌بينند راه ضلالت را ميگيرند آنرا راه اين براى آنستكه آنها تكذيب نمودند آيتهاى ما را و بودند از آنها غافلان | |||
و آنانكه تكذيب نمودند آيتهاى ما و ديدار آخرت را نابود شد اعمال آنها آيا جزا داده ميشوند مگر آنچه بودند كه بجا مى‌آوردند. | |||
تفسير | |||
يكى از صفات ذميمه و معاصى كبيره تكبّر است خصوص در برابر آيات الهى و معجزات انبياء عليهم السلام كه بايد خاضع شد و بنظر اعتبار و انصاف در آنها نگريست و تصديق نمود و هرگاه شخص از روى جهالت و عناد تكبر نمود و تكذيب كرد بسيار تكبر بيجا و ناروائى نموده و اگر چندى باين حال باقيماند و تدبّر و تفكّر در آنها ننمود و بغفلت گذراند كم كم مسامع قلب او بعالم غيب مسدود و بصيرتش بكلّى زائل ميشود گويا داغ باطل بتقدير الهى بر قلب او وارد ميگردد و عنايت غيبى از او سلب و بحال خود واگذاشته ميشود چون خود را از قابليّت فيض بسوء اختيار خود انداخته و براى عقوبت الهى در دنيا و آخرت مستحق نموده است و اين صرف الهى است آنها را از آيات خود كه در نتيجه انصراف از براى آنها از استماع آيات خدا و مشاهده معجزات انبيا حاصل ميشود بطوريكه هر قدر معجزه و كرامت مشاهده نمايند ايمان نمى‌آورند و هر چه آيات وعظ و انذار براى آنها قرائت شود در قلبشان تأثير نمى‌كند و اگر راه هدايت را مانند وجود امير المؤمنين (ع) به‌بينند آنراه را اختيار نمى‌نمايند و اگر راه ضلالت را مانند وجود اعداء او به‌بينند آنراه را اختيار مى‌كنند و قمى ره فرموده اگر ايمان و صدق و وفا و عمل صالح را به‌بينند راه خودشان قرار نمى‌دهند و اگر شرك و زنا و معاصى ديگر را به‌بينند اخذ مينمايند و عمل ميكنند و اينها همه در نتيجه تكذيب و غفلت حاصل خواهد شد و اعمال آنها فاسد و بى‌ثمر است و نفعى بر ايشان ندارد و در قيامت بجزاى اعمالشان خواهند رسيد چنانچه در دنيا بآثار سوئش مبتلا شدند. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
سَأَصرِف‌ُ عَن آياتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الأَرض‌ِ بِغَيرِ الحَق‌ِّ وَ إِن يَرَوا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤمِنُوا بِها وَ إِن يَرَوا سَبِيلَ الرُّشدِ لا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً وَ إِن يَرَوا سَبِيلَ الغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً ذلِكَ بِأَنَّهُم كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ كانُوا عَنها غافِلِينَ (146) | |||
زود باشد که برگردانم از آيات خود كساني را که تكبر كردند در روي زمين بدون حق و اينكه هر چه مشاهده كردند از هر آية ايمان نياوردند بآن و اگر ببينند راه رشد و صلاح را نميگيرند آن را راه خود و اگر ببينند راه غي‌ّ و ضلالت را ميگيرند راه خود و اينکه عمل براي اينست که تكذيب آيات ما را نمودند و خود را از آن آيات بغفلت انداختند. | |||
سَأَصرِف‌ُ عَن آياتِيَ در معناي مراد از اينکه آيات و كيفيت صرف متكبرين از آنها مفسرين اختلاف زيادي كردند تقريبا پنج وجه گفتند هر كدام يك وجهي اختيار كردند مثل ابي علي جبائي و قاضي و غير اينها، و آنچه بنظر اقرب و مناسب با ظاهر آيه شريفه است اينست که آياتي که در اينکه جمله است عنايات و تفضلات و تأييدات و نصرتهائيست که خداوند بمسلمين در عصر نبي اكرم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم مرحمت فرموده فقير بودند غني فرمود، ذليل بودند عزيزشان كرد، با يكديگر مخالف و دشمن بودند رءوف و مهربان شدند، با عده كمي بدون اسباب و اسلحه بر كفار و مشركين غلبه كردند، در ضلالت بودند هدايت فرمود و غير اينها که در آيات شريفه اشاره دارد و منكرين از مشركين و اهل كتاب با آن ثروت و عدّه و عدّه و قدرت و عزتي که داشتند ذليل و مغلوب و هلاك و خوار و خفيف و دشمن با يكديگر شدند لذا ميفرمايد آنچه آنها داشتند از آنها گرفتيم و بمؤمنين داديم. | |||
الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الأَرض‌ِ آن قدر كبر و نخوت داشتند که اگر ميخواستند وارد منزلي شوند و باب منزل كوتاه بود حاضر نبودند سر خم كنند و اگر چيزي | |||
جلد 7 - صفحه 457 | |||
از دست آنها روي زمين ميافتاد حاضر نبودند خم شوند و بردارند و امثال اينها خداوند آنها را آن قدر ذليل كرد که مشركين طلقاء رسول اللّه شدند در فتح مكه و اهل كتاب حاضر باداء جزيه شدند با كمال خفت. | |||
بِغَيرِ الحَق‌ِّ بدون حق تكبر و مدركي و دليلي براي عظمت خود نداشتند و غير از ضلالت و گمراهي و شرك و هزارها عيوب چيزي در آنها نبود. | |||
وَ إِن يَرَوا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤمِنُوا بِها از معجزات و آيات شريفه قرآن و عنايات حق نسبت بمؤمنين هر چه مشاهده ميكردند ايمان بآن نميآوردند. | |||
وَ إِن يَرَوا سَبِيلَ الرُّشدِ لا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا آنچه پيغمبر صلّي اللّه عليه و آله و سلّم آنها را راه‌نمايي و هدايت ميفرمود اعتنايي نميكردند وَ إِن يَرَوا سَبِيلَ الغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا هر راه فساد از فسق و فجور مثل زنا و شرب و قتل و غارت و ظلم و تعدي بود طريقه خود ميگرفتند و مشي ميكردند ذلِكَ بِأَنَّهُم كَذَّبُوا بِآياتِنا تكذيب انبياء كردند و معجزات آنها را حمل بسحر كردند و آنها را مجنون و كذّاب و ساحر شمردند وَ كانُوا عَنها غافِلِينَ به اينكه اعراض كردند و گوش بفرمايشات آنها ندادند و خود را در غفلت و جهالت و ضلالت انداختند. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
(آیه 146)- سرنوشت متکبران- بحثی که از این آیه و آیه بعد آمده است در حقیقت یک نوع نتیجه گیری از آیات گذشته در زمینه سرنوشت فرعون و فرعونیان و سرکشان بنی اسرائیل است، نخست می‌فرماید: «به زودی کسانی را که در زمین، به غیر حق تکبر ورزیدند از آیات خود، منصرف می‌سازیم» (سَأَصْرِفُ عَنْ آیاتِیَ الَّذِینَ یَتَکَبَّرُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ). | |||
سپس به سه قسمت از صفات این گونه افراد «متکبر و سرکش» و چگونگی «سلب توفیق حق پذیری» از آنها اشاره کرده، می‌فرماید: «و آنها اگر تمام آیات و نشانه‌های الهی را ببینند، ایمان نمی‌آورند»! (وَ إِنْ یَرَوْا کُلَّ آیَةٍ لا یُؤْمِنُوا بِها). | |||
«و نیز اگر راه راست و طریق درست را مشاهده کنند، انتخاب نخواهند کرد» (وَ إِنْ یَرَوْا سَبِیلَ الرُّشْدِ لا یَتَّخِذُوهُ سَبِیلًا). | |||
و به عکس «اگر راه منحرف و نادرست را ببینند، آن را راه خود انتخاب می‌کنند» (وَ إِنْ یَرَوْا سَبِیلَ الغَیِّ یَتَّخِذُوهُ سَبِیلًا). | |||
بعد از ذکر این صفات سه گانه که همگی حکایت از انعطاف ناپذیریشان در برابر حق می‌باشد، اشاره به دلیل آن کرده، می‌گوید: «اینها همه به خاطر آن است که آیات ما را تکذیب کردند و از آن غافل بودند» (ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ کانُوا عَنْها غافِلِینَ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
