الواقعة ٨٣: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=پس چرا گاهی که رسد به گلوگاه‌
|-|معزی=پس چرا گاهی که رسد به گلوگاه‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الواقعة | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::83|٨٣]] | قبلی = الواقعة ٨٢ | بعدی = الواقعة ٨٤  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الواقعة | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::83|٨٣]] | قبلی = الواقعة ٨٢ | بعدی = الواقعة ٨٤  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«بَلَغَتْ»: فاعل آن (الروحُ) محذوف است و سیاق کلام دالّ بر آن است (نگا: قیامه / ). «الْحُلْقُومَ»: گلوگاه. خشکنای. حلق. حنجره.
«بَلَغَتْ»: فاعل آن (الروحُ) محذوف است و سیاق کلام دالّ بر آن است (نگا: قیامه / ). «الْحُلْقُومَ»: گلوگاه. خشکنای. حلق. حنجره.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۷


ترجمه

پس چرا هنگامی که جان به گلوگاه می‌رسد (توانایی بازگرداندن آن را ندارید)؟!

|پس چرا وقتى كه [جان‌] به گلوگاه مى‌رسد
پس چرا آنگاه كه [جان شما] به گلو مى‌رسد،
پس چرا هنگامی که جان کسی به گلو رسد.
پس چرا هنگامی که روح به گلوگاه می رسد،
پس چرا آنگاه كه جان به گلوگاه رسد،
پس چرا چون جان به گلوگاه رسد
پس چرا چون [جان‌] به گلوگاه رسد- هنگام مرگ-،
پس چرا هنگامی که جان به گلوگاه می‌رسد، (توانائی بازگرداندن آن را ندارید؟!).
پس چرا نه، آن‌گاه که (جانتان) به گلویتان رسد.
پس چرا گاهی که رسد به گلوگاه‌


الواقعة ٨٢ آیه ٨٣ الواقعة ٨٤
سوره : سوره الواقعة
نزول : ٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بَلَغَتْ»: فاعل آن (الروحُ) محذوف است و سیاق کلام دالّ بر آن است (نگا: قیامه / ). «الْحُلْقُومَ»: گلوگاه. خشکنای. حلق. حنجره.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - مرگ، امرى قطعى و گریزناپذیر براى انسان ها (فلولا إذا بلغت الحلقوم) واژه «إذا»، در امورى به کار مى رود که قطعى و محتوم باشد. بنابراین عبارت «إذا بلغت الحلقوم» مى رساند که براى هر انسانى، وقتى مقرر شده که در آن وقت خواهد مرد و هیچ کس قادر نیست جلو آن را بگیرد.

۲ - رسیدن جان به گلوى شخص محتضر، نشانه نزدیکى کامل وى به مرگ (فلولا إذا بلغت الحلقوم) ضمیر «هى» در «بلغت» به «نفس» (جان) برمى گردد و رسیدن جان به گلو، کنایه از نزدیک شدن کامل وى به مرگ است.

۳ - تلاش براى نجات محتضر از مرگ، هنگامى که جانش به گلو رسیده باشد، ناموفق و بى ثمر است. (فلولا إذا بلغت الحلقوم) «لولا»ى تحضیضیه در آیه شریفه، براى تعجیز و بیان ناتوانى انسان از نجات دادن شخص محتضر از مرگ است.

موضوعات مرتبط

  • محتضر: استحاله نجات محتضر ۳
  • مرگ: حتمیت مرگ ۱; نشانه هاى مرگ ۲

منابع