يونس ٤١: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و اگر تکذیبت نمودند بگو مرا است کردارم و شما را است کردار شما بیزارید از آنچه من میکنم و بیزارم از آنچه شما کنید | |-|معزی=و اگر تکذیبت نمودند بگو مرا است کردارم و شما را است کردار شما بیزارید از آنچه من میکنم و بیزارم از آنچه شما کنید | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره يونس | نزول = | {{آيه | سوره = سوره يونس | نزول = [[نازل شده در سال::16|٤ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::41|٤١]] | قبلی = يونس ٤٠ | بعدی = يونس ٤٢ | کلمه = [[تعداد کلمات::18|١٨]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«لِی عَمَلِی ...»: سزا و جزای کارم را میبینم، و شما سزا و جزای کارتان را میبینید (نگا: نمل / ، یس / ، صافّات / ). «أَنتُم بَرِیئُونَ ...»: شما مقصّر نبوده و مورد مؤاخذه قرار نمیگیرید در مقابل کاری که من میکنم، و من هم مقصّر نبوده و مورد مؤاخذه قرار نمیگیرم در مقابل کاری که شما میکنید (نگا: انعام / و . شما از آنچه میکنم بیزار و گریزانید، من هم از آنچه میکنید بیزار و گریزانم (نگا: هود / ، شعراء / . | «لِی عَمَلِی ...»: سزا و جزای کارم را میبینم، و شما سزا و جزای کارتان را میبینید (نگا: نمل / ، یس / ، صافّات / ). «أَنتُم بَرِیئُونَ ...»: شما مقصّر نبوده و مورد مؤاخذه قرار نمیگیرید در مقابل کاری که من میکنم، و من هم مقصّر نبوده و مورد مؤاخذه قرار نمیگیرم در مقابل کاری که شما میکنید (نگا: انعام / و . شما از آنچه میکنم بیزار و گریزانید، من هم از آنچه میکنید بیزار و گریزانم (نگا: هود / ، شعراء / . |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۵۱
ترجمه
يونس ٤٠ | آیه ٤١ | يونس ٤٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«لِی عَمَلِی ...»: سزا و جزای کارم را میبینم، و شما سزا و جزای کارتان را میبینید (نگا: نمل / ، یس / ، صافّات / ). «أَنتُم بَرِیئُونَ ...»: شما مقصّر نبوده و مورد مؤاخذه قرار نمیگیرید در مقابل کاری که من میکنم، و من هم مقصّر نبوده و مورد مؤاخذه قرار نمیگیرم در مقابل کاری که شما میکنید (نگا: انعام / و . شما از آنچه میکنم بیزار و گریزانید، من هم از آنچه میکنید بیزار و گریزانم (نگا: هود / ، شعراء / .
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
قُلْ أَ تُحَاجُّونَنَا فِي اللَّهِ وَ... (۳) فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنْتُکُمْ... (۱) فَلِذٰلِکَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ کَمَا... (۳) لَکُمْ دِينُکُمْ وَ لِيَ دِينِ (۰)
قَدْ کَانَتْ لَکُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ... (۳) (۱) لاَ أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ (۰) وَ لاَ أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (۰) وَ لاَ أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ (۰) وَ لاَ أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (۰) لَکُمْ دِينُکُمْ وَ لِيَ دِينِ (۰) وَ إِنْ جَادَلُوکَ فَقُلِ اللَّهُ... (۲) قُلْ لاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا... (۲)
تفسیر
- آيات ۴۵ - ۳۷، سوره يونس
- نفى شاءنيت مفترى بودن ، از قرآن كريم در جمله : ((و ما كان هذا القرآن ان يفترى ...))
- مراد از: ((الذى بين يديه )) و معناى : ((تفصيل الكتاب )) و اشاره به وحدت همه اديانو اينكه اختلاف اديان در اجمال و تفصيل است
- تحدى قرآن كريم به اينكه سوره اى مانند قرآن بياوريد اختصاص به سور معينى ندارد
- فقط به فصاحت و بلاغت قرآن تحدى نشده ، بلكه از لحاظ معنى و محتواى قرآن نيزمبارزطلبى شده است
- تاءويل معارف و احكام قرآن از مقوله معانى الفاظ نيست . وجهل مشركين به اين تاءويل موجب تكذيب آنان شده است
- تقسيم امت اسلام به دو گروه : ايمان آورندگان و ايمان نياورندگان فسادگر
- مراد از اينكه در روز حشر، برانگيخته شدگان مى پندارند جز يك ساعت درنگ نكرده اند
نکات آیه
۱ - پیامبر(ص) دستور داشت تا در صورت مواجه شدن با پافشارى مشرکان بر تکذیب و انکار، آنان را به حال خود رها کرده و از اعمال باطلشان اعلان تبرى کند. (و إن کذبوک فقل ... و انا برىء ممّا تعملون)
۲ - دعوت کنندگان به سوى حق در صورت مواجه شدن با پافشارى مردم بر انکار حق، باید با اعلان تبرى از باطل، آنان را به حال خود رها کنند. (و إن کذبوک فقل ... و انا برىء ممّا تعملون)
۳ - سود و زیان اعمال و کردار هر شخص تنها عاید و گریبانگیر خود آن شخص خواهد شد. (لى عملى و لکم عملکم) حصر در برداشت فوق از تقدیم خبر («لى» و «لکم») بر مبتدا، استفاده شده است.
۴ - پیامبر اکرم (ص) از اعمال و کردار مشرکان و مشرکان از اعمال و کردار پیامبر(ص)، ناراحت و بیزار بودند. (أنتم بریئون مما أعمل و أنا برىء ممّا تعملون)
۵ - پیامبر اکرم (ص) در برابر مشرکان تکذیب کننده رسالت، موضع گیرى صریح و قاطعى داشت. (و إن کذبوک فقل لى عملى و لکم عملکم أنتم بریئون مما أعمل و أنا برىء ممّا تعملون)
۶ - خرسندى و رضا به اعمال و کردار نیک دیگران، انسان را در منافع آن سهیم مى کند. (لى عملى و لکم عملکم أنتم بریئون مما أعمل و أنا برىء ممّا تعملون) جمله «أنتم بریئون مما أعمل ... » مى تواند تعلیل براى حصر در جمله هاى «لى عملى» و «لکم عملکم» باشد ; یعنى، چون شما مشرکان از اعمال من بیزارید، منافع اعمال من ویژه خود من و چون من از کردار شما بیزارم، ضررهاى اعمال شما ویژه خود شما خواهد بود.
۷ - خرسندى و رضا به اعمال و کردار بد دیگران، آدمى را در ضررهاى آن سهیم مى کند. (لى عملى و لکم عملکم أنتم بریئون مما أعمل و أنا برىء ممّا تعملون)
موضوعات مرتبط
- تبرى: تبرى از باطل ۲ ; تبرى از مشرکان ۱
- حق طلبان: مسؤولیت حق طلبان ۲
- رضایت: آثار رضایت به عمل خیر ۶ ; آثار رضایت به عمل ناپسند ۷
- رهبران دینى: مسؤولیت رهبران دینى ۲
- عمل: آثار عمل ۳
- محمّد(ص): تبرى محمّد(ص) ۴ ; سیره محمّد(ص) ۵ ; قاطعیت محمّد(ص) ۵ ; محمّد(ص) و مشرکان ۱، ۴ ; محمّد(ص) و مشرکان صدر اسلام ۵ ; مسؤولیت محمّد(ص) ۱ ; ناخشنودى محمّد(ص) ۴
- مشرکان: تبرى مشرکان ۴ ; مشرکان و محمّد(ص) ۴ ; ناخشنودى مشرکان ۴