يوسف ١٠٩: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و نفرستادیم پیش از تو جز مردانی که وحی فرستادیم بسوی آنان از اهل شهرها پس آیا نمی‌گردند در زمین تا بنگرند چگونه بود فرجام آنان که پیش از ایشان بودند و همانا خانه آخرت بهتر است برای آنان که پرهیز کنند آیا بخرد نمی‌یابید
|-|معزی=و نفرستادیم پیش از تو جز مردانی که وحی فرستادیم بسوی آنان از اهل شهرها پس آیا نمی‌گردند در زمین تا بنگرند چگونه بود فرجام آنان که پیش از ایشان بودند و همانا خانه آخرت بهتر است برای آنان که پرهیز کنند آیا بخرد نمی‌یابید
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره يوسف | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::109|١٠٩]] | قبلی = يوسف ١٠٨ | بعدی = يوسف ١١٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::33|٣٣]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره يوسف | نزول = [[نازل شده در سال::11|١١ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::109|١٠٩]] | قبلی = يوسف ١٠٨ | بعدی = يوسف ١١٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::33|٣٣]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«إِلاّ رِجَالاً»: یعنی پیغمبران همه مرد بوده‌اند؛ نه فرشته یا جنّ یا زن. «مِنْ أَهْلِ الْقُرَی»: از میان اهالی شهرنشین. یعنی پیغمبران شهرنشین بوده‌اند؛ نه بیابانگرد و صحرانشین، و لذا کاملاً از اوضاع و احوال و مشکلات مادی و معنوی زندگی باخبر و مطّلع بوده و از روی شناخت به رفع مشکلات و کار تبلیغ پرداخته‌اند. «أَفَلَمْ یَسِیرُوا ...»: (نگا: آل‌عمران /  انعام / ). «دَارُ الآخِرَةِ»: سرای آخرت. دنیای دیگر. اضافه موصوف به صفت است. یعنی (الدَّارُ الآخِرَةِ): (نگا: انعام / ، اعراف / .
«إِلاّ رِجَالاً»: یعنی پیغمبران همه مرد بوده‌اند؛ نه فرشته یا جنّ یا زن. «مِنْ أَهْلِ الْقُرَی»: از میان اهالی شهرنشین. یعنی پیغمبران شهرنشین بوده‌اند؛ نه بیابانگرد و صحرانشین، و لذا کاملاً از اوضاع و احوال و مشکلات مادی و معنوی زندگی باخبر و مطّلع بوده و از روی شناخت به رفع مشکلات و کار تبلیغ پرداخته‌اند. «أَفَلَمْ یَسِیرُوا ...»: (نگا: آل‌عمران /  انعام / ). «دَارُ الآخِرَةِ»: سرای آخرت. دنیای دیگر. اضافه موصوف به صفت است. یعنی (الدَّارُ الآخِرَةِ): (نگا: انعام / ، اعراف / .

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۵


ترجمه

و ما نفرستادیم پیش از تو، جز مردانی از اهل آبادیها که به آنها وحی می‌کردیم! آیا (مخالفان دعوت تو،) در زمین سیر نکردند تا ببینند عاقبت کسانی که پیش از آنها بودند چه شد؟! و سرای آخرت برای پرهیزکاران بهتر است! آیا فکر نمی‌کنید؟!

و پيش از تو [نيز] نفرستاديم جز مردانى از اهل شهرها را كه به آنان وحى مى‌كرديم. آيا در زمين گردش نكردند تا عاقبت كار كسانى را كه پيش‌تر بوده‌اند بنگرند؟ و قطعا سراى آخرت براى پارسايان بهتر است. آيا نمى‌انديشيد
و پيش از تو [نيز] جز مردانى از اهل شهرها را -كه به آنان وحى مى‌كرديم- نفرستاديم. آيا در زمين نگرديده‌اند تا فرجام كسانى را كه پيش از آنان بوده‌اند بنگرند؟ و قطعاً سراى آخرت براى كسانى كه پرهيزگارى كرده‌اند بهتر است. آيا نمى‌انديشيد؟
و ما هیچ کس را پیش از تو به رسالت نفرستادیم جز آنکه رسولان همه (مانند تو) مردانی بودند از اهل شهرهای دنیا که به وحی ما مؤیّد شدند، (اینان که به انکار رسول به راه کفر و باطل می‌روند) آیا در روی زمین سیر نکرده‌اند تا عاقبت حال پیشینیانشان را (که چگونه هلاک شدند) بنگرند؟ و محققا سرای آخرت برای اهل تقوا (از حیات دنیا) بسیار نیکوتر است، آیا تعقل نمی‌کنید؟!
و پیش از تو [بخاطر هدایت مردم] جز مردانی از اهل آبادی ها را که به آنان وحی می نمودیم نفرستادیم. آیا [مخالفان حق] به گردش و سفر در زمین نرفتند تا با تأمل بنگرند که عاقبت کسانی که پیش از آنان بودند [و از روی کبر و عناد به مخالفت با حق برخاستند] چگونه بود؟ و مسلماً سرای آخرت برای کسانی که پرهیزکاری کردند، بهتر است؛ آیا نمی اندیشید؟
و ما پيش از تو به رسالت نفرستاديم مگر مردانى را از مردم قريه‌ها كه به آنها وحى مى‌كرديم. آيا در روى زمين نمى‌گردند تا بنگرند كه پايان كار پيشينيانشان چه بوده است؟ و سراى آخرت پرهيزگاران را بهتر است، چرا نمى‌انديشيد؟
و ما پیش از تو جز مردانی از اهل [همین‌] شهرها [به رسالت‌] نفرستاده‌ایم که به آنان وحی می‌کردیم، آیا در زمین سیر و سفر نمی‌کنند که بنگرند سرانجام پیشینیان آنان چه بوده است، و سرای آخرت برای پرواپیشگان بهتر است، آیا نمی‌اندیشید؟
و پيش از تو نفرستاديم مگر مردانى را از مردم شهرها كه بديشان وحى مى‌كرديم پس آيا در زمين، نگشته‌اند تا بنگرند كه سرانجام كسانى كه پيش از آنان بودند چگونه بود؟ و هر آينه سراى بازپسين براى پرهيزگاران بهتر است، آيا خرد را كار نمى‌بنديد؟
(سنّت ما در گزینش پیغمبران و گسیل آنان به میان مردمان تغییر نکرده است، و از جمله در انتخاب تو به عنوان خاتم‌الانبیاء نیز مرعی شده است) و ما پیش از تو پیغمبرانی نفرستاده‌ایم، مگر این که مردانی از میان شهریان بوده‌اند و بدیشان وحی کرده‌ایم. (دسته‌ای از انسانها بدانان گرویده و گروهی هم از ایشان بیزاری جسته‌اند. آیا قوم تو از این بی‌خبرند که پیغمبران نه فرشته و نه زن بوده‌اند و بلکه مردانی از شهرها بوده و در میان مردمان همچون ایشان زندگی کرده‌اند و تنها فرق آنان با دیگران این بوده که حاملان وحی و پیام آوران آسمانی بوده‌اند، و بعضی راه چنین راهنمایانی را انتخاب و به بهشت رسیده‌اند، و برخی هم عناد ورزیده و کفر پیشه کرده‌اند و به دوزخ واصل شده‌اند؟). مگر در زمین به گشت‌‌وگذار نمی‌پردازند تا ببینند که سرانجام کار گذشتگان پیش از ایشان چه بوده و به کجا کشیده شده است؟ بی‌گمان سرای آخرت، بهتر (از سرای این جهان) برای پرهیزگاران است. (ای معاندان افسار گسیخته و آرزوپرستان سرگشته!) آیا خرد و اندیشه‌ی خویش را به کار نمی‌اندازید (و نمی‌دانید که هستی خود را ناآگاهانه می‌بازید و توشه‌ای برای آخرت فراهم نمی‌سازید؟!).
و پیش از تو (نیز) بجز مردانی از اهل مجتمع‌ها - که به آنان وحی می‌کردیم - (برای مکلفان) نفرستادیم. آیا پس (از این وحی) در زمین نگردیدند تا فرجام کسانی را که پیش از آنان بوده‌اند بنگرند؟ و به درستی سرای آخرت -برای کسانی که پرهیزگاری کرده‌اند- بهتر است. پس آیا خردورزی نمی‌کنید؟
و نفرستادیم پیش از تو جز مردانی که وحی فرستادیم بسوی آنان از اهل شهرها پس آیا نمی‌گردند در زمین تا بنگرند چگونه بود فرجام آنان که پیش از ایشان بودند و همانا خانه آخرت بهتر است برای آنان که پرهیز کنند آیا بخرد نمی‌یابید


يوسف ١٠٨ آیه ١٠٩ يوسف ١١٠
سوره : سوره يوسف
نزول : ١١ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِلاّ رِجَالاً»: یعنی پیغمبران همه مرد بوده‌اند؛ نه فرشته یا جنّ یا زن. «مِنْ أَهْلِ الْقُرَی»: از میان اهالی شهرنشین. یعنی پیغمبران شهرنشین بوده‌اند؛ نه بیابانگرد و صحرانشین، و لذا کاملاً از اوضاع و احوال و مشکلات مادی و معنوی زندگی باخبر و مطّلع بوده و از روی شناخت به رفع مشکلات و کار تبلیغ پرداخته‌اند. «أَفَلَمْ یَسِیرُوا ...»: (نگا: آل‌عمران / انعام / ). «دَارُ الآخِرَةِ»: سرای آخرت. دنیای دیگر. اضافه موصوف به صفت است. یعنی (الدَّارُ الآخِرَةِ): (نگا: انعام / ، اعراف / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

لَقَدْ مَنَ‌ اللَّهُ‌ عَلَى‌... (۳) أَ فَلَمْ‌ يَسِيرُوا فِي‌ الْأَرْضِ‌... (۴) وَ مَا أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ‌ إِلاَّ... (۶)

مَا الْمَسِيحُ‌ ابْنُ‌ مَرْيَمَ‌ إِلاَّ... (۶) يَا مَعْشَرَ الْجِنِ‌ وَ الْإِنْسِ‌ أَ... (۲) وَ إِذْ قَالَتِ‌ الْمَلاَئِکَةُ يَا... (۰) يَا مَرْيَمُ‌ اقْنُتِي‌ لِرَبِّکِ‌ وَ... (۰) مَا الْمَسِيحُ‌ ابْنُ‌ مَرْيَمَ‌ إِلاَّ... (۵) وَ مَا جَعَلْنَاهُمْ‌ جَسَداً لاَ... (۱) ثُمَ‌ صَدَقْنَاهُمُ‌ الْوَعْدَ... (۰) وَ مَا أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ‌ مِنَ‌... (۴) وَ أَوْحَيْنَا إِلَى‌ أُمِ‌ مُوسَى‌... (۲) إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنَا وَ الَّذِينَ‌... (۱) يَوْمَ‌ لاَ يَنْفَعُ‌ الظَّالِمِينَ‌... (۱) قُلْ‌ مَا کُنْتُ‌ بِدْعاً مِنَ‌... (۳) وَ مَا أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ‌ مِنَ‌... (۴) وَ إِذْ صَرَفْنَا إِلَيْکَ‌ نَفَراً مِنَ‌... (۰) الْأَعْرَابُ‌ أَشَدُّ کُفْراً وَ نِفَاقاً... (۱) الْأَعْرَابُ‌ أَشَدُّ کُفْراً وَ نِفَاقاً... (۱)

تفسیر

نکات آیه

۱- پیامبران متعددى پیش از رسول اکرم(ص) به رسالت مبعوث شدند. (و ما أرسلنا من قبلک إلاّ رجالاً)

۲- خداوند ، مبعوث کننده پیامبران و فرستنده رسولان است. (و ما أرسلنا من قبلک إلاّ رجالاً)

۳- همه پیامبران از جنس بشر و از صنف مردان بودند. (و ما أرسلنا من قبلک إلاّ رجالاً) آیه شریفه در مقام دفع این توهّم است که پیامبران باید از فرشتگان باشند. از این رو مقصود از «رجال» مقابل فرشتگان است ، ولى انتخاب کلمه «رجالاً» به جاى «إناساً» و مانند آن اشاره به این واقعیت دارد که: پیامبران از صنف زنان نبودند.

۴- پیامبران از میان مردم و جامعه خویش به پیامبرى برگزیده شدند. (و ما أرسلنا من قبلک إلاّ رجالاً ... من أهل القرى) «قرى» (جمع قریة) در مقابل «وادى» (صحراها و بیابانها) است و به شهرها و روستاها اطلاق مى شود. ال در «القرى» مى تواند جانشین مضاف الیه باشد ; یعنى: «من أهل قریهم». و محتمل است «ال» در آن عهد حضورى باشد ; یعنى: «هذه القرى». برداشت فوق ناظر به احتمال اول است.

۵- گزینش پیامبران از میان خود انسانها ، از سنتهاى خداوند است. (و ما أرسلنا من قبلک إلاّ رجالاً ... من أهل القرى)

۶- ارتباط خداوند با پیامبران خویش از طریق وحى بود. (إلاّ رجالاً نوحى إلیهم)

۷- پیامبران از آبادى نشینان (از شهرها و روستاها) برگزیده شدند نه از صحرانشینان و بیابانگردان * (إلاّ رجالاً نوحى إلیهم من أهل القرى)

۸- تکذیب کنندگان پیامبران پیشین به عذابهاى دنیوى گرفتار شدند. (أفلم یسیروا فى الأرض فینظروا کیف کان عقبة الذین من قبلهم) مراد از ضمیر در «أفلم یسیروا» مشرکان و مخالفان پیامبراکرم(ص) است و مقصود از «الذین من قبلهم» امتهاى پیش از ایشان مى باشد.

۹- خداوند، فراخوان مردم به گشت و گذار در مناطق زمین براى مشاهده عاقبت و فرجام تکذیب کنندگان پیامبران (أفلم یسیروا فى الأرض فینظروا کیف کان عقبة الذین من قبلهم)

۱۰- مطالعه آثار باقیمانده از تکذیب کنندگان انبیا ، گویاى عاقبت شوم آنان و گرفتار آمدنشان به عذابهاى الهى است. (أفلم یسیروا فى الأرض فینظروا کیف کان عقبة الذین من قبلهم)

۱۱- خداوند ، تکذیب کنندگان رسالت پیامبر(ص) را به فرجام شوم و گرفتار آمدن به عذاب استیصال تهدید کرد. (أفلم یسیروا فى الأرض فینظروا کیف کان عقبة الذین من قبلهم)

۱۲- لزوم مطالعه تاریخ پیشینیان و عبرت آموزى از فرجام آنان (أفلم یسیروا فى الأرض فینظروا کیف کان عقبة الذین من قبلهم)

۱۳- سراى آخرت براى تقواپیشگان و پرهیزکنندگان از شرک و مخالفت با پیامبران ، سرایى نیکوست. (و لدار الأخرة خیر للذین اتقوا) متعلق «اتقوا» به قرینه آیات گذشته ، شرک و مخالفت با پیامبران است.

۱۴- رعایت تقوا و پرهیز از شرک و مخالفت با انبیا ، وسیله نیل به سعادت اخروى است. (و لدار الأخرة خیر للذین اتقوا)

۱۵- پیامبراکرم(ص) و دیگر رسولان الهى فراخوان مردم به تقواپیشگى (و ما أرسلنا من قبلک إلاّ رجالاً ... و لدار الأخرة خیر للذین اتقوا)

۱۶- تکذیب پیامبر(ص) به خاطر بشر بودنش ، نشانه بى خردى و دلیل بى اطلاعى از تاریخ بشر ، پیامبران پیشین و سنّت الهى است. (و ما أرسلنا من قبلک إلاّ رجالاً نوحى إلیهم من أهل القرى ... أفلاتعقلون) لحن جمله «و ما أرسلنا ...» گویاى این است که آن جمله در پاسخ این توهّم ایراد شده که: فرستاده خدا نمى تواند فردى از افراد بشر باشد ; بلکه باید از فرشتگان و مانند آنها باشد.

۱۷- آنان که در فرجام تکذیب کنندگان پیامبران نمى اندیشند و نیکویى سراى اخروى تقواپیشگان را درنمى یابند ، سزاوار سرزنش و ملامتند. (أفلم یسیروا ... أفلاتعقلون)

۱۸- آنان که نبوّت پیامبر(ص) را به خاطر بشر بودنش انکار مى کنند ، سزاوار ملامتند. (و ما أرسلنا من قبلک إلاّ رجالاً ... أفلاتعقلون)

۱۹- ضرورت به کارگیرى اندیشه براى فهم معارف دینى (و ما أرسلنا من قبلک إلاّ رجالاً ... أفلاتعقلون)

موضوعات مرتبط

  • آخرت: خیر بودن آخرت ۱۳
  • اقوام پیشین: عبرت از فرجام اقوام پیشین ۱۲; مطالعه سرنوشت اقوام پیشین ۱۲
  • انبیا: آثار ترک مخالفت با انبیا ۱۴; انبیا ى قبل از محمد(ص) ۱; بشر بودن انبیا ۳، ۵; تاریخ انبیا ۱; تهدید مکذبان انبیا ۱۱; خاستگاه انبیا ۴، ۵، ۷; دعوتهاى انبیا ۱۵; شهرنشینى انبیا ۷; عذاب مکذبان انبیا ۸، ۱۰، ۱۱; فرجام شوم مکذبان انبیا ۱۰، ۱۱; مردبودن انبیا ۳; مردمىبودن انبیا ۴; مطالعه فرجام مکذبان انبیا ۹، ۱۰، ۱۷; منشأ بعثت انبیا ۲; وحى به انبیا ۶; ویژگیهاى انبیا ۳; هماهنگى انبیا ۱۵
  • تاریخ: اهمیت مطالعه تاریخ ۱۲; دلایل جهل به تاریخ ۱۶; عبرت ازتاریخ ۱۲
  • تقوا: آثار تقوا ۱۴; اهمیت تقوا ۱۵; دعوت به تقوا ۱۵
  • خدا: تهدیدهاى خدا ۱۱; دعوتهاى خدا ۹; دلایل جهل به سنتهاى خدا ۱۶; سنتهاى خدا ۵; روش ارتباط خدا با انبیا ۶; نقش خدا ۲
  • دین: اهمیت تعقل در دین ۱۹; روش فهم دین ۱۹
  • سرزنش: مستحقان سرزنش ۱۷، ۱۸
  • سعادت: زمینه سعادت اخروى ۱۴
  • سیاحت: تشویق به سیاحت ۹; فلسفه سیاحت ۹
  • شرک: آثار اجتناب از شرک ۱۴
  • عبرت: عوامل عبرت ۱۲
  • عذاب: اهل عذاب ۸، ۱۰; تهدید به عذاب استیصال ۱۱
  • عقل: نشانه هاى بى عقلى ۱۶
  • فرجام: انذار از فرجام شوم ۱۱
  • متقین: متقین در آخرت ۱۳
  • محمد(ص): آثار تکذیب محمد(ص) ۱۶; بشربودن محمد(ص) ۱۶، ۱۸; دعوتهاى محمد(ص) ۱۵; سرزنش مکذبان محمد(ص) ۱۸
  • وحى: نقش وحى ۶

منابع