الأنفال ٣٧: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=تا جداسازد خدا پلید را از پاک و بنهد پلید را پاره‌ای از آن بر پاره‌ای پس انباشته سازدش با هم پس بگرداندش در دوزخ آنانند زیانکاران | |-|معزی=تا جداسازد خدا پلید را از پاک و بنهد پلید را پاره‌ای از آن بر پاره‌ای پس انباشته سازدش با هم پس بگرداندش در دوزخ آنانند زیانکاران | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنفال | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأنفال | نزول = [[نازل شده در سال::13|١ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::37|٣٧]] | قبلی = الأنفال ٣٦ | بعدی = الأنفال ٣٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::19|١٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«لِیَمِیزَ اللهُ الْخَبیِثَ مِنَ الطَّیِّبِ»: تا خدا کافر را از مؤمن جدا سازد و آنان را همسان و برابر نکند (نگا: مائده / و سجده / ). لام (لِیَمِیزَ) متعلّق به فعل مقدّری است که از سیاق کلام مفهوم می‌گردد، و تقدیر چنین است: فَعَلَ اللهُ ذلِکَ لِیَمیزَ. «فَیَرْکُمَهُ»: تا آن را متراکم کند و روی هم انباشته سازد. | «لِیَمِیزَ اللهُ الْخَبیِثَ مِنَ الطَّیِّبِ»: تا خدا کافر را از مؤمن جدا سازد و آنان را همسان و برابر نکند (نگا: مائده / و سجده / ). لام (لِیَمِیزَ) متعلّق به فعل مقدّری است که از سیاق کلام مفهوم می‌گردد، و تقدیر چنین است: فَعَلَ اللهُ ذلِکَ لِیَمیزَ. «فَیَرْکُمَهُ»: تا آن را متراکم کند و روی هم انباشته سازد. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۸
ترجمه
| الأنفال ٣٦ | آیه ٣٧ | الأنفال ٣٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«لِیَمِیزَ اللهُ الْخَبیِثَ مِنَ الطَّیِّبِ»: تا خدا کافر را از مؤمن جدا سازد و آنان را همسان و برابر نکند (نگا: مائده / و سجده / ). لام (لِیَمِیزَ) متعلّق به فعل مقدّری است که از سیاق کلام مفهوم می‌گردد، و تقدیر چنین است: فَعَلَ اللهُ ذلِکَ لِیَمیزَ. «فَیَرْکُمَهُ»: تا آن را متراکم کند و روی هم انباشته سازد.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
مَا کَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ... (۴) وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ... (۰) وَ امْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا... (۱)
يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَ يُرْبِي... (۰) أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا... (۰) وَ مَا أَصَابَکُمْ يَوْمَ الْتَقَى... (۱) وَ لِيَعْلَمَ الَّذِينَ نَافَقُوا وَ... (۰) وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً ثُمَ... (۱) أَ لَمْ تَرَ أَنَ اللَّهَ يُزْجِي... (۳) فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّينِ... (۰)
تفسیر
- آيات ۴۰ - ۳۰، سوره انفال
- معناى (( مكر )) و تقسيم آن به مكر ممدوح و مكر مذموم
- بيان اينكه جمله : (( ان كان هذا هو الحق ... )) حكايت كلام مشركين نيست
- مقتضاى اينكه پيغمبر (ص ) رحمة للعالمين است اين نيست كه مصلحت دين ناديده گرفته شود و مطلقا عذاب دنيوى براى ظالمين در كار نباشد
- وجوهى كه در مجمع البيان در مورد اينكه در يك آيه عذاب از مشركين نفى ، و در آيه دوماثبات شده است ، نقل شده و اشكال وارد بر آن وجوه
- اشاره به اينكه متروك ماندن خانه كعبه ، مؤ اخذه و عذاب الهى در پى دارد
- توضيح معناى آيه شريفه : (( ليميز الله الخبيث من الطيب ... ))
- معناى آيه شريفه : (( و قاتلوهم حتى لاتكون فتنة و يكون الدين كله لله ... ))
- رواياتى در ذيل آيه شريفه : (( و اذ يمكر بك الذين كفروا... )) در مورد توطئه قتل پيامبر (ص ) در مكه ، و هجرت آن حضرت به مدينه
- رواياتى در شاءن نزول و معناى آيه : (( اللهم ان كان هذا هو الحق ... )) و (( ما كان الله معذبهم ))
- رواياتى در معناى : (( و ما كان صلاتهم عندالبيت الا مكاء و تصديه )) و شاءن نزول آن
- چند روايت در ذيل آيه شريفه : (( ان الذين ينفقون اموالهم ليصدوا عن سبيل الله ... ))
نکات آیه
۱- خداوند در پرتو گسیل کافران به سوى دوزخ، ناپاکان را از پاکان جدا خواهد کرد. (إلى جهنم یحشرون. لیمیز اللّه الخبیث من الطیب) برداشت فوق مبتنى بر این است که «لیمیز اللّه» متعلق به «یحشرون» باشد.
۲- کافران ستیزه گر با دین، پلید هستند و اهل ایمان، پاک. (لیمیز اللّه الخبیث من الطیب)
۳- قیامت، زمینه اى مناسب براى متمایز شدن ناپاکان از پاکان (إلى جهنم یحشرون. لیمیز اللّه الخبیث من الطیب)
۴- آنانکه داراییهاى خویش را براى مبارزه علیه اسلام هزینه کنند، از ناپاکان و زیانکاران هستند. (فسینفقونها ... و الذین کفروا إلى جهنم یحشرون. لیمیز اللّه الخبیث من الطیب)
۵- هدف از اعطاى آزادى به انسانها براى اختیار کفر و ایمان و تلاش در راه آن، جداسازى ناپاکان از پاکان است.* (فسینفقونها ... و الذین کفروا إلى جهنم یحشرون. لیمیز اللّه الخبیث من الطیب) برداشت فوق بر اساس این احتمال است که «لیمیز اللّه» متعلق به معناى ضمنى آیه قبل (اعطاى آزادى براى اختیار کفر و ایمان و مهلت دادن به انسانها در دنیا) باشد. قابل ذکر است که گرایش به این معنا بدان جهت است که تعلق «لیمیز» به «إلى جهنم یحشرون»، با توجه به جمله «فیجعله فى جهنم»، خالى از ابهام نیست.
۶- خداوند در پى جداسازى ناپاکان از پاکان، آنان را در قیامت انباشته مى کند و یکجا در جهنم فرومى افکند. (و یجعل الخبیث بعضه على بعض فیرکمه جمیعا فیجعله فى جهنم) رکم (مصدر یرکم) به معناى جمع کردن چیزى و انباشته ساختن آن است.
۷- کافران حق ستیز، زیانکاران واقعى هستند. (أولئک هم الخسرون)
۸- زیان حقیقى انسان به دوزخى شدن اوست. (فیجعله فى جهنم أولئک هم الخسرون)
موضوعات مرتبط
- اسلام: مبارزه با اسلام ۴
- انسان: فلسفه اختیار انسان ۵
- انفاق: ناپسند ۴
- پاکان: در قیامت ۱، ۳; تشخیص پاکان ۳، ۵
- پلیدان:۴ در جهنم ۶ ; پلیدان ۴ در قیامت ۱، ۳، ۶ ; تشخیص پلیدان ۴ ۳، ۵
- پلیدى: تشخیص پلیدى ۶
- جهنم: سقوط جمعى در جهنم ۶
- جهنمیان: زیانکارى جهنمیان ۸
- دین: مبارزه با دین ۲
- زیان: موارد زیان ۸
- زیانکاران:۴، ۷
- قیامت: صفات قیامت ۳
- کافران: پلیدى کافران ۲ ; زیانکارى کافران ۷ ; کافران حق ستیز ۷ ; کافران در جهنم ۱ ; کافران و دین ۲
- مؤمنان: پاکى مؤمنان ۲ ; فضایل مؤمنان ۲
