المائدة ٨٤: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و چه شود ما را ایمان نیاریم به خدا و آنچه بیامد ما را از حقّ حالی که طمع داریم که درآرد ما را پروردگار ما با گروه شایستگان | |-|معزی=و چه شود ما را ایمان نیاریم به خدا و آنچه بیامد ما را از حقّ حالی که طمع داریم که درآرد ما را پروردگار ما با گروه شایستگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره المائدة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره المائدة | نزول = [[نازل شده در سال::19|٧ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::84|٨٤]] | قبلی = المائدة ٨٣ | بعدی = المائدة ٨٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::19|١٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مَا لَنَا»: ما چرا نباید. چه چیز ما را از آن باز میدارد که. «یُدْخِلَنَا»: ما را به بهشت داخل سازد. مفعول دوم، واژه (الْجنّة) بوده و محذوف است. | «مَا لَنَا»: ما چرا نباید. چه چیز ما را از آن باز میدارد که. «یُدْخِلَنَا»: ما را به بهشت داخل سازد. مفعول دوم، واژه (الْجنّة) بوده و محذوف است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۲
ترجمه
المائدة ٨٣ | آیه ٨٤ | المائدة ٨٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مَا لَنَا»: ما چرا نباید. چه چیز ما را از آن باز میدارد که. «یُدْخِلَنَا»: ما را به بهشت داخل سازد. مفعول دوم، واژه (الْجنّة) بوده و محذوف است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ إِنَ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ... (۲) الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْکِتَابَ... (۱) وَ إِذَا يُتْلَى عَلَيْهِمْ قَالُوا... (۳)
وَ إِنَ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ... (۲) أُولٰئِکَ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ... (۰) وَ إِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا... (۰)
تفسیر
- آيات ۸۶ - ۶۸، سوره مائده
- نكته درباره جمله : ((لستم على شى ء)) در آيه شريفه :((قل يا اهل الكتاب لستم على شى ء...))
- يهود و نصارا فاقد پايگاهى قابل اعتماد براى اقامه دين هستند
- اسم و لقب هيچ اثرى در سعادت آدمى ندارد و فقط ايمان به خدا و روز جزا وعمل صالح مايه سعادت است
- چون يهود براى خود برترى مى پنداشتند كور و كر شدند (از دين حق و شنيدن پند عاجزگشتند)
- بطلان و نامعقول بودن سخن نصارا كه گفته اند: ((ان الله ثالث ثلثة ))
- چگونگى اعتقاد به تثليث در ميان عوام نصارا
- احتجاج بر نفى الوهيت مسيح (ع ) و نيز نفى الوهيت ما در مسيح (بنابر يكاحتمال در معناى آيه )
- استدلال بروجوب عبادت خداى سبحان و عبادت نكردن هر چه جز او
- نكاتى كه در استدلال و احتجاج فوق در آيه شريفه وجود دارد
- نكته اينكه در جمله : ((مالا يملك لكم ضرا ولا نفعا)) و جملات مشابه آن ((ضر))قبل از ((نفع )) آورده شده است
- معناى علو و بيات جايگاه (غدير) نزد قديم يهود
- غلو اهل كتاب كه از آن نهى شده اند اين بوده كه انبياء و احبار و راهبان خود را تا مقامربوبيت بالا مى برده اند
- اعتقاد به پدرى و پسرى از اقوام بت پرست به مسيحيت راه يافته است
- علت اينكه نصارا نزديك ترين ملت ها به مسلمين از جهت دوستى معرفى شده اند
- وجود علماء و پارسايان بسيار در ميان نصارا و استكبار نور زيدن آنها علت انس بيشترآنان با مسلمين بوده است
- چند روايت در مورد اقوامى كه به شكل خوك و ميمون مسخ شدند
- رواياتى درباره امر به معروف و نهى از منكر و تعليم احكام الهى
- رواياتى در ذيل آيه : ((ذلك بان منهم قسيسين ...)) ونزول آن در شاءن نصاراى حبشه و داستان نجاشى
- قرآن كريم وحدت عدديه را از پروردگار جل وعلا نفى مى كند
- چون خداى تعالى مالك تمامى كمالات و اصيل در هر كمالى است ، اتصاف او به وحدت وكثرت عدديه محال است
- نفى وحدت عددى در سوره توحيد
- وحدت خداوند سبحان در توحيدى كه نصارا معتقدند و حدت عددى است كه قرآن منكر آن است
- (شرح و تفسير سخنانى از اميرالمؤ منين (ع ) درباره توحيد خداى سبحان ، نفى وحدتعددى و نفى حد از ذات اقدس الهى و...)
- شرح كلماتى از خطبه اميرالمؤ منين در نهج البلاغه درباره توحيد و صفات الهى
- خطبه ديگرى از كلام نورانى اميرالمؤ منين (ع ) در نهج البلاغه
- خطبه نورانى ديگرى از نهج البلاغه و شرح آن
- كلام گوهربار ديگرى از مولا اميرالمؤ منين (ع ) در توحيد و صفات خداوند
- خطبه ديگرى از اميرالمؤ منين (ع ) درباره توحيد الهى از كتاب احتجاج طبرسى
- فرمايش رسول خدا (ص ) درباره معناى توحيد بروايت اميرالمؤ منين (ع )
- (درباره اعتقاد به ودت عددى خداوند و رد آن در سخنان امام على (ع ))
نکات آیه
۱- ایمان به خداوند یکتا و حقانیت قرآن تنها راه منطقى و درست در دیدگاه مسیحیان عصر بعثت پس از آشنایى با قرآن (یقولون ... لانؤمن باللّه وما جاءنا من الحق)
۲- انکار قرآن و رسالت پیامبر (ص) با وجود آگاهى به حقانیت آن، کفر به خداوند است. (و ما لنا لانؤمن باللّه وما جاءنا من الحق) چنانچه ایمان واقعى به خداوند در گرو ایمان به قرآن و رسالت پیامبر (ص) نباشد معنا ندارد که مسیحیان و دانشمندان آنان با آنانکه به ایمان خداوند داشتند پس از اختیار اسلام بگویند: «ما لنا لانؤمن باللّه».
۳- کفر به خداوند، قرآن و رسالت پیامبر (ص) فاقد هرگونه دلیل (و ما لنا لانؤمن باللّه وما جاءنا من الحق) استفهام در جمله «ما لنا ...» استفهام انکارى است یعنى براى ما هیچگونه عذر و دلیلى وجود ندارد که از ایمان به خداوند یکتا و پذیرش اسلام رویگردان باشیم.
۴- مسیحیان مؤمن به قرآن و پیامبر (ص) آرزومند همراهى با صالحان در بهشت (و نطمع ان یدخلنا ربنا مع القوم الصلحین) برداشت فوق بر این اساس است که مفعول حذف شده از «یدخلنا» به قرینه مقام و نیز آیه بعد «الجنة» باشد یعنى «نطمع ان یدخلنا الجنة مع القوم الصالحین».
۵- همنشینى و همراهى با صالحان آرمانى مقدس و ارزشمند (و نطمع ان یدخلنا ربنا مع القوم الصلحین)
۶- صالحان داراى مقامى رفیع در پیشگاه خداوند (نطمع ان یدخلنا ربنا مع القوم الصلحین)
۷- ایمان به خدا، قرآن و پیامبر (ص) زمینه عروج به درجه صالحان (و ما لنا لانؤمن باللّه وما جاءنا من الحق ... یدخلنا ربنا مع القوم الصلحین) جمله «و نطمع ...» مى رساند که حتى پس از اعتراف به خداى یگانه نمى توان به همنشینى باصالحان یقین داشت بلکه ایمان مذکور تنها مى تواند زمینه ساز نیل به درجه صالحان باشد.
۸- رسیدن به درجه و مقام صالحان در پرتو خواست و عنایت الهى است. (نطمع ان یدخلنا ربنا مع القوم الصلحین)
۹- ارتقاى درجه معنوى مؤمنان پرتوى از ربوبیت الهى است. (نطمع ان یدخلنا ربنا مع القوم الصلحین)
۱۰- صالحان، گواهان عینى بر حقانیت قرآن و رسالت پیامبر (ص)* (فاکتبنا مع الشهدین ... ان یدخلنا ربنا مع القوم الصلحین) جمله «نطمع ان یدخلنا ...» مى تواند اشاره به آرزو و درخواستى باشد که مسیحیان آن را با جمله «فاکتبنا مع الشهدین» از خداوند تقاضا کردند. بنابراین درخواست همراهى با شاهدان همان آرزوى همنشینى با صالحان خواهد بود. و لذا مى توان گفت شاهدان همان صالحان هستند.
۱۱- سخن و دعاى فروتنانه مسیحیان مؤمن گواه دورى آنان از استکبار (انهم لایستکبرون ... نطمع ان یدخلنا ربنا مع القوم الصلحین) مطالب یاد شده از زبان مسیحیان در این آیه و آیه پیشین مى تواند به منزله دلیل براى «انهم لایستکبرون» در آیه ۸۲ باشد.
موضوعات مرتبط
- آرمان: پسندیده ۵
- ایمان: آثار ایمان ۷ ; ایمان به خدا ۱، ۷ ; ایمان به قرآن ۱، ۷ ; ایمان به محمّد (ص) ۷ ; متعلق ایمان ۱، ۷
- خدا: مشیّت خدا ۸ ; مظاهر ربوبیت خدا ۹
- رشد: عوامل ۷، ۸، ۹
- صالحان: در بهشت ۴ ; صالحان و قرآن ۱۰ ; صالحان و محمّد (ص) ۱۰ ; مقامات صالحان ۶، ۷، ۸ ; همنشینى با صالحان ۵
- قرآن: انکار قرآن ۲ ; حقّانیت قرآن ۱
- کفر: بیخمنطقى کفر ۳ ; کفر به خدا ۲، ۳ ; کفر به قرآن ۳ ; کفر به محمّد (ص) ۳ ; موارد کفر ۲
- گواهان: حقّانیت قرآن ۱۰ ; گواهان حقّانیت محمّد (ص) ۱۰
- محمد (ص): تکذیب محمد (ص) ۲
- مسیحیان: آرزوى مسیحیان مؤمن ۴ ; ایمان مسیحیان ۱ ; تواضع مسیحیان ۱۱ ; دعاى مسیحیان مؤمن ۱۱ ; مسیحیان صدر اسلام ۱ ; مسیحیان و قرآن ۱، ۴ ; مسیحیان و محمد (ص) ۴
- مقرّبان:۶
- مؤمنان: رشد معنوى مؤمنان ۹