آل عمران ٤٩: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و فرستادهای به سوی بنیاسرائیل که آوردم شما را آیتی از پروردگار شما که میآفرم برای شما از گل مانند پیکر پرنده و میدمم در آن پس میشود پرندهای به اذن خدا و بهبودی دهم کور مادرزاد و پیس را و زنده کنم مردگان را به اذن خدا و آگهی دهم شما را از آنچه میخورید و آنچه در خانههای خود نگه میدارید همانا در این است آیتی برای شما اگر هستید مؤمنان | |-|معزی=و فرستادهای به سوی بنیاسرائیل که آوردم شما را آیتی از پروردگار شما که میآفرم برای شما از گل مانند پیکر پرنده و میدمم در آن پس میشود پرندهای به اذن خدا و بهبودی دهم کور مادرزاد و پیس را و زنده کنم مردگان را به اذن خدا و آگهی دهم شما را از آنچه میخورید و آنچه در خانههای خود نگه میدارید همانا در این است آیتی برای شما اگر هستید مؤمنان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = | {{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = [[نازل شده در سال::14|٢ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::49|٤٩]] | قبلی = آل عمران ٤٨ | بعدی = آل عمران ٥٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::51|٥١]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«رَسُولاً»: حال و تقدیر چنین است: وَ یُکَلِّمُهُم رَسُولاً. یا این که مفعولٌبه فعل محذوفی است و تقدیر چنین میشود: وَ نَجْعَلُهُ رَسُولاً. «أَنِّی» معمول (رَسُولاً) است و تقدیر چنین است: رَسُولاً ناطِقاً بِأَنِّی. «أَخْلُقُ»: شکل میبخشم. «طِینِ»: گِل. «أُبْرِئُ»: شِفا میدهم. «أَکْمَهَ»: کور مادرزاد. «أَبْرَصَ»: پیس. «مَوْتَی»: جمع میّت، مردگان. | «رَسُولاً»: حال و تقدیر چنین است: وَ یُکَلِّمُهُم رَسُولاً. یا این که مفعولٌبه فعل محذوفی است و تقدیر چنین میشود: وَ نَجْعَلُهُ رَسُولاً. «أَنِّی» معمول (رَسُولاً) است و تقدیر چنین است: رَسُولاً ناطِقاً بِأَنِّی. «أَخْلُقُ»: شکل میبخشم. «طِینِ»: گِل. «أُبْرِئُ»: شِفا میدهم. «أَکْمَهَ»: کور مادرزاد. «أَبْرَصَ»: پیس. «مَوْتَی»: جمع میّت، مردگان. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۳۴
ترجمه
آل عمران ٤٨ | آیه ٤٩ | آل عمران ٥٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«رَسُولاً»: حال و تقدیر چنین است: وَ یُکَلِّمُهُم رَسُولاً. یا این که مفعولٌبه فعل محذوفی است و تقدیر چنین میشود: وَ نَجْعَلُهُ رَسُولاً. «أَنِّی» معمول (رَسُولاً) است و تقدیر چنین است: رَسُولاً ناطِقاً بِأَنِّی. «أَخْلُقُ»: شکل میبخشم. «طِینِ»: گِل. «أُبْرِئُ»: شِفا میدهم. «أَکْمَهَ»: کور مادرزاد. «أَبْرَصَ»: پیس. «مَوْتَی»: جمع میّت، مردگان.
تفسیر
- آيات ۶۰ - ۴۲، سوره آل عمران
- منظور از اصطفا (برگزيدن ) و تطهير مريم سلام اللّه عليها
- وجه اينكه قضاياى مربوط به مريم عليها السلام از اخبار غيبى شمرده شده است
- وجه تعبير به ((ملائكه )) در جمله ((اذ قالت الملائكة ...))
- گفتار معصومين در تفسير ((كلمه ))
- معناى ((كلمه خدا)) و مراد از ((كلمه )) در جمله : ((يبشرك بكلمة منه ...))
- وجه تسميه عيسى به مريم (عليهما السلام ) به ((مسيح ))
- يهود و كلمه ((مسيح ))
- معناى كلمه ((عيسى ))
- اقوالى كه درباره سخن گفتن عيسى (ع )با مردم در سن كهولت ، گفته شده است
- مراد از ((تورات )) ((انجيل )) در قرآن كريم
- بعثت حضرت عيسى (ع ) عموميت داشته ، هر چند رسالت او به سوى بنىاسرائيل بوده است
- معجزات عيسى (ع ) مستند به اذن خدا بوده است و عيسى (ع ) در صدور آن آيات استقلالىنداشته است
- معجزات حضرت عيسى (ع ) در خارج ، از آن جناب صادر مى شده است
- جمله ((مصدقا لما بين يدى من التورية ...)) براى اينكه عيسى (ع ) تورات موجود درزندگى خودرا قبول داشته است دلالت نمى كند
- عملى كه عيسى (ع ) براى باز شناختن مؤ منين به خود وتشكل دادن به آنها انجام داد
- قيد ((الى اللّه )) در آيه به چه جهتى آمده است ؟
- مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است
- راه عبادت كوتاهترين راه به سوى خداى سبحان است
- معناى ((توفى )) و تفاوت مورد استعمال اين كلمه با كلمه ((موت ))
- توّفى حضرت عيسى به معناى گرفتن آن حضرت از دست يهود است
- منظور از ((رفع عيسى به سوى خدا)) و ((تطهير او از كافران ))
- مراد از تفوق پيروان عيسى (ع ) بر كافران تا روز قيامت
- مقصود از تفّوق حجت تفوق از نظر مقبوليت نيست
- تبعيت از نياكان سبب مى شود كه مراد عموم يهود و مطلق نصارا باشد
- وعده نيكو به پيروان حقيقى (قولى و عملى ) عيسى (ع )
- دو حجت و دليل بر نفى الوهيت عيسى (ع ) در تمثيل او به آدم (ع )
- جمله ((الحق من ربك )) از بديع ترين بيانات قرآنى است
- بحث روايتى (در ذيل آيات كريمه گذشته )
- رواياتى درباره برترين زنان عالم : (فاطمه (س ) مريم ، خديجه و آسيه )
- اثبات سيادت اثبات عالى ترين مراتب اصطفاء است
- اخبار غيب حضرت عيسى (ع ) معجزه قابلقبول براى مردم بود
- روايتى درباره آنچه در شريعت عيسى (ع ) آمده بود
- روايت درباره به دار آويختن حضرت عيسى (ع )
- روايتى در مورد كيفيت بالا بردن عيسى (ع ) به آسمان
- روايتى از امام رضا (ع ) درباره قضيه حضرت عيسى (ع )
- بحث روايتى ديگر در معناى محدث
- فرق ميان نبى ، رسول و محدث
- على (ع ) محدث بود
- مطالبى پيرامون ((وحى )) و واژه ((محدث ))
- تشخيص القائات رحمانى از شيطانى مستند به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است
- توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند))
نکات آیه
۱ - عیسى (ع)، فرستاده و رسولى از جانب خداوند، به سوى بنى اسرائیل و رسولا الى بنى اسرائیل
۲ - بنى اسرائیل، مخاطبان اصلى رسالت عیسى (ع)* و رسولا الى بنى اسرائیل
۳ - ارسال رسول همراه با آیات روشنگر (معجزه)، جلوه اى از ربوبیّت خداست. و رسولا ... انّى قد جئتکم بایة من ربّکم
۴ - نقش معجزه در تربیت و هدایت انسانها بایة من ربکم با توجّه به معناى «ربّکم» (تربیت کننده شما انسانها)، معلوم مى شود که معجزات انبیا براى تربیت و هدایت انسانهاست.
۵ - معجزات روشنگر عیسى (ع)، دلیل صدق دعوت او انّى قد جئتکم بایة من ربّکم چون عیسى (ع) مدعى رسالت بود، نخست مى بایست آن را اثبات کند. بنابراین منظور از آیه و نشانه در «بایة من ربّکم»، نشانه نبوت اوست.
۶ - معجزات روشنگر انبیاى الهى، نشانه صدق دعواى رسالت آنان بایة من ربّکم
۷ - معجزه، وسیله ایجاد و باور به صدق نبوت پیامبران در انسانها قد جئتکم بایة من ربّکم
۸ - ساختن پرنده از گِل و دمیدن در آن و پرنده گشتن آن به اذن خدا از معجزات عیسى (ع) انّى اخلق لکم من الطین کهیئة الطیر فانفخ فیه
۹ - شکل گرفتن عناصر مادى و سپس تعلق روح به آن، نظام کلى تحول حیات* انّى اخلق لکم من الطین کهیئة الطیر فانفخ فیه بیانِ آنچه حضرت مسیح به عنوان اعجاز انجام مى داده، اشاره اى است به نظام کلّى تحول حیات. و اگر مقصود، صرفِ بیانِ اعجاز بود، نیاز به تذکر مراتب نداشت.
۱۰ - معجزات پیامبران، به اذن خداوند است. انّى اخلق ... باذن اللّه
۱۱ - اذن خداوند، حاکم بر نظام حیات انّى اخلق ... باذن اللّه
۱۲ - امکان آفرینش موجود زنده از عناصر مادى توسط انسان، در پرتو اذن خداوند انّى اخلق ... باذن اللّه
۱۳ - بینایى بخشیدن به کور مادرزاد و شفاى پیسى، معجزه عیسى (ع) و أبرىء الاکمه و الابرص
۱۴ - حیات بخشیدن به مردگان در پرتو اذن خدا، معجزه عیسى (ع) و احى الموتى باذن اللّه
۱۵ - شیوع بیمارى کورى مادرزاد و پیسى، در زمان حضرت عیسى (ع)* و أبرىء الاکمه و الابرص شفاى کورى و پیسى از میان تمام بیماریهایى که در آن زمان قابل علاج نبود، حکایت از شیوع این دو بیمارى در آن زمان دارد.
۱۶ - خبر دادن از آنچه مردم خورده و در خانه ذخیره کرده اند، معجزه حضرت عیسى (ع) و انبئکم بما تأکلون و ما تدّخرون فى بیوتکم
۱۷ - عیسى (ع)، برخوردار از ولایت تکوینى انّى اخلق لکم ... فانفخ فیه فیکون طیراً
۱۸ - عیسى (ع)، برخوردار از علم غیب و نهان و اُنبّئکم بما تأکلون و ما تدّخرون فى بیوتکم
۱۹ - کافى بودن معجزات عیسى (ع)، براى هدایت یافتن کسانى که در پى حقیقت و ایمان بدان بودند. انّ فى ذلک لایة لکم ان کنتم مؤمنین جمله «ان کنتم مؤمنین»، ظاهراً به معناى در پى حقیقت بودن است. زیرا اگر به معناى تحقق ایمان باشد، الزامى به آوردن آیه نیست; چون هدف از آیه، ایمان آوردن و گرایش است.
۲۰ - بهره ورى انسان از آیات الهى، مشروط به قابلیّت هاى ویژه در او انّ فى ذلک لایة لکم ان کنتم مؤمنین
۲۱ - مخاطبان عیسى (ع) (بنى اسرائیل) مدّعى ایمان به خدا ان کنتم مؤمنین برخى مفسّران برآنند که «ان کنتم مؤمنین» یعنى: اگر ایمان به خدا دارید این معجزات نشانه نبوّت من (عیسى) خواهد بود.
روایات و احادیث
۲۲ - معجزه شفاى بیماران توسط حضرت عیسى (ع)، متناسب با زمان خویش بجهت شیوع بیماریها و احتیاج مردم آن زمان به طب و ابرىء الاکمه و الابرص و احى الموتى باذن اللّه امام رضا (ع): ... انّ اللّه تبارک و تعالى بعث عیسى (ع) فى وقت ظهرت فیه الزمانات و احتاج النّاس الى الطّب ... بما احیالهم الموتى و ابرء [لهم] الاکمه و الابرص.[۱]
۲۳ - خبر دادن غیبى حضرت عیسى (ع)، از مأکولات و ذخایر بنى اسرائیل در خانه هایشان، از سن هفت یا هشت سالگى و انبّئکم بما تأکلون و ما تدّخرون فى بیوتکم امام صادق (ع): ... و مکث عیسى (ع) حتّى بلغ سبع سنین او ثمانیاً فجعل یخبرهم بما یأکلون و ما یدّخرون فى بیوتهم.[۲]
موضوعات مرتبط
- آفرینش: نظام آفرینش ۱۱
- آیات خدا: ۲۰
- احیاى مردگان: ۱۴
- اخبار غیبى: ۱۶
- انبیا: دعوت انبیا ۶ ; صداقت انبیا ۶ ; معجزات انبیا ۶، ۱۰ ; نبوت انبیا ۷
- ایمان: زمینه ایمان ۷، ۱۹
- بنى اسرائیل: ۱، ۲، ۲۱، ۲۳ انبیاى بنى اسرائیل ۱
- تربیت: عوامل مؤثر در تربیت ۴
- حیات: تحول حیات ۹، ۱۲ ; حیات در ماده ۹، ۱۲
- خدا: اذن خدا ۸، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۴ ; حاکمیت خدا ۱۱ ; ربوبیت خدا ۳
- روح و ماده: ۹
- شفا: شفا پیسى ۱۳ ; شفا کورى ۱۳ ; شفا مریض ۲۲
- علم غیب: ۱۸، ۲۳
- عیسى: ۱۵ دعوت عیسى ۵ ; مسؤولیت عیسى ۲ ; صداقت عیسى ۵ ; علم عیسى ۱۸ ; عیسى و بنیخاسرائیل ۱، ۲، ۲۱، ۲۳ ; معجزات عیسى ۵، ۸، ۱۳، ۱۴، ۱۶، ۱۹، ۲۲، ۲۳ ; ولایت عیسى ۱۷
- مرض: مرض پیسى ۱۵ ; مرض کورى ۱۵
- معجزه: ۳ نقش معجزه ۴، ۷، ۱۹
- نبوّت: ۳، ۷
- ولایت تکوینى: ۱۷
- هدایت: زمینه هدایت ۲۰ ; عوامل هدایت ۴، ۱۹