يس ٧٠: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن جزییات آیه)
 
خط ۴۱: خط ۴۱:
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۲#link101 | آيات ۶۶ - ۸۳ سوره يس]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۲#link101 | آيات ۶۶ - ۸۳ سوره «يس»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۳#link102 | تهديد كفار به گرفتن چشمان و دگرگون ساختن خلقتشان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۳#link102 | قدرت خداوند، بر گرفتن چشمان و دگرگون ساختن خلقت کافران]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۳#link103 | توضيح اينكه فرمود: ما به پيامبر شعر نياموختيم و شاعرى شايسته او نيست و ما علمناهالشعر و ما ينبغى له]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۳#link103 | توضيح اين كه فرمود: ما به پيامبر، شعر نياموختيم و شاعرى، شايسته او نيست]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۳#link104 | مقصود از اينكه فرمود: انسان مالك چهارپايان است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۳#link104 | مقصود از اين كه فرمود: «انسان، مالك چهارپايان است»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۳#link105 | معناى جمله : وهم لهم جند محضرون كه درباره احضار مشركين و آلهه شان در قيامت است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۳#link105 | معناى جملۀ: «مشرکان»، در روز قیامت، احضار می شوند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۳#link106 | استبعاد معاد توسط مشركين و جواب خداى تعالى به اين استبعاد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۳#link106 | پاسخ خدای تعالی، به بعید شمردن معاد، توسط مشركان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۳#link107 | اقوال مختلف درباره خلقت مثل در آيه : اوليس الذى خلق السموات والارض بقادر على انيخلق مثلهم ...]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۳#link107 | اقوال گوناگون، درباره مراد از «خلقت مثل کفار»، در قیامت]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۳#link108 | توضيحى در مورد تغير و تبدل متوالى بدن و عدم تغير وتبدل نفس و روح]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۳#link108 | بحثی پیرامون دگرگونی پیوستۀ بدن، و عدم دگرگونی «روح» انسان]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۴#link109 | توضيح مفاد آيه شريفه : انما امره اذا اراد شيئا انيقول له كن فيكون ... و بيان مراد از امر و قول در آن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۴#link109 | توضيح آيه شريفه: «إنّمَا أمرُهُ إذَا أرَادَ شَيئاً أن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُون»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۴#link110 | رد گفتار بعضى كه كن را از مقوله لفظ دانسته اند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۴#link110 | رد گفتار بعضى كه «كُن» را از مقولۀ لفظ دانسته اند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۴#link111 | معناى ملكوت و اينكه ملكوت هر چيزى به دست خدا است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۴#link111 | معناى اين كه: «ملكوت هر چيزى به دست خدا است»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۴#link112 | رواياتى درباره بيگانه بودن پيامبر صلى الله عليه و آله از شعر و شاعرى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۴#link112 | بحث روایتی: (رواياتى پیرامون برخی از آیات گذشته)]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۴#link113 | اعاده و احياء اموات]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۱۴#link114 | و اراده قول خداوند]]


}}
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۰۲:۲۷

کپی متن آیه
لِيُنْذِرَ مَنْ‌ کَانَ‌ حَيّاً وَ يَحِقَ‌ الْقَوْلُ‌ عَلَى‌ الْکَافِرِينَ‌

ترجمه

تا افرادی را که زنده‌اند بیم دهد (و بر کافران اتمام حجّت شود) و فرمان عذاب بر آنان مسلّم گردد!

ترتیل:
ترجمه:
يس ٦٩ آیه ٧٠ يس ٧١
سوره : سوره يس
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«حَیّاً»: مراد زنده معنوی است که شخص عاقل و اندیشمند و بیدار دل است (نگا: انعام / فاطر / ). «یَحِقَّ»: واجب شود. مسلّم گردد. «الْقَوْلُ»: فرمان عذاب. عذاب. «یَحِقَّ الْقَوْلُ»: (نگا: اسراء / ، قصص / ، یس / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱ - انذار و اخطار به انسان ها، فلسفه نزول قرآن (و قرءان مبین . لینذر) لام در فعل «لینذر» براى تعلیل است و ضمیر فاعلى آن فعل، یا به قرآن بازمى گردد; که در این صورت مصدر مؤول به فعلِ «انذر» متعلق مى شود. و یا به پیامبر(ص) بازمى گردد; که در این صورت، به فعلِ «أرسل» متعلق خواهد بود. گفتنى است که براشت یاد شده، مبتنى بر فرض اول است.

۲ - انذار و اخطار به انسان ها، از اهداف رسالت پیامبراسلام(ص) (و ما علّمنه الشعر و ما ینبغى له ... لینذر)

۳ - زندگى انسان ها بدون تعالیم قرآن و رهنمودهاى پیامبراسلام، با خطرها و آفت هاى گریزناپذیر رو به رو خواهد بود. (و ما علّمنه الشعر ... إن هو إلاّ ذکر و قرءان مبین . لینذر) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که انذار و اخطارِ مردم به وسیله قرآن و پیامبراسلام، حاکى از این حقیقت است که بر سر راه انسان ها خطرها و آسیب هاى بسیار وجود دارد که به وسیله قرآن و پیامبر(ص) شناخته مى شود و اگر انسان ها به این امور توجه نکنند، با آنها روبه رو خواهند شد. گفتنى است معناى لغوى «انذار» (اعلام به امرى خطرناک و شایسته بر حذر بودن) مؤید همین برداشت است.

۴ - تأثیر انذارها و اخطارهاى قرآن و پیامبر(ص) تنها در دل هاى مستعد، زنده و هوشمند (لینذر من کان حیًّا) از این که خداوند فرمود: قرآن و پیامبر(ص) انسان هاى زنده را انذار خواهد کرد، مى توان استفاده کرد که قرآن و کلام پیامبر(ص) تنها در انسان هاى آماده و مستعد براى فهم و دریافت حقایق، مؤثر خواهد بود.

۵ - عقل و ایمان، مایه حیات انسان است. (و قرءان مبین . لینذر من کان حیًّا) بیشتر مفسران برآنند که در جمله «من کان حیّاً» یا استعاره به کار رفته و مقصود از آن انسان عاقل یا مؤمن است. و یا این که در این جمله، مجاز مرسل به کار رفته است; یعنى، چون تعالیم قرآن و پیامبر(ص) سبب حیات واقعى بشر است، از این رو تعبیر «حىّ» آمده است; مثل آیه شریفه: «استجیبوا للّه و للرسول إذا دعاکم لما یحییکم» (انفال (۸) آیه ۲۴). گفتنى است که برداشت یاد شده مبتنى بر فرض نخست است.

۶ - تعالیم قرآن و رهنمودهاى پیامبر اسلام(ص)، مایه حیات واقعى انسان ها است. (لینذر من کان حیًّا)

۷ - مؤمنان، انسان هاى زنده دل و برخوردار از حیات واقعى و معقول، و کافران (چونان مردگان) محروم از آن (لینذر من کان حیًّا و یحقّ القول على الکفرین) برداشت یاد شده از ارتباط میان صدر و ذیل آیه شریفه; یعنى، به قرینه مقابله میان انسان هاى زنده و کافران، به دست مى آید.

۸ - شعر در احیاى حیات واقعى و معقول انسان ها، کافى نیست. (و ما علّمنه الشعر و ما ینبغى له ... لینذر من کان حیًّا) از این که خداوند با نفى شعر بودن قرآن، حیاتبخش بودن را منحصر به تعالیم آن و پیامبر(ص) دانسته است، مى توان استفاده کرد که شعر، در حیات بخشیدن به انسان ها کافى نیست.

۹ - تحقق وعده خداوند مبنى بر عذاب کافران، حتمى است. (و یحقّ القول على الکفرین) مقصود از «قول» - طبق نظر مفسران - وعده خداوند به عذاب کافران است; مثل آیه شریفه «لکن حقّت کلمة العذاب على الکافرین»، (زمر، آیه ۷۱).

۱۰ - قرآن، وسیله اتمام حجت بر کافران و تحقق بخش وعده الهى درباره آنان است. (و قرءان مبین . لینذر ... و یحقّ القول على الکفرین) از عطف جمله «و یحقّ الحقّ ...» بر جمله «لینذر» - که لام در این جمله براى تعلیل است - برداشت یاد شده به دست مى آید.

روایات و احادیث

۱۱ - «و فى المجمع و یجوز أن یکون المراد بمن کان حیّاً، عاقلاً و روى ذلک عن على(ع)...;[۱] در مجمع البیان آمده است: و ممکن است مراد از «من کان حیّاً» صاحب خرد باشد و همین مطلب از حضرت على(ع) روایت شده است».

موضوعات مرتبط

  • اتمام حجت: اتمام حجت با قرآن ۱۰
  • انسان: آسیب پذیرى انسان ها ۳; آفات زندگى انسان ها ۳; انذار انسان ها ۱، ۲; عوامل حیات انسان ها ۵، ۶
  • ایمان: آثار ایمان ۵
  • تشبیهات قرآن: تشبیه به مؤمنان ۷; تشبیه کافران ۷
  • حیات: عوامل مؤثر در حیات ۸
  • خدا: حتمیت وعده هاى خدا ۹; وعده هاى خدا ۱۰
  • شعر: نقش شعر ۸
  • عاقلان :۷ فضایل عاقلان ۷ ۱۱
  • عقل: آثار عقل ۵
  • قرآن: آثار انذارهاى قرآن ۴; تشبیهات قرآن ۷; فلسفه نزول قرآن ۱; نقش قرآن ۳، ۶، ۱۰
  • کافران: اتمام حجت بر کافران ۱۰; حتمیت عذاب کافران ۹; کوردلى کافران ۷; محرومیت کافران ۷
  • مؤمنان: بصیرت مؤمنان ۷
  • محمد(ص): آثار انذارهاى محمد(ص) ۴; آثار تعالیم محمد(ص) ۶; انذارهاى محمد(ص) ۲; اهداف رسالت محمد(ص) ۲; هدایتگرى محمد(ص) ۳
  • هدایت: زمینه هدایت ۴

منابع

  1. مجمع البیان، ج ۸، ص ۶۷۵; نورالثقلین، ج ۴- ، ص ۳۹۴، ح ۸۱.