روایت:الکافی جلد ۸ ش ۳۸

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

عنه عن الحسن بن علي عن عبد الله بن الوليد الكندي قال :

دَخَلْنَا عَلَى‏ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ فِي‏ زَمَنِ‏ مَرْوَانَ‏ فَقَالَ مَنْ أَنْتُمْ فَقُلْنَا مِنْ‏ أَهْلِ اَلْكُوفَةِ فَقَالَ مَا مِنْ بَلْدَةٍ مِنَ اَلْبُلْدَانِ أَكْثَرَ مُحِبّاً لَنَا مِنْ‏ أَهْلِ اَلْكُوفَةِ وَ لاَ سِيَّمَا هَذِهِ اَلْعِصَابَةِ إِنَّ اَللَّهَ جَلَّ ذِكْرُهُ هَدَاكُمْ لِأَمْرٍ جَهِلَهُ اَلنَّاسُ وَ أَحْبَبْتُمُونَا وَ أَبْغَضَنَا اَلنَّاسُ وَ اِتَّبَعْتُمُونَا وَ خَالَفَنَا اَلنَّاسُ وَ صَدَّقْتُمُونَا وَ كَذَّبَنَا اَلنَّاسُ فَأَحْيَاكُمُ اَللَّهُ مَحْيَانَا وَ أَمَاتَكُمُ‏ اَللَّهُ‏ مَمَاتَنَا فَأَشْهَدُ عَلَى‏ أَبِي‏ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ مَا بَيْنَ أَحَدِكُمْ وَ بَيْنَ أَنْ يَرَى مَا يُقِرُّ اَللَّهُ بِهِ عَيْنَهُ وَ أَنْ يَغْتَبِطَ إِلاَّ أَنْ تَبْلُغَ نَفْسُهُ هَذِهِ وَ أَهْوَى بِيَدِهِ إِلَى حَلْقِهِ وَقَدْ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي‏ كِتَابِهِ‏ وَ لَقَدْ أَرْسَلْنََا رُسُلاً مِنْ قَبْلِكَ وَ جَعَلْنََا لَهُمْ أَزْوََاجاً وَ ذُرِّيَّةً فَنَحْنُ ذُرِّيَّةُ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۱۶

عبد اللَّه بن وليد كندى گويد: در زمان مروان بر امام صادق عليه السّلام درآمديم حضرت فرمود: شما كيستيد؟ عرضكرديم: از اهل كوفه‏ايم، فرمود: در هيچ شهرى بيشتر از شهر كوفه ما طرفدار و دوست نداريم و بخصوص اين گروه (يعنى گروه شيعه يا مقصود قبيله كنده است كه راوى نيز جزء آنها بوده) همانا خداى جل ذكره شما را راهنمائى كرد براى چيزى كه مردم آن را نميدانند، شما ما را دوست و مردم ما را دشمن دارند، شما از ما پيروى كنيد و مردم مخالفت ما را ميكنند، شما ما را تصديق كرديد و مردم ما را تكذيب نمودند، پس خدا شما را بزندگى ما زنده دارد و بمرگ ما بميراند، و من گواهم كه پدرم ميفرمود: فاصله‏اى نيست ميان يكى از شما و ميان آنچه با ديدنش خداوند چشم او را روشن كند و مورد غبطه ديگران واقع گردد جز اينكه جان باينجا رسد- و اشاره بگلويش فرمود- و خداى عز و جل در قرآنش فرمود: «و ما پيش از تو پيمبرانى فرستاديم و براى آنها همسران و فرزندانى مقرر داشتيم» (سوره رعد آيه ۳۸) و مائيم فرزندان رسول خدا (ص).

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۱۱۵

عبد اللَّه بن وليد كندى مى‏گويد: در دوران حكومت مروان حمار به حضور امام صادق عليه السّلام رسيديم. حضرت عليه السّلام فرمود: شما كه هستيد؟ عرض كرديم: از كوفه هستيم. فرمود: در هيچ شهرى بيشتر از شهر كوفه دوستدار و طرفدار نداريم به ويژه از اين جمع [يعنى قبيله بنى كنده‏]. همانا خداوند سبحان شما را به سوى امرى هدايت كرده كه مردم نسبت بدان نادانند. شما ما را دوست داريد و مردم ما را دشمن مى‏دارند، شما پيرو ما هستيد و مردم با ما مخالفت مى‏ورزند، شما ما را تصديق مى‏كنيد و مردم ما را تكذيب، خدا شما را به زندگى ما زنده دارد و همچون ما بميراند. من گواهى مى‏دهم كه پدرم مى‏فرمود: ميان هيچ يك از شيعيان ما و آنچه خدا بدان چشم او را روشن كند و بر او رشك برند فاصله‏اى نيست، جز آنكه جانش به اينجا رسد- و با دست خود اشاره به گلويش كرد.- خداوند متعال در قرآن كريم مى‏فرمايد: وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلًا مِنْ قَبْلِكَ وَ جَعَلْنا لَهُمْ أَزْواجاً وَ ذُرِّيَّةً «۱»، و ماييم ذرّيّه رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و آله و سلّم. __________________________________________________

(۱) «و قطعا پيش از تو [نيز] رسولانى فرستاديم، و براى آنان زنان و فرزندانى قرار داديم» (سوره رعد/ آيه ۳۸).