بَلْدَة
از الکتاب
«بلدة» در اینجا به معناى بیابان و صحرا است. و با این که این لفظ مؤنث است صفت آن که «میتاً» مى باشد به صورت مذکر آمده است به خاطر این که به معناى مکان است ومکان مذکر مى باشد.
ریشه کلمه
- بلد (۱۹ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ بِه مَيْتا کَذٰلِک مِن مَاء السّمَاء لَه طَيّبَة أَحْيَيْنَا الّذِي اشْکُرُوا فَأَنْشَرْنَا طَهُورا لِنُحْيِي رَب بِقَدَر الْخُرُوج تُخْرَجُون نُسْقِيَه کَذّبَت قَبْلَهُم فَأَعْرَضُوا لِلْعِبَاد غَفُور مِمّا رَبّکُم فَأَرْسَلْنَا رِزْقا نَضِيد خَلَق خَلَقْنَا رِزْق قَوْم أَنْزَلْنَا أَنْعَاما عَلَيْهِم نُوح الْأَزْوَاج طَلْع لَهَا کُلّهَا سَيْل کُلُوا نَزّل أَنَاسِي شِمَال کَثِيرا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
