ص ٢٧: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و نیافریدیم آسمان و زمین و آنچه را میان آنها است بیهده این است پندار آنان که کفر ورزیدند پس وای بر آنان که کفر ورزیدند از آتش | |-|معزی=و نیافریدیم آسمان و زمین و آنچه را میان آنها است بیهده این است پندار آنان که کفر ورزیدند پس وای بر آنان که کفر ورزیدند از آتش | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره ص | نزول = | {{آيه | سوره = سوره ص | نزول = [[نازل شده در سال::12|١٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::27|٢٧]] | قبلی = ص ٢٦ | بعدی = ص ٢٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::19|١٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَآءَ وَ ...»: (نگا: آلعمران / انبیاء / ). «وَیْلٌ ...»: (نگا: ابراهیم / مریم / ). | «وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَآءَ وَ ...»: (نگا: آلعمران / انبیاء / ). «وَیْلٌ ...»: (نگا: ابراهیم / مریم / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۸
ترجمه
ص ٢٦ | آیه ٢٧ | ص ٢٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَآءَ وَ ...»: (نگا: آلعمران / انبیاء / ). «وَیْلٌ ...»: (نگا: ابراهیم / مریم / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ... (۵) وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَ... (۴) وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَ الْأَرْضَ... (۴) وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَ... (۴)
تفسیر
- آيات ۱۷ - ۲۹ سوره ص
- بيان آيات مربوط به اوصاف و اقوال داوود عليه السلام : تسبيح كوه ها و پرندگانبا او و...
- مراد از حكمت و فصلالخطاب كه به داوود عليه السلام داده شده بود
- معناى خشيت ، خوف و فزع
- و توضيحى درباره فزع داوود عليه السلام در ماجراى مراجعه دو خصم نزد او براىداورى
- بيان مطلب مورد نزاع در پيشگاه داودع
- قضاوت و حكم داوود عليه السلام و سپس استغفار و انابه او
- بيان اينكه مراجعه كنندگان نزد داوود ملائكه بوده اند و داستان مرافعهتمثل بوده و حكم ناصواب درعالم غيرواقعى گناه محسوب نمى شود
- مقصود از اينكه خداوند داوود عليه السلام را خليفه در زمين قرار داد
- عصمت باعث سلب اختيار نيست و توجه خطاب لا تتبع الهوى به داوود عليه السلام بلااشكال است
- احتجاج بر مسئله معاد با بيان اينكه خلق سماء و ارضباطل نيست
- احتجاج ديگرى بر معاد با بيان اينكه خداوند متقين و فجار را در يك رديف قرارنمى دهد.
- بحث روايتى : داستان مراجعه دو طائفه متخاصم نزد داوود عليه السلام و...
- داستان عاشق شدن داودع به نقل از تورات !
- فرمايشات امام رضاع در رد موهومات نسبت داده شده به داودع
- آنچه درباره شخصيت و سرگذشت داوود عليه السلام در قرآن آمده است
نکات آیه
۱ - خداوند، خالق آسمان، زمین و پدیده هاى میان آن دو است. (و ما خلقنا السماء و الأرض و ما بینهما بطلاً)
۲ - جهان آفرینش (آسمان، زمین و...)، مجموعه اى هدفدار و منظم است. (و ما خلقنا السماء و الأرض و ما بینهما بطلاً) «باطل» به چیز بیهوده و بدون هدف و غرض معقول گفته مى شود. بنابراین باطل نبودن آفرینش جهان، به معناى هدفمند بودن آن است و لازمه این هدف مندى وجود نظم است.
۳ - آفرینش جهان، امرى است بایسته، به اندازه و به جا. (و ما خلقنا السماء و الأرض و ما بینهما بطلاً) «حقّ» کارى است که انجامش ضرورى بوده و به اندازه لازم و در زمان خودش تحقق یابد (مفردات راغب) و باطل نقیض حق است.
۴ - وجود پدیده هایى میان آسمان و زمین (و ما خلقنا السماء و الأرض و ما بینهما)
۵ - حق مدار و هدفمند بودن آفرینش جهان، مستلزم حاکمیت حق بر جامعه بشرى است. (فاحکم بین الناس بالحقّ و لاتتّبع الهوى ... و ما خلقنا السماء و الأرض و ما بینهما بطلاً) یادآورى هدفمند و حق مدار بودن آفرینش، پس از توصیه به رعایت حق در داورى به داوود(ع)، مى تواند حاکى از ارتباط میان این دو مطلب و گویاى برداشت یاد شده باشد.
۶ - حق مدار و هدفمند بودن آفرینش جهان، مستلزم برپایى قیامت و وجود حسابرسى براى بندگان است. (بما نسوا یوم الحساب . و ما خلقنا السماء و الأرض و ما بینهما بطلاً) ذکر حق مدار و هدفمند بودن جهان، پس از طرح مسأله حسابرسى قیامت، مى تواند بیانگر چنین ارتباطى میان آن دو مسأله باشد.
۷ - انکار معاد و روز حسابرسى، مستلزم باطل و بى هدف دانستن آفرینش جهان است. (بما نسوا یوم الحساب . و ما خلقنا السماء و الأرض و ما بینهما بطلاً) یادآورى این نکته که ما جهان را بى هدف نیافریده ایم - پس از طرح مسأله فراموشى روز حساب - مى رساند که نسیان و انکار معاد با هدف مندى و حق مدارى جهان، ناسازگار است.
۸ - آفرینش جهان در نظر کافران، باطل و بى هدف است. (و ما خلقنا السماء ... بطلاً ذلک ظنّ الذین کفروا)
۹ - هواپرستى، انکار روز قیامت، باطل و بى هدف شمردن جهان آفرینش، از اوصاف کافران است. (و لاتتّبع الهوى فیضلّک عن سبیل اللّه ... بما نسوا یوم الحساب . و ما خلقنا السماء ... بطلاً ذلک ظنّ الذین کفروا)
۱۰ - کافران، در ناگوارترین وضعیت و محکوم به آتش دوزخ در روز رستاخیز (فویل للذین کفروا من النار) کلمه «ویل» دلالت بر شدت بدى احوال مى کند.
۱۱ - تهدید کافران به آتش دوزخ از سوى خداوند (فویل للذین کفروا من النار)
موضوعات مرتبط
- آسمان: خالق آسمان ۱
- آفرینش: آثار هدفدارى آفرینش ۵، ۶; تکذیب هدفدارى آفرینش ۹; حقانیت آفرینش ۳; زمینه تکذیب هدفدارى آفرینش ۷; قانونمندى آفرینش ۳; مکذبان هدفدارى آفرینش ۸; نظم آفرینش ۲; هدفدارى آفرینش ۲
- جهنم: تهدید به جهنم ۱۱
- جهنمیان :۱۰
- حسابرسى: آثار تکذیب حسابرسى اخروى ۷
- حق: دلایل حاکمیت حق ۵
- خدا: تهدیدهاى خدا ۱۱; خالقیت خدا ۱
- زمین: خالق زمین ۱
- فضا: خالق موجودات فضا ۱; موجودات فضا ۴
- قیامت: تکذیب قیامت ۹; حسابرسى در قیامت ۶; دلایل قیامت ۶
- کافران: بینش کافران ۸; تهدید کافران ۱۱; صفات کافران ۹; کافران در جهنم ۱۰; کافران در قیامت ۱۰; هواپرستى کافران ۹
- معاد: آثار تکذیب معاد ۷