مريم ٨١: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و برگرفتند جز خدا خدایانی تا باشند برای آنان عزّتی | |-|معزی=و برگرفتند جز خدا خدایانی تا باشند برای آنان عزّتی | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = | {{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::81|٨١]] | قبلی = مريم ٨٠ | بعدی = مريم ٨٢ | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«عِزّاً»: مصدر است و برای مفرد و مثنّی و جمع و مذکّر و مؤنّث یکسان به کار می‌رود. | «عِزّاً»: مصدر است و برای مفرد و مثنّی و جمع و مذکّر و مؤنّث یکسان به کار می‌رود. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۳
ترجمه
| مريم ٨٠ | آیه ٨١ | مريم ٨٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«عِزّاً»: مصدر است و برای مفرد و مثنّی و جمع و مذکّر و مؤنّث یکسان به کار می‌رود.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا... (۰) وَ إِذَا حُشِرَ النَّاسُ کَانُوا لَهُمْ... (۲)
أُولٰئِکَ الَّذِينَ خَسِرُوا... (۱) وَ إِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَکُوا... (۲) وَ رَأَى الْمُجْرِمُونَ النَّارَ... (۰) قَالَ الَّذِينَ حَقَ عَلَيْهِمُ... (۱) إِنْ تَدْعُوهُمْ لاَ يَسْمَعُوا... (۰)
تفسیر
- آيات ۸۱ - ۹۶ سوره مريم
- معناى اينكه فرمود: ((مشركين جز خداى آلهه اى گرفتند تا براى آنان عزت باشند((
- مقصود آيه : ((كلا سيكفرون بعبادتهم و يكونون عليهم ضدا((
- مراد از اينكه فرمود ما نفس ها يا روزهاى زندگى آنان را مى شماريم اين است كه اعمال آنان شمرده و ضبط مى شود
- مقصود از اينكه مشركان گفتند: ((خدا فرزند گرفته (( و احتجاج خداوند در رد اين سخن باطل
- اشاره به مراد از اينكه فرمود: خداوند براى مؤ منان صالح العمل مودتى در دلها قرار مى دهد
- چند روايت در معناى جمله : ((انما نعد لهم عدا((
- رواياتى درباره مقصود از حشر متقين الى الرحمن و فدا
- رواياتى درباره مراد از اينكه فرمود كسى مالك شفاعت نيست الا من اتخذ عندالله عهدا
- رواياتى در ذيل آيه : ((ان الذين آمنوا و عملوا الصالح اتسيجعل لهم الرحمن ودا(( و نزول آن درباره اميرالمؤ منين (عليه السلام )
نکات آیه
۱- مشرکان عصر بعثت، معبودهایى متعدد را به عنوان «الهه» مى پرستیدند. (واتّخذوا من دون اللّه ءالهة)
۲- مشرکان عصر بعثت، عزت و اعتبار خود را در پرستش معبودان ساختگى خود مى دانستند. (لیکونوا لهم عزًّا)
۳- تحصیل عزت و اعتبار، از انگیزه هاى مشرکان در پرستش معبودهاى خویش (واتّخذوا ... لیکونوا لهم عزًّا) «عزّاً» مصدر است و مى تواند در توصیف مفرد و جمع به کار رود. کلمه یاد شده در این آیه، یا به معناى اسم فاعل «معزّین» است (یعنى پرستش معبودها به انگیزه عزت بخش بودن آنها صورت مى گیرد) و یا مراد مبالغه است (یعنى مشرکان معتقد بودند که معبودهایشان، عزّت مجسّم هستند و ارتباط با آنان زمینه ساز دریافت عزت است).
۴- عبادت و اطاعت خداى یگانه، تنها راه عزّت و سعادت (واتّخذوا من دون اللّه ... لهم عزًّا)
۵- شرک پیشاگان، عزّت و سعادت را در تحصیل مال و فرزند، و فزونى آن مى دیدند. (قال لأُتینّ ... واتّخذوا ... لیکونوا لهم عزًّا) در آیات پیشین انگیزه روى آوردن به کفر، علاقه به مال و فرزند بیان شده و در این آیه طلب عزّت ذکر گردیده است. حاصل این دو تعبیر، این است که مشرکان مال و فرزند را مایه عزّت مى دانستند و پرستش غیر خدا را، راه وصول به آن شناخته بودند.
موضوعات مرتبط
- اطاعت: آثار اطاعت از خدا ۴
- بت پرستى: تحصیل عزّت از بت پرستى ۳
- سعادت: عوامل سعادت ۴
- عبادت: آثار عبادت خدا ۴
- عزّت: عوامل عزّت ۴
- فرزند: تحصیل عزّت از ازدیاد فرزند ۵
- مال: تحصیل عزّت از مال ۵
- مشرکان: انگیزه بت پرستى مشرکان ۳; انگیزه جن پرستى مشرکان ۳; انگیزه ملائکه پرستى مشرکان ۳; بت پرستى مشرکان صدراسلام ۱; بینش مشرکان ۵; بینش مشرکان صدراسلام ۲; تعدد معبودان باطل مشرکان صدراسلام ۱; فلسفه بت پرستى مشرکان صدراسلام ۲; مشرکان صدراسلام و عزّت ۲
- مقارن بعثت: تاریخ مقارن بعثت ۱
