ریشه عفف: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::عفف]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
عفّت به معنى مناعت است در شرح آن گفتهاند: حالت نفسانى است كه از غلبه شهوت بازدارد پس بايد عفيف به معنى خود نگه دار و با مناعت باشد [بقره:273]. بىخبر آنها را از مناعتشان غنى مىپندارد. [نور:33]. آنانكه قدرت تزويج ندارند خود نگهدارى و عفّت پيش گيرند تا خدا از كرم خويش آنها را بى نياز گرداند. در نهج البلاغه حكمت 68 آمده: «وَالْعَفافُ زيَنةُالْفَقْرِ» تملك نفس و مناعت زينت فقر است. | عفّت به معنى مناعت است در شرح آن گفتهاند: حالت نفسانى است كه از غلبه شهوت بازدارد پس بايد عفيف به معنى خود نگه دار و با مناعت باشد [بقره:273]. بىخبر آنها را از مناعتشان غنى مىپندارد. [نور:33]. آنانكه قدرت تزويج ندارند خود نگهدارى و عفّت پيش گيرند تا خدا از كرم خويش آنها را بى نياز گرداند. در نهج البلاغه حكمت 68 آمده: «وَالْعَفافُ زيَنةُالْفَقْرِ» تملك نفس و مناعت زينت فقر است. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ل:100, من:97, غنى:76, ب:62, ان:58, کون:55, هم:55, الله:52, ف:48, علم:48, لا:48, اله:48, وله:48, هن:45, خير:38, وسع:38, عرف:38, الذين:34, زين:34, جهل:31, سوم:31, وجد:27, برج:27, کبر:27, حسب:24, غير:24, نکح:24, فقر:24, اکل:24, ه:24, فضل:20, حتى:20, بدر:20, سئل:20, ارض:20, سمع:17, فى:17, انس:17, سرف:17, ثوب:17, وضع:13, ها:13, ضرب:13, لحف:13, ما:10, طوع:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۳۹
تکرار در قرآن: ۴(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
عفّت به معنى مناعت است در شرح آن گفتهاند: حالت نفسانى است كه از غلبه شهوت بازدارد پس بايد عفيف به معنى خود نگه دار و با مناعت باشد [بقره:273]. بىخبر آنها را از مناعتشان غنى مىپندارد. [نور:33]. آنانكه قدرت تزويج ندارند خود نگهدارى و عفّت پيش گيرند تا خدا از كرم خويش آنها را بى نياز گرداند. در نهج البلاغه حكمت 68 آمده: «وَالْعَفافُ زيَنةُالْفَقْرِ» تملك نفس و مناعت زينت فقر است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
ل من غنى ب ان کون هم الله ف علم لا اله وله هن خير وسع عرف الذين زين جهل سوم وجد برج کبر حسب غير نکح فقر اکل ه فضل حتى بدر سئل ارض سمع فى انس سرف ثوب وضع ها ضرب لحف ما طوع
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| التَّعَفُّفِ | ۱ |
| فَلْيَسْتَعْفِفْ | ۱ |
| لْيَسْتَعْفِفِ | ۱ |
| يَسْتَعْفِفْنَ | ۱ |
