روایت:الکافی جلد ۸ ش ۱۳۲

آدرس:

بهذا الاسناد قال :

وَ سَمِعْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ يَقُولُ لِأَصْحَابِهِ يَوْماً لاَ تَطْعُنُوا فِي عُيُوبِ مَنْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ بِمَوَدَّتِهِ وَ لاَ تُوَقِّفُوهُ عَلَى سَيِّئَةٍ يَخْضَعُ لَهَا فَإِنَّهَا لَيْسَتْ‏ مِنْ أَخْلاَقِ‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ وَ لاَ مِنْ أَخْلاَقِ أَوْلِيَائِهِ قَالَ وَ قَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ إِنَّ خَيْرَ مَا وَرَّثَ اَلْآبَاءُ لِأَبْنَائِهِمُ اَلْأَدَبُ لاَ اَلْمَالُ فَإِنَّ اَلْمَالَ يَذْهَبُ وَ اَلْأَدَبَ يَبْقَى قَالَ مَسْعَدَةُ يَعْنِي بِالْأَدَبِ اَلْعِلْمَ قَالَ وَ قَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ إِنْ أُجِّلْتَ‏ فِي عُمُرِكَ يَوْمَيْنِ فَاجْعَلْ أَحَدَهُمَا لِأَدَبِكَ لِتَسْتَعِينَ بِهِ عَلَى يَوْمِ مَوْتِكَ فَقِيلَ لَهُ وَ مَا تِلْكَ اَلاِسْتِعَانَةُ قَالَ تُحْسِنُ تَدْبِيرَ مَا تُخَلِّفُ وَ تُحْكِمُهُ قَالَ وَ كَتَبَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ إِلَى رَجُلٍ‏ بِسْمِ اَللََّهِ اَلرَّحْمََنِ اَلرَّحِيمِ‏ أَمَّا بَعْدُ فَإِنَ‏ اَلْمُنَافِقَ لاَ يَرْغَبُ فِيمَا قَدْ سَعِدَ بِهِ اَلْمُؤْمِنُونَ وَ اَلسَّعِيدُ يَتَّعِظُ بِمَوْعِظَةِ اَلتَّقْوَى وَ إِنْ كَانَ يُرَادُ بِالْمَوْعِظَةِ غَيْرُهُ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۱۹

و نيز مسعدة گويد: شنيدم كه امام صادق عليه السّلام روزى بأصحاب خود ميفرمود: كسى‏ كه از راه دوستى بشما روى آورد با نقل عيبهاى او رنجيده خاطرش مكنيد، و كار بدى (اگر از او سراغ داريد) كه ذكرش او را سر افكنده ميكند بيادش نياوريد كه اين كار (زشت و اين عمل ناهنجار) از رفتار رسول خدا (ص) نيست و نه از رفتار اولياء خدا است. و نيز امام صادق (ع) فرمود: براستى كه بهترين ارثى كه پدران براى پسرانشان ميگذارند ادب است نه مال، زيرا مال از بين ميرود ولى ادب ميماند، (مسعدة كه راوى حديث است گويد:) مقصود از ادب علم است. و نيز امام صادق (ع) فرمود: اگر دو روز از عمرت باقى مانده يك روزش را صرف در آموختن ادب كن تا بوسيله آن براى روز مرگت كمك گيرى، بدان حضرت عرض شد: اين كمك گرفتن (از ادب بهنگام مرگ) چگونه است؟ فرمود: تا بخوبى در مورد آنچه بجاى نهى بينديشى و محكم و پابرجايش سازى. و نيز گويد: امام صادق عليه السّلام بمردى نوشت: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏» اما بعد همانا كه شخص منافق (و دورو) رغبتى ندارد بدان چه مردمان با ايمان بوسيله آن سعادتمند شدند، و شخص سعادتمند پند گيرد به پرهيزكار (و همين پرهيزكارى براى او پند خوبى است) و اگر چه مقصود از پند ديگرى باشد.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۱۹۳

مسعدة بن صدقه مى‏گويد كه: از امام صادق شنيدم روزى به يارانش فرمود: هر كه دوستانه به شما روى كرد با بيان عيبهاى او مخدوشش نكنيد، و آن بدى را كه او بدان تن مى‏دهد به آگاهيش نرسانيد كه اين نه از اخلاق رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم است و نه از اخلاق جانشينان او. راوى مى‏گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا بهترين ارث پدران براى پسران ادب است نه مال، زيرا مال از ميان مى‏رود و ادب مى‏ماند. مسعده مى‏گويد: منظور ايشان از ادب، علم است. راوى مى‏گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: اگر دو روز هم از عمرت باقى مانده باشد يكى از آن دو روز را به ادب آموزى بپرداز تا از آن براى روز مرگت يارى ستانى. عرض شد: چگونه يارى ستانم؟ فرمود: آنچه به جا مى‏گذارى خوب مى‏پرورى و استوارش مى‏كنى. راوى مى‏گويد: امام صادق عليه السّلام اين نامه را به مردى نوشت: به نام خداوند بخشنده مهربان، اما بعد، همانا شخص منافق رغبتى در آنچه موجب سعادت مؤمنان مى‏شود ندارد، و انسان سعادتمند پند پرهيزگارى مى‏گيرد اگر چه اين پند را به شخص ديگرى دهند.

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

1. الحجرات ٢
2. الحجرات ٤
3. القصص ٥٥

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)

1. الکافی جلد ۱ ش ۱۲۶ (روایت شده از: امام على عليه السلام)
2. الکافی جلد ۱ ش ۱۸ (روایت شده از: امام رضا عليه السلام)
3. الکافی جلد ۱ ش ۳۴ (روایت شده از: امام على عليه السلام)
4. الکافی جلد ۱ ش ۳۵ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
5. الکافی جلد ۱ ش ۶۸۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
6. الکافی جلد ۱ ش ۶۹۰ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
7. الکافی جلد ۴ ش ۱۰ (روایت شده از: امام رضا عليه السلام)
8. الکافی جلد ۸ ش ۱۳۲ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)