مريم ٩٥: تفاوت میان نسخهها
(QRobot edit) |
(←تفسیر) |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::کُلّهُم|کُلُّهُمْ]] [[کلمه غیر ربط::کُلّهُم| ]] [[شامل این ریشه::کلل| ]][[ریشه غیر ربط::کلل| ]][[شامل این ریشه::هم| ]][[ریشه غیر ربط::هم| ]][[شامل این کلمه::آتِيه|آتِيهِ]] [[کلمه غیر ربط::آتِيه| ]] [[شامل این ریشه::اتى| ]][[ریشه غیر ربط::اتى| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[ریشه غیر ربط::ه| ]][[شامل این کلمه::يَوْم|يَوْمَ]] [[کلمه غیر ربط::يَوْم| ]] [[شامل این ریشه::يوم| ]][[ریشه غیر ربط::يوم| ]][[شامل این کلمه::الْقِيَامَة|الْقِيَامَةِ]] [[کلمه غیر ربط::الْقِيَامَة| ]] [[شامل این ریشه::قوم| ]][[ریشه غیر ربط::قوم| ]][[شامل این کلمه::فَرْدا|فَرْداً]] [[کلمه غیر ربط::فَرْدا| ]] [[شامل این ریشه::فرد| ]][[ریشه غیر ربط::فرد| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::کُلّهُم|کُلُّهُمْ]] [[کلمه غیر ربط::کُلّهُم| ]] [[شامل این ریشه::کلل| ]][[ریشه غیر ربط::کلل| ]][[شامل این ریشه::هم| ]][[ریشه غیر ربط::هم| ]][[شامل این کلمه::آتِيه|آتِيهِ]] [[کلمه غیر ربط::آتِيه| ]] [[شامل این ریشه::اتى| ]][[ریشه غیر ربط::اتى| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[ریشه غیر ربط::ه| ]][[شامل این کلمه::يَوْم|يَوْمَ]] [[کلمه غیر ربط::يَوْم| ]] [[شامل این ریشه::يوم| ]][[ریشه غیر ربط::يوم| ]][[شامل این کلمه::الْقِيَامَة|الْقِيَامَةِ]] [[کلمه غیر ربط::الْقِيَامَة| ]] [[شامل این ریشه::قوم| ]][[ریشه غیر ربط::قوم| ]][[شامل این کلمه::فَرْدا|فَرْداً]] [[کلمه غیر ربط::فَرْدا| ]] [[شامل این ریشه::فرد| ]][[ریشه غیر ربط::فرد| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|وَ کُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْداً | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=و روز قیامت همهی آنها تنها، سوی او آیندهاند. | |-|صادقی تهرانی=و روز قیامت همهی آنها تنها، سوی او آیندهاند. | ||
|-|معزی=و همگیشان آیندهاند او را روز قیامت تنها | |-|معزی=و همگیشان آیندهاند او را روز قیامت تنها | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">And each one of them will come to Him on the Day of Resurrection alone.</div> | ||
|-|</tabber> | |||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/019095.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/019095.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::95|٩٥]] | قبلی = مريم ٩٤ | بعدی = مريم ٩٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | {{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::95|٩٥]] | قبلی = مريم ٩٤ | بعدی = مريم ٩٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
خط ۳۳: | خط ۴۱: | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۱۲#link115 | آيات ۸۱ - ۹۶ سوره مريم]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۱۲#link115 | آيات ۸۱ - ۹۶ سوره مريم]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۱۲#link116 | معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۱۲#link116 | معناى اين كه فرمود: «مشركان، جز خدا آلهه اى گرفتند تا براى آنان عزت باشند»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۱۲# | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۱۲#link118 | مقصود از شمردن عمر، شمردن اعمال آدمی در تمام عمر اوست]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۱۲#link119 | مقصود از اين كه مشركان گفتند: «خدا فرزند گرفته»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۱۲#link119 | مقصود از | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۱۲#link121 | بحث روايتی]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۱۲#link123 | رواياتى درباره اين كه: «كسى مالك شفاعت نيست، مگر آن که نزد خدا عهدی داشته باشد»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۱۲#link121 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۱۳#link124 | رواياتى در ذيل آيه: «إنّ الَذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحات سَيَجعَلُ لَهُمُ الرَّحمَانُ وُدّاً»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۱۲# | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۱۳#link124 | رواياتى در ذيل آيه : | |||
}} | }} | ||
خط ۲۱۷: | خط ۲۲۲: | ||
[[رده:حشر موجودات آسمان ها]][[رده:موجودات باشعور آسمان ها]][[رده:کیفر افترا به خدا]][[رده:تنهایى اخروى انسان ها]][[رده:ویژگیهاى حشر انسان ها]][[رده:اختصاصات خدا]][[رده:حاکمیت اخروى خدا]][[رده:کیفرانتساب فرزند به خدا]][[رده:محضر خدا]][[رده:موجبات عذاب اخروى]][[رده:تنهایى در قیامت]][[رده:حاکم قیامت]][[رده:تنهایى اخروى مشرکان]][[رده:مملوکیت مشرکان]][[رده:ویژگیهاى حشر مشرکان]][[رده:تنهایى اخروى معبودان باطل]][[رده:ویژگیهاى حشر معبودان باطل]][[رده:تنهایى اخروى موجودات باشعور]][[رده:حشر موجودات باشعور]][[رده:نشانه هاى مملوکیت موجودات باشعور]][[رده:ویژگیهاى حشر موجودات باشعور]] | [[رده:حشر موجودات آسمان ها]][[رده:موجودات باشعور آسمان ها]][[رده:کیفر افترا به خدا]][[رده:تنهایى اخروى انسان ها]][[رده:ویژگیهاى حشر انسان ها]][[رده:اختصاصات خدا]][[رده:حاکمیت اخروى خدا]][[رده:کیفرانتساب فرزند به خدا]][[رده:محضر خدا]][[رده:موجبات عذاب اخروى]][[رده:تنهایى در قیامت]][[رده:حاکم قیامت]][[رده:تنهایى اخروى مشرکان]][[رده:مملوکیت مشرکان]][[رده:ویژگیهاى حشر مشرکان]][[رده:تنهایى اخروى معبودان باطل]][[رده:ویژگیهاى حشر معبودان باطل]][[رده:تنهایى اخروى موجودات باشعور]][[رده:حشر موجودات باشعور]][[رده:نشانه هاى مملوکیت موجودات باشعور]][[رده:ویژگیهاى حشر موجودات باشعور]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره مريم ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره مريم ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 95 سوره مريم | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 95 سوره مريم,مريم 95,وَ کُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْداً,حشر موجودات آسمان ها,موجودات باشعور آسمان ها,کیفر افترا به خدا,تنهایى اخروى انسان ها,ویژگیهاى حشر انسان ها,اختصاصات خدا,حاکمیت اخروى خدا,کیفرانتساب فرزند به خدا,محضر خدا,موجبات عذاب اخروى,تنهایى در قیامت,حاکم قیامت,تنهایى اخروى مشرکان,مملوکیت مشرکان,ویژگیهاى حشر مشرکان,تنهایى اخروى معبودان باطل,ویژگیهاى حشر معبودان باطل,تنهایى اخروى موجودات باشعور,حشر موجودات باشعور,نشانه هاى مملوکیت موجودات باشعور,ویژگیهاى حشر موجودات باشعور,آیات قرآن سوره مريم | |||
|description=وَ کُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْداً | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} |
نسخهٔ کنونی تا ۴ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۳۹
کپی متن آیه |
---|
وَ کُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْداً |
ترجمه
مريم ٩٤ | آیه ٩٥ | مريم ٩٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«فَرْداً»: تک و تنها. از همه چیز بریده و به پیش خدا رسیده. حال است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
اللَّهُ لاَ إِلٰهَ إِلاَّ هُوَ... (۱) يَا أَهْلَ الْکِتَابِ لاَ تَغْلُوا... (۰) قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً... (۰) قُلْ مَنْ رَبُ السَّمَاوَاتِ وَ... (۱) لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ... (۰) لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ (۰) وَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً... (۱) بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ... (۲) أَ فَأَصْفَاکُمْ رَبُّکُمْ... (۰)
تفسیر
- آيات ۸۱ - ۹۶ سوره مريم
- معناى اين كه فرمود: «مشركان، جز خدا آلهه اى گرفتند تا براى آنان عزت باشند»
- مقصود از شمردن عمر، شمردن اعمال آدمی در تمام عمر اوست
- مقصود از اين كه مشركان گفتند: «خدا فرزند گرفته»
- بحث روايتی
- رواياتى درباره اين كه: «كسى مالك شفاعت نيست، مگر آن که نزد خدا عهدی داشته باشد»
- رواياتى در ذيل آيه: «إنّ الَذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحات سَيَجعَلُ لَهُمُ الرَّحمَانُ وُدّاً»
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ كُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَرْداً «95»
و همگى روز قيامت تنها (و تهى دست) نزد او خواهند آمد.
پیام ها
1- آمار دقيق همهى اجزاى هستى بدست اوست. «لَقَدْ أَحْصاهُمْ وَ عَدَّهُمْ عَدًّا» علم خداوند، تنها به كليّات احاطه ندارد، بلكه جزئيّات را هم مىداند.
هشدار كه هر ذرّه حساب است در اينجا
ديوان حساب است و كتاب است در اينجا «1»
2- موجودات هستى محدودند. «عَدَّهُمْ عَدًّا»
3- قيامت براى همه است. «كُلُّهُمْ»
4- با اينكه حشر براى همه است، ولى هر كس به فكر خويش است و گويا انسان، تنهاى تنهاست. «فَرْداً»، «لَقَدْ جِئْتُمُونا فُرادى كَما خَلَقْناكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ» «2»
«1». فيض كاشانى.
«2». انعام، 94.
جلد 5 - صفحه 314
5- روز قيامت تمام وابستگىهاى فاميلى، اقتصادى و اجتماعى، حزبى و غيره گسسته مىشود. «فَرْداً»
6- در قيامت، مال و فرزند و دوست و ... سودى ندارد. «فَرْداً»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ كُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَرْداً (95)
وَ كُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ: و همه ايشان آيندگانند به محضر الهى روز قيامت و محشر، فردا، در حالتى كه تنها باشد بىيار و ياورى، و هيچكس مالك امر نباشد در اين روز غير از حق سبحانه و تعالى؛ پس هيچ شيئى از مخلوقات، مجانس الهى نيست تا او را ولد خود گيرد، و هيچ چيز مناسب او نبود تا او را شريك گرداند.
تبصره: شخص عاقل و عاقبتانديش البته تفكر نمايد چنين روزى را كه تنها براى محاسبه و جزاى اعمال در محضر عدل الهى حاضر آيد بدون ناصر و ياورى، و اين فكر او را بر اين دارد كه تا وقت باقى است فرصت را غنيمت شمرد و از سرمايه عمر در تجارت آخرت توشهاى به اعمال صالحه و اعتقادات صحيحه بدست آرد.
جلد 8 - صفحه 231
امالى صدوق- قيس بن عاصم گويد: با جماعتى خدمت حضرت نبوى صلّى اللّه عليه و آله وارد شديم، به من فرمود: غسل كن به آب سدر. غسل نمودم، برگشتم، گفتم: يا رسول اللّه ما را موعظه فرما كه فايده بريم به آن. فقال يا قيس انّ مع العزّ ذلّ و انّ مع الحيوة الموت و انّ مع الدّنيا الاخرة و انّ لكلّ شيء حسيبا و على كلّ شيء رقيبا و انّ لكلّ حسنه ثوابا و لكلّ سيّئة عقابا و انّه لا بدّ لك يا قيس من قرين يدفن معك و هو حىّ و تدفن معه و انت ميّت فان كان كريما اكرمك و ان كان لئيما اسلمك ثمّ لا تدفن الّا معه و لا يدفن الّا معك فلا تجعله الّا صالحا لأنّه اذا كان صالحا لا يؤنسك الّا هو و ان كان فاحشا لا يوحّشك الّا هو.
فرمود: اى قيس، بدرستى كه با عزت، ذلت؛ و با زندگى، مردن؛ و با دنيا، آخرتى است. و بدرستى كه براى هر چيزى حساب كننده و بر هر چيزى نگهبانى است. بدرستى كه براى هر نيكى، ثوابى و براى هر بدى، عقابى است. و بدرستى كه ناچار براى تو قرينى دفن شود و آن زنده، و دفن شوى با او و تو مردهاى. پس اگر كريم باشد، تو را اكرام كند و اگر لئيم باشد، تسليم تو و دفن نشود مگر با تو. پس قرار نده قرين خود را مگر صالح، زيرا اگر صالح باشد انس نگيرد مگر با تو، و اگر بد باشد به وحشت نياندازد تو را مگر او «1». و عاقل هشيار را همين موعظه كافى است.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
إِنْ كُلُّ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ إِلاَّ آتِي الرَّحْمنِ عَبْداً (93) لَقَدْ أَحْصاهُمْ وَ عَدَّهُمْ عَدًّا (94) وَ كُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَرْداً (95) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا (96) فَإِنَّما يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا (97)
وَ كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزاً (98)
ترجمه
نيست هر كس در آسمانها و زمين است مگر آنكه آينده باشد نزد خداوند بخشنده بنده وار
همانا بتحقيق احاطه نمود بر آنها و شمردشان شمردنى
و تمام آنها آيندهاند نزد او روز قيامت منفرد
همانا آنانكه ايمان آوردند و بجا آوردند كارهاى شايسته را زود باشد كه قرار دهد براى ايشان خداوند بخشنده دوستى را
پس جز اين نيست كه آسان كرديم آنرا بزبان تو تا مژده دهى بآن پرهيز كاران را و بيم دهى بآن گروهى را كه دشمنان شديد عداوتند
و چه بسيار هلاك كرديم پيش از آنها از اهالى اعصار آيا مىبينى از آنها احديرا يا ميشنوى از ايشان صوت آهستهاى.
تفسير
نيست هيچ كس از كسانيكه در آسمان و زمين هستند از ملائكه و جن و انس و ذكور و اناث و شاه و گدا مگر آنكه راجع و آينده و حاضر باشد در مقام اقدس ربوبى مانند عبد ذليل منقاد مملوك خواه پيغمبر باشد خواه فرشته خواه بىپدر بدنيا آمده باشد خواه با پدر و همه از رحمت رحمانيّه خداوند موجود و مرزوق شده و هستند و نميشود مجانس و مماثل با او باشند تا بشود فرزند حقيقى او
جلد 3 صفحه 495
شوند و نيز مناسب نيست فرزند او خوانده شوند چون بنده و مملوك شباهتى بمولى و مالك ندارد و جسارت بمولى است اگر چنين نسبتى فرض شود لذا هيچ يك از كسانيكه مردم آنها را فرزند خدا خواندند از ملائكه و بشر هيچگاه مدّعى چنين نسبتى نشدند و همه معترف بعبوديت بوده و خواهند بود و خداوند تمام اهل آسمانها و زمين را احصاء و حصر و تعداد فرموده چون همه در حيطه تصرّف و قبضه قدرت اويند و بتمام ذوات و صفات و افعال و اقوال و حركات و سكنات آنها احاطه علميّه دارد مانند آنكه همه را تعداد فرموده و مردم روز قيامت در پيشگاه الهى حاضر ميشوند در حاليكه هر يك منفرد از همه كس و همه چيز است نه مالى دارد و نه اولادى و نه دوستى و نه ياورى و نه همّى جز همّ بخود و تحيّر در عاقبت امر خويش و انتظار فرمان الهى در باره او با آنكه جز خداوند فرما نفرمائى نيست حتى شفعاء هم بايد باذن او شفاعت كنند و از آثار ايمان بمبدء و معاد و بجا آوردن اعمال خيريّه آنستكه خداوند مودّت و محبّت آنها را در قلوب يكديگر جاى ميدهد بطوريكه همه همديگر را دوست دارند و همه امير المؤمنين عليه السّلام را از همه بيشتر دوست دارند چنانچه قمّى ره از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه امير المؤمنين عليه السّلام در حضور پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نشسته بود پس آنحضرت فرمود اى على بگو خدايا مودّت مرا در دلهاى اهل ايمان قرار ده پس اين آيه نازل شد و عيّاشى ره از آنحضرت نقل نموده كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم دعا فرمود كه خدايا مودت على را در سينههاى اهل ايمان قرار ده و هيبت و عظمت او را در سينههاى اهل نفاق پس اين آيه نازل شد و در كافى از آنحضرت نيز اين معنى را كه تفسير ودّ بولايت امير المؤمنين عليه السّلام باشد نقل نموده و در مجمع از امام باقر عليه السّلام و جابر بن عبد اللّه نقل نموده كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بامير المؤمنين عليه السّلام فرمود بگو خدايا قرار ده براى من در نزد خود عهدى و قرار ده براى من در دلهاى اهل ايمان مودتى و او هر دو دعا را نمود پس اين آيه نازل شد و ظاهرا قسمت اوّلش راجع به آيه لا يَمْلِكُونَ الشَّفاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداً باشد كه در ضمن آيات سابقه اشاره بآن شد و خداوند قرآن را بلغت عرب نازل و قرائت آنرا بر حضرت ختمى مرتبت آسان فرمود تا بسهولت بتواند بشارت بدهد ببهشت و نعيم بىپايان آن اهل تقوى و پرهيزكارى را و بيم دهد از عذاب جهنم دشمنان شديد العداوة از اهل كفر
جلد 3 صفحه 496
و نفاق را چون لدّ جمع الدّاست كه بر دشمن سر سخت اطلاق ميشود و از ابن عباس نقل شده كه مراد قريشند و قمى ره از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه مراد اصحاب جدل و خصومتند و در كافى و قمى ره از آنحضرت نقل نموده كه خداوند آسان فرمود بر زبان پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم اعلام نمودن ولايت امير المؤمنين عليه السّلام را به اهل ايمان پس بشارت داد ايشان را باو و انذار فرمود كفّار را كه مراد از قوما لدّا در اين آيه ميباشند و چه بسيار خداوند قبل از قريش و دشمنان امير المؤمنين عليه السّلام اقوامى را كه اهل اعصار سابقه بودند هلاك فرمود بانواع عذابها از خسف و غرق و حرق و غيرها پس نبايد آنها مطمئن بمهلت چند روزه باشند و نبايد پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و امير المؤمنين عليه السّلام متأثر از حال آنها باشند خداوند هر وقت بخواهد آنها را بجزاى اعمالشان خواهد رسانيد چنانچه پيشينيان آنها را بسزاى كردارشان رسانيد بطوريكه اثرى از آثار آنها باقى نماند آيا احساس ميكنى تو اى پيغمبر من و مىبينى يكنفر از آنها را يا ميشنوى آواز خفى و صحبتى از آنان كه در ميان باشد نه چنين است بلكه محو و نابود شدند در ثواب الاعمال و مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كس مداومت بخواندن سوره مريم نمايد نميرد تا آنكه از جان و مال و اولاد بهرهمند گردد و در آخرت از ياران حضرت عيسى باشد و بقدر ملك حضرت سليمان باو اجر داده شود اللهم وفقنا بمداومتها و الحمد للّه رب العالمين و صلى اللّه على محمد و آله الطاهرين.
جلد 3 صفحه 497
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ كُلُّهُم آتِيهِ يَومَ القِيامَةِ فَرداً (95)
تمام ملائكه و جن و انس محشور ميشوند و ميآيند در روز قيامت در پيشگاه احديت تك تك و فرد فرد، بلي بعد از بعث و حشر و ورود در محشر مؤمنين از جن و انس و ملائكه در طرف يمين عرش مجتمع ميشوند و كفار جن و انس در طرف يسار و در يك آن قيامت بر پا ميشود.
وَ ما أَمرُ السّاعَةِ إِلّا كَلَمحِ البَصَرِ أَو هُوَ أَقرَبُ نحل آيه 79. و كلهم مرجع ضمير هم ملائكه و جن و انس ذوي العقول. آتيه يعني در محضر پروردگار براي سؤال و رسيدگي بحساب هر يك و جزاي عمل آنها.
يَومَ القِيامَةِ که طول پنجاه هزار سال است.
تَعرُجُ المَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ إِلَيهِ فِي يَومٍ كانَ مِقدارُهُ خَمسِينَ أَلفَ سَنَةٍ معارج آيه 4 فردا تنها منفرد ناصر و معيني ندارند و خبر از حال يكديگر ندارند، نه پدر خبر از اولاد و نه اولاد از پدر هر يك بفكر خود هستند.
495
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 95)- «و همه آنها روز رستاخیز تک و تنها در محضر او حاضر میشوند» (وَ کُلُّهُمْ آتِیهِ یَوْمَ الْقِیامَةِ فَرْداً).
بنابراین هم مسیح، هم عزیر، هم فرشتگان و هم تمامی انسانها مشمول این حکم عمومی او هستند با این حال چه نازیباست که فرزندی برای او قائل شویم و چه اندازه ذات پاک او را از اوج عظمت به پایین میآوریم.
نکات آیه
۱- تمامى موجودات شعورمند آسمان ها و زمین، روز قیامت در محضر خداوند حضور خواهند یافت. (و کلّهم ءاتیه یوم القیمة)
۲- تمامى موجودات شعورمند آفرینش در صحنه قیامت، یکه و تنها و بدون یاور و همراه، حاضر خواهند شد. (ءاتیه یوم القیمة فردًا) «فرداً» حال براى ضمیر فاعلى «آتیه» مى باشد; یعنى، آمدن موجودات در قیامت در حال انفراد و تنهایى است.
۳- معبودهاى باطل (فرزند پنداشته شدگان خداوند) و پرستندگان آنها، همه یکه و تنها در صحنه قیامت حضور خواهند یافت. (دعوا للرحمن ولدًا ... و کلّهم ءاتیه یوم القیمة فردًا) «کلّهم» شامل تمامى موجودات ذى شعور آفرینش (من فى السموات والأرض) مى گردد و از جمله آنها کسانى اند که برخى از مردم; آنان را فرزند خدا مى پنداشتند (مانند: ملائکه، حضرت عیسى و عزیر(ع)).
۴- تنهایى و بى کسى موجودات شعورمند آفرینش (معبودهاى پندارى و عبادت کنندگان آنها) در صحنه قیامت، تجلى مملوکیت همه آنها در برابر خداوند است. (إلاّ ءاتى الرحمن عبدًا... و کلّهم ءاتیه یوم القیمة فردًا)
۵- فرمان روایى حاکمیت مطلق در قیامت، در انحصار خداوند است. (ءاتیه یوم القیمة)
۶- نسبت نارواى فرزندگزینى به خداوند، درپى دارنده عذاب الهى در قیامت (و کلّهم ءاتیه یوم القیمة) خبر از حضور در عرصه قیامت، هشدار به عذاب آن روز است.
موضوعات مرتبط
- آسمان: حشر موجودات آسمان ها ۱; موجودات باشعور آسمان ها ۱
- افترا: کیفر افترا به خدا ۶
- انسان: تنهایى اخروى انسان ها ۲; ویژگیهاى حشر انسان ها ۲
- خدا: اختصاصات خدا ۵; حاکمیت اخروى خدا ۵; کیفرانتساب فرزند به خدا ۶; محضر خدا ۱
- عذاب: موجبات عذاب اخروى ۶
- قیامت: تنهایى در قیامت ۲، ۳; حاکم قیامت ۵
- مشرکان: تنهایى اخروى مشرکان ۳، ۴; مملوکیت مشرکان ۴; ویژگیهاى حشر مشرکان ۳
- معبودان باطل: تنهایى اخروى معبودان باطل ۳، ۴; ویژگیهاى حشر معبودان باطل ۳
- موجودات: تنهایى اخروى موجودات باشعور ۴; حشر موجودات باشعور ۱; نشانه هاى مملوکیت موجودات باشعور ۴; ویژگیهاى حشر موجودات باشعور ۲
منابع