ریشه طول: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
(به فتح ط) فضل. قدرت. [غافر:3]. ايضاً آيه [توبه:86]. كه به معنى قدرت و فضل است. [نساء:25]. طول در آيه به معنى زيادت و وسعت در مال است يعنى هر كه از جهت وسعت مال قدرت به نكاح زنان آزاد نداشته باشد از كنيزان نكاح كند. طول به فتح گويا لازمه طول به ضمّ است لذا به فضل و قدرت مخصوص شده است. | (به فتح ط) فضل. قدرت. [غافر:3]. ايضاً آيه [توبه:86]. كه به معنى قدرت و فضل است. [نساء:25]. طول در آيه به معنى زيادت و وسعت در مال است يعنى هر كه از جهت وسعت مال قدرت به نكاح زنان آزاد نداشته باشد از كنيزان نكاح كند. طول به فتح گويا لازمه طول به ضمّ است لذا به فضل و قدرت مخصوص شده است. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ف:100, هم:94, من:88, على:76, ه:74, ک:68, کون:58, کم:58, نا:48, ربب:40, انن:40, سبح:40, ا:40, لا:38, قبل:36, ان:36, عمر:34, ها:34, اولاء:34, هؤلاء:34, وعد:30, قول:30, لن:30, ل:30, ليل:30, ما:30, ذکر:28, کلل:28, ذلک:26, قرن:26, سمو:26, الى:26, ذى:26, فى:26, حتى:26, وذر:26, جبل:26, اول:26, عقب:24, نشء:24, اله:24, نکح:24, لم:24, وسم:24, بلغ:24, حسن:24, نهر:24, مع:22, شدد:22, الا:22, علم:22, اذن:22, کتب:22, سوء:22, طوع:22, ابو:22, حصن:22, عهد:20, امد:20, ارض:20, توب:20, اتى:20, امن:20, حبب:20, هو:20, حکم:18, لکن:18, رسل:18, ام:18, عجل:18, عند:18, بتل:18, شهد:18, خرق:18, قسو:16, الذين:16, رود:16, ذنب:16, قلب:14, قوم:14, صير:14, غفر:14, رئى:14, متع:14, جهد:14, ثوى:14, سجد:14, ملک:12, حلل:12, قعد:12, وله:12, بل:12, حقق:10, مرح:10, ب:10, اهل:10, کثر:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۴۱
تکرار در قرآن: ۱۰(بار)
قاموس قرآن
(به ضم ط) بلندى. درازى. [اسراء:37]. هرگز در بلندى به كوهها نخواهى رسيد [حديد:16]. زمان و مدت بر آنها طولانى شد و قلوبشان سخت گرديد. اولى در طول محسوس و دومى در طول معقول است. تطاول: به معنى اظهار طول يا اظهار قدرت و فضل است كه در طول به فتح طاء خواهد آمد [قصص:45]. در جواكع الجامع «العمر» را امد انقطاع وحى فرموده است يعنى: مردمانى را به وجود آورديم مدت انقطاع وحى بر آنها برترى كرد و طولانى شد تا تو را به رسالات بر انگيختيم. طويل: آنچه ياآن كه داراى طول است [انسان:26]. طبرسى آن را صفت ليل فرموده يعنى «فى لَيْلٍ طَويلٍ» و از حضرت رضا عليه السلام نقل كرده كه مراد صلوة ليل است. احتمال دارد صفت مفعول مطلق باشد: «سَبِّحْهُ تَسْبيحاً طَويلاً فى الَّيْلِ».
(به فتح ط) فضل. قدرت. [غافر:3]. ايضاً آيه [توبه:86]. كه به معنى قدرت و فضل است. [نساء:25]. طول در آيه به معنى زيادت و وسعت در مال است يعنى هر كه از جهت وسعت مال قدرت به نكاح زنان آزاد نداشته باشد از كنيزان نكاح كند. طول به فتح گويا لازمه طول به ضمّ است لذا به فضل و قدرت مخصوص شده است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| طَوْلاً | ۱ |
| الطَّوْلِ | ۲ |
| طُولاً | ۱ |
| فَطَالَ | ۲ |
| طَالَ | ۱ |
| فَتَطَاوَلَ | ۱ |
| طَوِيلاً | ۲ |
