نتایج جستجو

مراد از «انجیر» و «زیتون» - به قرینه دو آیه بعد - دو منطقه است که یکى مانند «کوفه» سرزمین انجیرخیز و دیگرى مانند «بیت المقدس» سرزمین زیتون بوده است. در این

عزّوجلّ - «و آویناهما إلى ربوة ذات قرار و معین» فرمود: مراد از «ربوة» کوفه و «قرار» مسجد [کوفه] و «معین» فرات است». ۱- معانى الأخبار، ص ۳۷۳، ح ۱; بحارالأنوار،

۱۲، ۱۶ قوم نوح: درخواست هلاکت قوم نوح ۱۳ کافران: نفرین بر کافران ۱۷ کوفه: مسجد کوفه ۱۸ مؤمنان: استغفار براى مؤمنان ۶، ۷، ۱۲; خیرخواهى براى مؤمنان۱۷; دعا

نقل شده است: «هنگامی که امیر مؤمنان علی علیه السّلام در کوفه بود همه روز صبح در بازارهای کوفه می‌آمد و بازار به بازار می‌گشت و تازیانه‌ای (برای مجازات

الذى خلق من مارج من نار...; از امام حسین(ع) روایت شده که حضرت على(ع) در جامع کوفه بود که مردى برخاست [و در ضمن چند سؤال از آن حضرت] از پدر جن سؤال کرد; حضرت

قضيّه است كرامت حضرت امام جواد «عليه السلام» كه آن شخص را از شام به كوفه و از كوفه به مدينه و از مدينه به مكّه برد و بعد از اداى مناسك حج به شام آورد و

جامع شهر باشد نه در مسجد محله و بازار (بعضى فقط به چهار مسجد مكه، مدينه، كوفه و بصره منحصر كرده و گفته‏اند در ساير مساجد به قصد رجاء آورند) و بايد پيوسته

قضيّه است كرامت حضرت امام جواد «عليه السلام» كه آن شخص را از شام به كوفه و از كوفه به مدينه و از مدينه به مكّه برد و بعد از اداى مناسك حج به شام آورد و

بیشتر است ولى اگر مدت خلافت عبدالله بن زبیر را که در حجاز و اطراف آن و در کوفه در طول سلطنت بنى‌امیه بوده و قریب هشتاد سال و هشت ماه به طول انجامید، خارج

قضيّه است كرامت حضرت امام جواد «عليه السلام» كه آن شخص را از شام به كوفه و از كوفه به مدينه و از مدينه به مكّه برد و بعد از اداى مناسك حج به شام آورد و

در الميزان گفته: تقديم حال بر ذى الحال مجرور را نحاة بصره منع كرده و نحاة كوفه جايز مى‏دانند. هم ف سلم يدى کم اخذ الى لقى عزل لم قتل حيث ان ثقف ها

تعليل كه جمعى ازجمله اخفش و كسائى آن را حتمى دانسته‏اند. سوم استفهام كه نحاة كوفه گفته‏اند. لعلّ اگر در كلام انسان واقع شود معنايش روشن است، چون انسان از آينده

رضیت راضی شدم، راضی شدم»! سپس امیر مؤمنان علی علیه السّلام رو به جمعی از اهل کوفه کرده و افزود: «شما معتقدید امید بخش‌ترین آیات قرآن آیه «قل یا عبادی الذین

است. *** مَلْك: (بروزن فلس) [طه:87]. «ملك» را در آيه عاصم و اهل مدينه و اهل كوفه به فتح ميم و ديگران به ضمّ و نيز به كسر ميم خوانده‏اند و آن مصدر ملك يملك

بیشتر است ولى اگر مدت خلافت عبدالله بن زبیر را که در حجاز و اطراف آن و در کوفه در طول سلطنت بنى‌امیه بوده و قریب هشتاد سال و هشت ماه به طول انجامید، خارج

نيز روايات محمول بر تقيه را آورده است. زمخشرى در كشّاف گويد: همه قراء مكه و كوفه و فقهاء آن دو شهر گفته‏اند: بسمله آيه اى است از فاتحه و از هر سوره. شافعيو

مختلف مى‏خوانند و با همان اختلاف استنساخ مى‏كنند اهل دمشق و حمص از مقداد، اهل كوفه از عبدالله مسعودو ديگران از ديگران قرائتهاى خويش را نقل مى‏كنند حذيقة بن

بیشتر است ولى اگر مدت خلافت عبدالله بن زبیر را که در حجاز و اطراف آن و در کوفه در طول سلطنت بنى‌امیه بوده و قریب هشتاد سال و هشت ماه به طول انجامید، خارج

فسوّیها...»; اَصْبَغ بن نُباتَة گوید: شنیدم از امیرالمؤمنین(ع) که بر منبر کوفه مى فرمود: «...اى مردم! همانا ناقه صالح را یک نفر [از قوم ثمود ]پى کرد; ولى

مراكز عبادت‌ ‌باشد‌ مثل‌ مسجد الحرام‌ و مسجد النبي‌ و بيت‌ المقدس‌ و مسجد كوفه‌ و ساير مساجد ‌که‌ اينها ‌را‌ بيت‌ اللّه‌ ميگويند و بزبان‌ ‌ما مي‌گوييم‌: