روایت:الکافی جلد ۸ ش ۵۵۶

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

احمد بن محمد بن احمد عن علي بن الحسن التيمي عن محمد بن عبد الله عن زراره عن محمد بن الفضيل عن ابي حمزه قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

إِذَا قَالَ اَلْمُؤْمِنُ لِأَخِيهِ أُفٍّ خَرَجَ مِنْ وَلاَيَتِهِ وَ إِذَا قَالَ أَنْتَ عَدُوِّي كَفَرَ أَحَدُهُمَا لِأَنَّهُ لاَ يَقْبَلُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَحَدٍ عَمَلاً فِي تَثْرِيبٍ‏ عَلَى مُؤْمِنٍ نَصِيحَةً وَ لاَ يَقْبَلُ مِنْ مُؤْمِنٍ عَمَلاً وَ هُوَ يُضْمِرُ فِي قَلْبِهِ عَلَى اَلْمُؤْمِنِ سُوءاً لَوْ كُشِفَ اَلْغِطَاءُ عَنِ اَلنَّاسِ فَنَظَرُوا إِلَى وَصْلِ مَا بَيْنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ بَيْنَ اَلْمُؤْمِنِ خَضَعَتْ لِلْمُؤْمِنِينَ رِقَابُهُمْ وَ تَسَهَّلَتْ لَهُمْ أُمُورُهُمْ وَ لاَنَتْ لَهُمْ طَاعَتُهُمْ وَ لَوْ نَظَرُوا إِلَى مَرْدُودِ اَلْأَعْمَالِ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَقَالُوا مَا يَتَقَبَّلُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَحَدٍ عَمَلاً وَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ لِرَجُلٍ مِنَ‏ اَلشِّيعَةِ أَنْتُمُ اَلطَّيِّبُونَ وَ نِسَاؤُكُمُ اَلطَّيِّبَاتُ كُلُّ مُؤْمِنَةٍ حَوْرَاءُ عَيْنَاءُ وَ كُلُّ مُؤْمِنٍ صِدِّيقٌ قَالَ وَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ‏ شِيعَتُنَا أَقْرَبُ اَلْخَلْقِ مِنْ عَرْشِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ بَعْدَنَا وَ مَا مِنْ‏ شِيعَتِنَا أَحَدٌ يَقُومُ إِلَى اَلصَّلاَةِ إِلاَّ اِكْتَنَفَتْهُ فِيهَا عَدَدَ مَنْ خَالَفَهُ مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ‏ جَمَاعَةً حَتَّى يَفْرُغَ مِنْ صَلاَتِهِ وَ إِنَّ اَلصَّائِمَ مِنْكُمْ لَيَرْتَعُ فِي رِيَاضِ‏ اَلْجَنَّةِ تَدْعُو لَهُ اَلْمَلاَئِكَةُ حَتَّى يُفْطِرَ وَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ أَنْتُمْ أَهْلُ تَحِيَّةِ اَللَّهِ بِسَلاَمِهِ وَ أَهْلُ أُثْرَةِ اَللَّهِ بِرَحْمَتِهِ وَ أَهْلُ تَوْفِيقِ اَللَّهِ بِعِصْمَتِهِ وَ أَهْلُ دَعْوَةِ اَللَّهِ بِطَاعَتِهِ لاَ حِسَابٌ عَلَيْكُمْ وَ لاَ خَوْفٌ وَ لاَ حُزْنٌ أَنْتُمْ‏ لِلْجَنَّةِ وَ اَلْجَنَّةُ لَكُمْ أَسْمَاؤُكُمْ عِنْدَنَا اَلصَّالِحُونَ وَ اَلْمُصْلِحُونَ وَ أَنْتُمْ أَهْلُ اَلرِّضَا عَنِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِرِضَاهُ عَنْكُمْ وَ اَلْمَلاَئِكَةُ إِخْوَانُكُمْ فِي اَلْخَيْرِ فَإِذَا جُهِدْتُمُ اُدْعُوا وَ إِذَا غَفَلْتُمُ اِجْهَدُوا وَ أَنْتُمْ خَيْرُ اَلْبَرِيَّةِ دِيَارُكُمْ لَكُمْ جَنَّةٌ وَ قُبُورُكُمْ لَكُمْ جَنَّةٌ لِلْجَنَّةِ خُلِقْتُمْ وَ فِي‏ اَلْجَنَّةِ نَعِيمُكُمْ وَ إِلَى‏ اَلْجَنَّةِ تَصِيرُونَ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۱۵

ابو حمزة گويد: شنيدم از امام صادق عليه السّلام كه ميفرمود: همين كه مؤمنى ببرادر مؤمن خود «اف» بگويد (و باو پرخاش كند) از ولايت او (و پيوند دوستى كه خدا ميان آنها قرار داده) بيرون رود، و چون بدو بگويد: تو دشمن من هستى، يكى از آن دو نفر كافر شده زيرا خداى عز و جل از كسى عملى را نپذيرد كه بخواهد مؤمنى را با عتاب و سرزنش نصيحت كند، و از مؤمنى كه در دلش قصد سوئى نسبت بمؤمن ديگرى داشته باشد عملى را قبول نكند، اگر پرده از پيش چشم مردم برداشته ميشد و مى‏نگريستند بدان پيوندى كه ميان خداى عز و جل و (بنده) مؤمن (او) است گردنهاشان در برابر مؤمنين خم ميشد و كارهاى آنها بر ايشان هموار ميگرديد. و فرمانبردارى آنها بر ايشان آسان ميگشت، و اگر نگاه ميكردند بآن اعمالى كه مردود شده هر آينه ميگفتند: خداى عز و جل هيچ عملى را از كسى نمى‏پذيرد. و شنيدم از آن حضرت كه بمردى از شيعيان ميفرمود: شمائيد پاكان، زنانتان نيز پاكان هستند، هر زن باايمانى (در بهشت) حوريه‏اى خوش چشم است، و هر مرد مؤمنى صديق است (و مقام صديقان را دارد). گويد: و نيز شنيدم از آن حضرت كه ميفرمود: شيعيان ما در روز قيامت پس از ما نزديكترين مردمان بعرش خداى عز و جل هستند، و هيچ كس از شيعيان ما نيست كه برخيزد براى خواندن نماز جز آنكه بشماره مخالفين او فرشتگان (بطور دستجمع دور او را بگيرند، يا بجماعت پشت سرش بايستند و) بر او درود فرستند (يا پشت سرش نماز بخوانند) تا هنگامى كه از نماز فارغ شود، و همانا روزه‏دار از شما (شيعيان) در باغستانهاى بهشت بهره‏مند باشد و فرشتگان براى او دعا كنند تا هنگامى كه افطار كند. و شنيدم از آن حضرت كه ميفرمود: شمائيد اهل تحيت خدا بوسيله درود او. و شمائيد خاصان خدا بشمول رحمت و مهر او، و شمائيد اهل توفيق خدا بوسيله عصمت و نگهدارى او، و شمائيد اهل دعوت خدا بسبب اطاعت و فرمانبردارى او، نه حسابى براى شما هست و نه ترس و اندوهى، شما از آن بهشتيد و بهشت از آن شما، نامهاى شما در نزد ما بعنوان مردمان صالح و مصلح ثبت است و شمائيد اهل خوشنودى و رضاى از خدا بخاطر خوشنودى او از شما، و فرشتگان برادران شمايند در كار خير و نيك (كه شما را يارى و كمك دهند). هر گاه بسختى و مشقت دچار گشتيد بدرگاه خداوند (براى رفع آن سختى) دعا كنيد، و چون بغفلت گرفتار شديد بكوشيد (شايد مقصود اين باشد كه بكوشيد تا عقب ماندگى خود را كه در اثر غفلت پديد آمده جبران كنيد)، و شما بهترين مردمان هستيد، خانه‏هاتان براى شما بهشت است (يعنى در آنها تحصيل بهشت ميكنيد) و قبرهاى شما براى شما بهشت است، براى بهشت آفريده شده‏ايد، و نعمتهاى شما در بهشت‏ است، و سرانجام شما بسوى بهشت است.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۴۱۶

ابو حمزه مى‏گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى‏فرمود: همين كه مؤمنى به برادر مؤمن خود اف بگويد از قلمرو پيوست و دوستى او بيرون رود، و هر گاه بدو گويد: تو دشمن من هستى، يكى از آن دو كافر شود، زيرا خداوند عزّ و جلّ از كسى عملى نپذيرد كه با عتاب و سرزنش در مقام نصيحت مؤمنى برآيد، و از هيچ مؤمنى عملى نپذيرد كه در دلش نسبت به مؤمنى بدى خواهد. اگر پرده از برابر ديدگان مردم برگرفته مى‏شد و مى‏ديدند كه ميان خداى عزّ و جلّ با مؤمن چه پيوندى است گردن آنها در برابر مؤمن خم مى‏شد و امور آنها هموار مى‏گرديد و فرمانبرى آنها بر ايشان آسان مى‏شد، و اگر مى‏توانستند بنگرند به آن همه عملى كه مردود است از طرف خداى عزّ و جلّ، هر آينه مى‏گفتند: خداى عزّ و جلّ از احدى عملى نپذيرد. او مى‏گويد: شنيدم آن حضرت عليه السّلام به يكى از شيعيان مى‏فرمود: شما پاكان هستيد و زنان شما نيز پاكان هستند و هر زن با ايمانى حوريه شوخ چشم است و هر مرد مؤمن مقام صدّيقى دارد. او مى‏گويد: از حضرت عليه السّلام شنيدم كه مى‏فرمود: شيعيان ما نزديكترين خلقند به عرش خداى عزّ و جلّ در روز رستخيز، و هيچ يك از شيعيان ما نيست كه براى نماز برخيزد مگر آنكه به شماره مخالفان او فرشته‏ها گرد او را بگيرند و به اجماع بر او درود فرستند تا از نماز خود فارغ شود، و راستى كه روزه‏دار شما در بستانهاى بهشت برخوردار باشد و فرشتگان بر او همى درود فرستند تا افطار كند. و شنيدم كه مى‏فرمود: شماييد اهل تحيّت خداوند با درود او، و اهل اختصاص به رحمت خاصّه حضرت او، و اهل توفيق كار خير به عصمت و نگاهدارى او، و اهل دعوت خداوند در پرتو فرمانبرى از او. نه حسابى بر شماست و نه ترسى و نه اندوهى، شما براى بهشت آفريده شده‏ايد و بهشت براى شما، نام شما در نزد ما صالحان و هم مصلحان باشد و شما اهل رضا و خشنودى باشيد به درگاه خداى عزّ و جلّ در پرتو خشنودى خدا از شما فرشتگان با شما در كار خير برادر و همكارند. هر گاه به سختى گرفتار آمديد به پيشگاه الهى دعا كنيد و هر گاه به غفلت مبتلا شديد بكوشيد. شما بهترين خلق هستيد. خانه‏هاى شما براى شما بهشت است و گورهاى شما براى شما بهشت، براى بهشت آفريده شده‏ايد و نعمت شايسته شما در بهشت است و به سوى بهشت است فرجام كار شما كه بدان خواهيد رسيد. حكايت زن حبشى و مرد مزاحم‏