روایت:الکافی جلد ۱ ش ۶۴۷

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

حدثني احمد بن ادريس القمي و محمد بن يحيي عن الحسن بن علي الكوفي عن موسي بن سعدان عن عبد الله بن ايوب عن ابي يحيي الصنعاني عن ابي عبد الله ع قال :

قَالَ لِي يَا أَبَا يَحْيَى‏ إِنَّ لَنَا فِي‏ لَيَالِي اَلْجُمُعَةِ لَشَأْناً مِنَ اَلشَّأْنِ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ مَا ذَاكَ اَلشَّأْنُ قَالَ يُؤْذَنُ لِأَرْوَاحِ اَلْأَنْبِيَاءِ اَلْمَوْتَى‏ ع وَ أَرْوَاحِ اَلْأَوْصِيَاءِ اَلْمَوْتَى وَ رُوحِ اَلْوَصِيِّ اَلَّذِي بَيْنَ ظَهْرَانَيْكُمْ‏ يُعْرَجُ بِهَا إِلَى اَلسَّمَاءِ حَتَّى تُوَافِيَ عَرْشَ رَبِّهَا فَتَطُوفُ بِهِ أُسْبُوعاً وَ تُصَلِّي عِنْدَ كُلِّ قَائِمَةٍ مِنْ قَوَائِمِ اَلْعَرْشِ رَكْعَتَيْنِ ثُمَّ تُرَدُّ إِلَى اَلْأَبْدَانِ اَلَّتِي كَانَتْ فِيهَا فَتُصْبِحُ اَلْأَنْبِيَاءُ وَ اَلْأَوْصِيَاءُ قَدْ مُلِئُوا سُرُوراً وَ يُصْبِحُ اَلْوَصِيُّ اَلَّذِي بَيْنَ ظَهْرَانَيْكُمْ وَ قَدْ زِيدَ فِي عِلْمِهِ مِثْلُ جَمِّ اَلْغَفِيرِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۲۸۳

ابى يحيى صنعانى از امام صادق (ع) گويد: امام (ع) به من فرمود: اى ابا يحيى، به راستى براى ما در شبهاى جمعه شأنى است از شئون، گويد: گفتم: قربانت، آن شأن و مقام چيست؟ فرمود: به ارواح انبياء گذشته و ارواح اوصياء گذشته و روح امامى كه زنده است و در ميان شما است اجازه دهند و اعلام كنند كه آنها را به آسمان برند تا برابر عرش پروردگارشان و هفت دور بدان طواف كنند و نزد هر كدام از ستونهاى عرش دو ركعت نماز بخوانند و سپس آنها را به بدن‏هاى خود برگردانند كه در آن بودند و انبياء و اوصياء لبالب از شادى شوند و امامى كه در ميان شما است به مانند انبوه فراوانى در دانش او افزوده شود.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۳۷۲

ابا يحيى صنعانى گويد: امام صادق عليه السلام بمن فرمود: اى ابا يحيى براى ما در شبهاى جمعه شأن بزرگى است، عرضكردم قربانت: آن شأن چيست؟ فرمود: بارواح پيغمبران و اوصياء در گذشته و روح وصيى كه در ميان شماست (امام زمان شما) اجازه داده مى‏شود كه بآسمان بالا روند تا بعرش پروردگارشان برسند، در آنجا هفت دور طواف كنند و نزد هر ركنى از اركان عرش دو ركعت نماز گزارند پس بكالبدهاى پيشين خود برگردند، چون صبح شود، پيغمبران و اوصياء از شادى سرشار باشند و آن وصيى كه در ميان شماست مقدار زيادى بعلمش افزوده شده باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۸۰۷

حديث كردند مرا احمد بن ادريس قمّى و محمد بن يحيى، از حسن بن على كوفى، از موسى بن سعدان، از عبداللَّه بن ايّوب، از ابو يحيى صنعانى، از امام جعفر صادق عليه السلام كه گفت: آن حضرت به من فرمود كه: «اى ابو يحيى، به درستى كه ما را در شب‏هاى جمعه حالتى است از حالات، و شأن و عظمتى داريم كه در ساير اوقات هفته نداريم». راوى مى‏گويد كه: عرض كردم كه فداى تو گردم، آن شأنى كه مى‏فرمايى، چيست؟ حضرت فرمود كه: «خدا اذن مى‏دهد ارواح پيغمبرانِ مردگان و ارواح اوصياى ايشان را كه مرده‏اند، و روح وصييى كه در ميانه شما است، با ارواح اوصيا و انبيا به سوى آسمان عروج مى‏كنند و بالا مى‏روند، تا آن‏كه به عرش پروردگار خويش مى‏رسند، پس هفت مرتبه به دور عرش مى‏گردند، و در نزد هر پايه‏اى از پايه‏هاى عرش، دو ركعت نماز مى‏كنند، بعد از آن خدا آن ارواح را به سوى بدن‏هاى اصلى (يا مثالى كه در آنها بوده‏اند)، بر مى‏گرداند. پس انبيا و اوصيا صبح مى‏كنند، و حال آن‏كه مملوّند از سرور و شادى، و وصييى كه در ميان شما است صبح مى‏كند و در علم او زياد شده، مانند اين جمع كثير» (از انبيا و اوصيا).