نتایج جستجو

حد وسط ‌که‌ خالي‌ ‌از‌ افراط و تفريط ‌است‌ رعايت‌ شود مثلا علم‌ ‌که‌ حدّ وسط جربزه‌ و جهل‌، و شجاعت‌ ‌که‌ حد وسط تهوّر و جبن‌، و عفّت‌ ‌که‌ حد وسط خمود

حد وسط ‌که‌ خالي‌ ‌از‌ افراط و تفريط ‌است‌ رعايت‌ شود مثلا علم‌ ‌که‌ حدّ وسط جربزه‌ و جهل‌، و شجاعت‌ ‌که‌ حد وسط تهوّر و جبن‌، و عفّت‌ ‌که‌ حد وسط خمود

ميان آنها نشستم در اين صورت وسط (بر وزن فرس) نيز گفته مى‏شود. وَسَط (به فتح و،س) اسم است به معنى معتدل و ميانه. در صحاح گفته وسط از هر چيز معتدلترين آن است

سَواءِ الجَحِيم‌ِ بسوي‌ وسط آتش‌ و ‌از‌ ‌اينکه‌ جمله‌ استفاده‌ مي‌شود ‌که‌ بدون‌ حساب‌ و پرسش‌ و سؤال‌ و نامه عمل‌ ‌او‌ ‌را‌ مياندازند وسط جحيم‌ ‌که‌ آتش‌ افروخته‌

سَواءِ الجَحِيم‌ِ بسوي‌ وسط آتش‌ و ‌از‌ ‌اينکه‌ جمله‌ استفاده‌ مي‌شود ‌که‌ بدون‌ حساب‌ و پرسش‌ و سؤال‌ و نامه عمل‌ ‌او‌ ‌را‌ مياندازند وسط جحيم‌ ‌که‌ آتش‌ افروخته‌

آیات شامل این کلمه «شَطَط» (بر وزن وسط) به معناى خارج شدن از حدّ اعتدال، و افراط در دورى است; لذا، به سخنانى که بسیار دور از حق است، «شطط» گفته مى شود

آیات شامل این کلمه «مُتَحَرِّف» از مادّه «تَحَرُّف» به معناى کناره گیرى از وسط به اطراف و کناره هاست; و منظور از این جمله این است که: جنگ جویان به عنوان

‌که‌ حدّ وسط ‌بين‌ افراط و تفريط ‌در‌ اخلاق‌ ‌است‌ مثلا ملكه‌ شجاعت‌ حدّ وسط ‌بين‌ تهور و جبن‌ و علم‌ حدّ وسط ‌بين‌ جربزه‌ و جهل‌، و سخاوت‌ حدّ وسط ‌بين‌

سربسته خرما است که در غلاف سبز رنگ زیبایى پیچیده شده و پس از شکافته شدن از وسط آن رشته هاى باریکى بیرون مى آید و همان ها بعداً خوشه هاى خرما را تشکیل مى

ديناً» كلام معترضى است در وسط اين آيه قرار گرفته و آيه در دلالت و بيانش احتياجى به آن ندارد، خواه بگوييم از اول نزول در وسط آيه نازل شده يا بگوئيم رسول

مصدر باب مفاعله نيز آمده چنانكه خواهد آمد و نيز مفرد به كار رفته به معنى وسط چنانكه ابن اثير در نهايه گفته است [توبه:47] ميان شما اراجيف مى‏ساختند و فتنه

الْوُسْطى بِها يَلْحَقُ التَّالى وَاِلَيْهايَرْجِعُ الْغالى» يعنى ما پشتى وسط هستيم آينده به آن ملحق مى‏شود و غلوكننده به آن بر مى گردد. محمد عبده در تفسير

به قرينه آيه [فرقان:67]. مراد از «اَلعْفَوْ» حدّ وسط است يعنى تو را پرسند از چه انفاق كنند بگو: حدّ وسط و مناسب حال را انفاق كنيد. گويا تعيين شى‏ء انفاق

بار) وسط. [كهف:32] ميان آن دو باغ، زرعى قرار داديم [فرقان:53] اقرب الموارد گويد: بين ظرف است به معناى وسط. راغب گويد: بين وضع شده براى تخلّل و وسط ميان

برابرى و به معنى مساوى و وسط (وصف و ظرف) به كار مى‏رود (راغب) مثل [بقره:6] كه به معنى مساوى است و مثل [بقره:108] كه به معنى وسط است بهتر است بگوئيم سواء

بالعكس نحو «اَلَستْ بِرَبِّكُمْ اَلَيسَ اللّهُ بِاَحَمِ الحاكِمين». نوعى كه در وسط مى‏آيند عبارتند از الف تثنيه و الف بعضى از جمع‏ها مثل مُسلِمان، مسلمات و مساكين

به قرينه آيه [فرقان:67]. مراد از «اَلعْفَوْ» حدّ وسط است يعنى تو را پرسند از چه انفاق كنند بگو: حدّ وسط و مناسب حال را انفاق كنيد. گويا تعيين شى‏ء انفاق

به قرينه آيه [فرقان:67]. مراد از «اَلعْفَوْ» حدّ وسط است يعنى تو را پرسند از چه انفاق كنند بگو: حدّ وسط و مناسب حال را انفاق كنيد. گويا تعيين شى‏ء انفاق

ايضاً كُباد (به ضم اول) به معنى درد جگر است. كبدالسماء وسط آسمان است تشبيه شده به كبد انسان كه در وسط بدن قرار دارد. مراد از آن در آيه مشقت و سختى است يعنى:

كمى تغيير و حذف). پس بادها هستند كه در اثر اختلاف حرارت خورشيد، خود را از وسط اقيانوسها مى‏پاشند «وَالذّارياتِ ذَرْواً» و چون روان شدند رطوبت و بخار آب

سَواءِ الجَحِيم‌ِ بسوي‌ وسط آتش‌ و ‌از‌ ‌اينکه‌ جمله‌ استفاده‌ مي‌شود ‌که‌ بدون‌ حساب‌ و پرسش‌ و سؤال‌ و نامه عمل‌ ‌او‌ ‌را‌ مياندازند وسط جحيم‌ ‌که‌ آتش‌ افروخته‌

بالعكس نحو «اَلَستْ بِرَبِّكُمْ اَلَيسَ اللّهُ بِاَحَمِ الحاكِمين». نوعى كه در وسط مى‏آيند عبارتند از الف تثنيه و الف بعضى از جمع‏ها مثل مُسلِمان، مسلمات و مساكين

قوى ما الله غير قدح سقى بسط سوق ورى بقر انن نقع شدد کثر فى حرث کون سلم قول وسط الى صنع امن نصر قبل بلد وشى سمو موت کيف شىء حيى جىء الذين

داده شدگانيم‌ گفت آيا شما از او اطلاع دارندگانيد پس مطّلع شد پس ديد او را در وسط جهنم‌ گفت بخدا قسم همانا نزديك بود كه هلاك گردانى مرا و اگر نبود نعمت پروردگارم

سلم در روز بدر سه سنگريزه برداشت يكى به ميمنه و يكى را به ميسره و يكى را به وسط قوم انداخت و فرمود: قبيح باد رويشان پس كفار شكست خوردند. آنگاه گويد: براى

«وَاللَّهُ ماغُزِىَ قَوْمٌ فى‏ عُقْرِ دارِهِمْ اِلَّا ذَلُّوا» هيچ قومى در اصل و وسط ديارشان جنگيده نشدند مگر ذليل شدند اين حديث در مفردات و نهايه نيز آمده است

داده شدگانيم‌ گفت آيا شما از او اطلاع دارندگانيد پس مطّلع شد پس ديد او را در وسط جهنم‌ گفت بخدا قسم همانا نزديك بود كه هلاك گردانى مرا و اگر نبود نعمت پروردگارم

به یاد آور) زمانی را که دو طایفه از شما تصمیم گرفتند سستی نشان دهند (و از وسط راه بازگردند)؛ و خداوند پشتیبان آنها بود (و به آنها کمک کرد که از این فکر

(۲۹۹۹ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) كشيدن با قهر. [دخان:47]. بگيريد او را و بكشيدش به وسط آتش. راغب گويد: عتل گرفتن از هر طرف شى‏ء و كشيدن به قهر است در اقرب آمده:

به ان خاطر جمع مى‏شود و اگر امتحانى پيش آيد روى بگرداند. يعنى اين شخص در وسط و حقيقت بندگى نيست و در گوشه آن قرار گرفته لذا با خبرى مطمئن و با امتحانى

گفته‏اند ولى به احتمال قوى مراد از آن بالا رفتن است كه ستارگان از حين طلوع تا وسط آسمان پيوسته در صعوداند و آن با آيات بعدى كه اشاره به معراج آن حضرت است بهتر

سَواءِ الجَحِيم‌ِ بسوي‌ وسط آتش‌ و ‌از‌ ‌اينکه‌ جمله‌ استفاده‌ مي‌شود ‌که‌ بدون‌ حساب‌ و پرسش‌ و سؤال‌ و نامه عمل‌ ‌او‌ ‌را‌ مياندازند وسط جحيم‌ ‌که‌ آتش‌ افروخته‌

مشتق شده در حال بارگیری... لحد و الحاد به معنى عدول و انحراف از استقامت است وسط قبر را ضريح و قسمت منحرف آن را لحد گويند در لغت آمده: «لَحَدَ اِلى فُلانٍ:

‌آن‌ ‌که‌ ‌در‌ وسط هواي‌ خون‌ وسط رگ‌ ‌را‌ مي‌بيند و روي‌ رگ‌ مينشيند و ‌با‌ خرطوم‌ كسافت‌ ‌را‌ پاك‌ مي‌كند و ‌با‌ نيش‌ بآن‌ تيزي‌ وسط ‌آن‌ مجوف‌ ‌است‌

چپشان می‌گرائید (که سوی مشرِق است)، و خودشان در محلّ وسیع غار قرار داشتند (که وسط غار و فراخنای آن است، و ایشان از تابش مستقیم آفتاب در امان بودند). این (چیزی

اُخرى» ما بعد آيه چنين است «لَقَدْ رَأى مِنْ آياتِ رَبِّهِ الْكُبْرى» در وسط اينها آمده «مت زاغَ الْبَصَرُ وَ ما طَغى». [احزاب:10]. [ص:63]. در جنگ احزاب

[صافات:54-55]. يعنى آيا شما از جاى و حال رفيق من آگاهيد؟ پس سر بلند كرد و او را در وسط آتش ديد. بعضى مطّلعئن را نيز اشراف معنى كرده‏اند. در آيه: [كهف:18]. گمان مى‏كنم

مى‏جوند. «صامَتِ الرّريثحُ» يعنى باد ايستاد. «صامَتِ الشَّمْسُ» آفتاب در وسط روز ايستاد... [بقره:183]. صوم اسلامى امساك مخصوصى است از طعام و چيزهاى ديگر

مى‏جوند. «صامَتِ الرّريثحُ» يعنى باد ايستاد. «صامَتِ الشَّمْسُ» آفتاب در وسط روز ايستاد... [بقره:183]. صوم اسلامى امساك مخصوصى است از طعام و چيزهاى ديگر

بعدم لزوم قرائت آن در نماز و بعضى گفته‌اند بايد خواند و وجود بسم اللّه در وسط منافى با وحدت نيست و در مجمع نقل نموده كه ابىّ بن كعب در مصحف خود جدا ننموده

اختلاف خواصّ شيميايى دو دريا در اثر وجود اين ديوار و حايل سنگى است مثلا اگر در وسط ظرفى حايلى قرار بدهيم و يك طرف آنرا با آب شور و طرف ديگر را با آب شيرين پر

تأخير مى‏كرد حضرت به خانه او مى‏آمد روزى به منزل زيد آمد. ديد زن او زينب در وسط حجره عطر آماده مى‏كند حضرت چون او را ديد فرمود «سبحان اللّه خالق النور تبارك

بعدم لزوم قرائت آن در نماز و بعضى گفته‌اند بايد خواند و وجود بسم اللّه در وسط منافى با وحدت نيست و در مجمع نقل نموده كه ابىّ بن كعب در مصحف خود جدا ننموده

آسایشند، بر آیین شرک تعصّب دارند،] پس زمانی که در کشتی سوار می شوند [و در وسط دریا امواج خطرناک آنان را محاصره می کند] خدا را در حالی که ایمان و عبادت را

اختلاف خواصّ شيميايى دو دريا در اثر وجود اين ديوار و حايل سنگى است مثلا اگر در وسط ظرفى حايلى قرار بدهيم و يك طرف آنرا با آب شور و طرف ديگر را با آب شيرين پر

«الشَّمْسُ تَجْرِی»: خورشید در حرکت است. مراد حرکت خورشید با مجموعه منظومه شمسی در وسط کهکشان ما به سوی یک سمت معیّن و ستاره دوردستی به نام «وِگا» است با سرعت کیلومتر

لکن ها نعم انن نصب ايى عشر وقى او غسق يا سکن ولى علم سرر نسى الله تلو وعد وسط على لغو فضل

زياده‌ روي‌ و نه‌ كوتاهي‌ مثلا سخاوت‌ حد وسط ‌است‌ زياده‌ روي‌ اسراف‌ و تبذير ‌است‌ و كوتاهي‌ بخل‌ ‌است‌ تواضع‌ حد وسط ‌است‌ زياده‌ روي‌ كبر و نخوت‌ ‌است‌ و

بعدم لزوم قرائت آن در نماز و بعضى گفته‌اند بايد خواند و وجود بسم اللّه در وسط منافى با وحدت نيست و در مجمع نقل نموده كه ابىّ بن كعب در مصحف خود جدا ننموده

‌آن‌، مانند ضل‌ الطريق‌ و سواء بمعني‌ وسط و ميانه‌ ‌است‌ و سواء سبيل‌ كنايه‌ ‌از‌ صراط مستقيم‌ ‌است‌ ‌که‌ حد وسط ‌در‌ جميع‌ امور ميباشد و دو طرف‌ ‌آن‌

ميان پروستات (غدّه ايست كه در محل خروج ادرار قرار دارد و مجراى ناقل منى از وسط آن عبور مى‏كند) رد شده وارد مجراى ادرا مى‏شود قسمتى از اين مجرا كه داخل شكم

قرب هدى منع عهد ملک ندى عمل کثر ن خلف کلل ارض توب ابراهيم بشر رکع نبو سلم وسط ندو عرف کفر غيب بصر رحم طعم ضيع کسل خوف

مى‏خوانند تفاوتى ندارد زيرا توجه به مسجد الحرام توجه به كعبه است كه كعبه در وسط مسجدالحرام قرار دارد و جزء آن است ولى كسى كه در مسجد الحرام يا در كنار مسجدالحرام

اگر بخواهد خدا باد را ساكن و قطع مينمايد پس كشتيها را كدو واقف ميشوند در وسط دريا روى آب چون باد بامر خدا ميوزد و كشتيها را بساحل ميرساند و در اين عنايت

مخصوص اوست. و تو در نماز نه صدا را بسیار بلند و نه بسیار آهسته گردان بلکه حدّ وسط را اختیار کن. بگو: خدا را بخوانید یا رحمان را بخوانید، هر کدام را بخوانید

درختى زكريا را خواند و گفت اى پيامبر خدا پيش من بيا چون زكريّا آمد درخت از وسط پاره شد و زكريّا درون آن قرار گرفت سپس درخت به هم متصل گرديد شيطان طرف لباس

آنها در جمله ((لله المشرق و المغرب )) چرا شمال و جنوب ذكر نشده است ؟ ((امت وسط)) يعنى چه ؟ مراد از ((شهداء على الناس )) ((شهادت )) در آيه ، از حقائق قرآنى

بعد از حرف عطف آورده ميشود و ميگويند براى تأكيد معناى نفى است و تكرار آن در وسط براى اشاره ببودن حق و بهشت از لوازم و توابع ايمان و بودن باطل و جهنم از لوازم

بعدم لزوم قرائت آن در نماز و بعضى گفته‌اند بايد خواند و وجود بسم اللّه در وسط منافى با وحدت نيست و در مجمع نقل نموده كه ابىّ بن كعب در مصحف خود جدا ننموده

استفاده كنيد. «فَالْمُغِيراتِ صُبْحاً» 6- دشمن را چنان غافلگير كنيد كه ناگاه در وسط آنان باشيد تا فرصت مقابله با شما را نداشته باشند. «فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً»

تعبير ميشود بگيريد او را پس با فشار باطراف و جوانبش بكشيدش بسوى جهنّم و در وسط آن جاى دهيد چنانچه قمّى ره فرموده پس بر كاسه سرش آب‌ جلد 4 صفحه 629 جوش بريزيد

بعد از حرف عطف آورده ميشود و ميگويند براى تأكيد معناى نفى است و تكرار آن در وسط براى اشاره ببودن حق و بهشت از لوازم و توابع ايمان و بودن باطل و جهنم از لوازم

استفاده كنيد. «فَالْمُغِيراتِ صُبْحاً» 6- دشمن را چنان غافلگير كنيد كه ناگاه در وسط آنان باشيد تا فرصت مقابله با شما را نداشته باشند. «فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً»

ميكنند و ‌به‌ ‌يعني‌ بحق‌ ‌که‌ طبق‌ آنچه‌ عمل‌ ميكنند يَعدِلُون‌َ عدالت‌ حدّ وسط ‌بين‌ افراط و تفريط ‌است‌ و ‌اينکه‌ اقسامي‌ دارد عدالت‌ ‌در‌ عقائد خروج‌ ‌از‌

مى‌كنيد من پيغمبر خدايم از خدا و پيغمبر فرار مى‌كنيد و هند زن ابو سفيان در وسط معركه بود هر كس از قريش فرار ميكرد ميل و سرمه‌دانى باو مى‌داد و ميگفت تو زنى

و نه كند چون تند روى سبكى و جلفى است و كند روى تكبّر و خود بينى است و حدّ وسط سكونت و وقار است و قمّى ره فرموده يعنى عجله منما و در خصال از امام صادق عليه

اِنَّكَ لَنْ تُؤْمِنَ بِهذا اَبَداً» آيا با احرام حجّ كه وارد مكّه شده‏ايم در وسط عمل از احرام خارج شويم و قطرات غسل جنابت از موهايمان بريزد؟! حضرت فرمود: تو

تعبير ميشود بگيريد او را پس با فشار باطراف و جوانبش بكشيدش بسوى جهنّم و در وسط آن جاى دهيد چنانچه قمّى ره فرموده پس بر كاسه سرش آب‌ جلد 4 صفحه 629 جوش بريزيد

تعبير ميشود بگيريد او را پس با فشار باطراف و جوانبش بكشيدش بسوى جهنّم و در وسط آن جاى دهيد چنانچه قمّى ره فرموده پس بر كاسه سرش آب‌ جلد 4 صفحه 629 جوش بريزيد

تعبير ميشود بگيريد او را پس با فشار باطراف و جوانبش بكشيدش بسوى جهنّم و در وسط آن جاى دهيد چنانچه قمّى ره فرموده پس بر كاسه سرش آب‌ جلد 4 صفحه 629 جوش بريزيد

آنها در جمله ((لله المشرق و المغرب )) چرا شمال و جنوب ذكر نشده است ؟ ((امت وسط)) يعنى چه ؟ مراد از ((شهداء على الناس )) ((شهادت )) در آيه ، از حقائق قرآنى

زده و آن مثل دو مرد است كه خداوند بيكى از آنها دو باغ عطا فرموده بود كه در وسط آندو انواع درختان انگور بود و بر اطراف آنها درختان خرما احاطه داشت و بين آن

بعد از حرف عطف آورده ميشود و ميگويند براى تأكيد معناى نفى است و تكرار آن در وسط براى اشاره ببودن حق و بهشت از لوازم و توابع ايمان و بودن باطل و جهنم از لوازم

استفاده كنيد. «فَالْمُغِيراتِ صُبْحاً» 6- دشمن را چنان غافلگير كنيد كه ناگاه در وسط آنان باشيد تا فرصت مقابله با شما را نداشته باشند. «فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً»

استفاده كنيد. «فَالْمُغِيراتِ صُبْحاً» 6- دشمن را چنان غافلگير كنيد كه ناگاه در وسط آنان باشيد تا فرصت مقابله با شما را نداشته باشند. «فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً»

اگر بخواهد خدا باد را ساكن و قطع مينمايد پس كشتيها را كدو واقف ميشوند در وسط دريا روى آب چون باد بامر خدا ميوزد و كشتيها را بساحل ميرساند و در اين عنايت

آيه اخير مثل آيه كه درباره فرعون و فرعونيان بود، منحصر به كفّار است و آيه وسط كه درباره اصحاب يمين است از همه عمومى‏تر مى‏باشد. در كتب حديث روايات بى شمارى

بدون اذن خدا گريخت و رفت بجانب كشتى مملوّ از متاع و مسافر و نشست در آن تا وسط دريا كه كشتى از رفتار بازماند و كشتيبانان گفتند هر وقت بنده‌اى از مولاى خود

بدون اذن خدا گريخت و رفت بجانب كشتى مملوّ از متاع و مسافر و نشست در آن تا وسط دريا كه كشتى از رفتار بازماند و كشتيبانان گفتند هر وقت بنده‌اى از مولاى خود

‌را‌ كفايت‌ ميكند. جلد 16 - صفحه 242 لَها طَلع‌ٌ طلع‌ شكوفه‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ وسط ‌آن‌ دانه‌ ايست‌ سر بسته‌ ‌که‌ معناي‌ نضيد ‌است‌ و ‌از‌ ‌آن‌ دانه‌ رطب‌ و

صفحه 252 يا ممكن نشود در شب اشتغال بآن سزاوار است چون دو وقت براى دو كار در وسط آندو تعيين شده كه دلالت بر صلاحيّت آن دو وقت براى آن دو كار دارد و كسانيكه

آنها افتاد كه هر طايفه مى‌خواستند در محله آنها دفن شود، عاقبت عقلا گفتند كه وسط رود نيل دفن كنيم، تا آب از آن گذشته همه فيض بريم. خلاصه جسد را بيرون آورده

جاهلان اعراض كن. با آنكه براى كلمه‌ى «عفو»، چندين معنا بيان شده است: حدّ وسط و ميانه، قبول عذر خطاكار و بخشودن او، آسان گرفتن كارها، ولى ظاهراً در اين

بعد از حرف عطف آورده ميشود و ميگويند براى تأكيد معناى نفى است و تكرار آن در وسط براى اشاره ببودن حق و بهشت از لوازم و توابع ايمان و بودن باطل و جهنم از لوازم

زياد بلند نباشد و حدّ وسط مطلوب است چنانچه در آيه ديگر تصريح شده كه نه جهر جلد 2 صفحه 509 مطلوب است در نماز و نه اخفات بلكه حدّ وسط بايد باشد و غدو در اصل

استفاده كنيد. «فَالْمُغِيراتِ صُبْحاً» 6- دشمن را چنان غافلگير كنيد كه ناگاه در وسط آنان باشيد تا فرصت مقابله با شما را نداشته باشند. «فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً»

نزدیک گرداندیم (نگا: شعراء / ، / ، تکویر / ). «ثَمَّ»: آنجا. ظرف است. مراد وسط دریا است. «الآخَرینَ»: دیگران. مراد فرعون و لشکریان فرعون است. Tabber requires

بعد از حرف عطف آورده ميشود و ميگويند براى تأكيد معناى نفى است و تكرار آن در وسط براى اشاره ببودن حق و بهشت از لوازم و توابع ايمان و بودن باطل و جهنم از لوازم

اگر بخواهد خدا باد را ساكن و قطع مينمايد پس كشتيها را كدو واقف ميشوند در وسط دريا روى آب چون باد بامر خدا ميوزد و كشتيها را بساحل ميرساند و در اين عنايت

اِنَّكَ لَنْ تُؤْمِنَ بِهذا اَبَداً» آيا با احرام حجّ كه وارد مكّه شده‏ايم در وسط عمل از احرام خارج شويم و قطرات غسل جنابت از موهايمان بريزد؟! حضرت فرمود: تو

تعبير ميشود بگيريد او را پس با فشار باطراف و جوانبش بكشيدش بسوى جهنّم و در وسط آن جاى دهيد چنانچه قمّى ره فرموده پس بر كاسه سرش آب‌ جلد 4 صفحه 629 جوش بريزيد

‌براي‌ كثرت‌ اتباع‌ ‌آنها‌ ‌بود‌ و اينها سلاطيني‌ بودند ‌که‌ گفتند: فقط تبع‌ وسط مؤمن‌ صالح‌ ‌بود‌ بلكه‌ بعضي‌ گفتند: نبي‌ ‌بود‌ ‌که‌ ذي‌ القرنين‌ نام‌ نهادند

اصحاب‌ كساء. چهار ‌آن‌ ‌را‌ ‌در‌ چهار طرف‌ كشتي‌ كوبيده‌ پنجمي‌ ‌را‌ ‌در‌ وسط، چون‌ كوبيد خون‌ جاري‌ شد، سبب‌ پرسيد، جبرئيل‌ خبر ‌از‌ شهادت‌ حسين‌ (ع‌)

كه مراد بملك امامت و خلافت است و مراد از مردم مائيم و نقير نقطه است كه در وسط هسته است فيض ره فرموده تخصيص ناس بآنها شايد براى آن باشد كه دنيا براى ايشان

حد وسط ‌که‌ خالي‌ ‌از‌ افراط و تفريط ‌است‌ رعايت‌ شود مثلا علم‌ ‌که‌ حدّ وسط جربزه‌ و جهل‌، و شجاعت‌ ‌که‌ حد وسط تهوّر و جبن‌، و عفّت‌ ‌که‌ حد وسط خمود

اگر بخواهد خدا باد را ساكن و قطع مينمايد پس كشتيها را كدو واقف ميشوند در وسط دريا روى آب چون باد بامر خدا ميوزد و كشتيها را بساحل ميرساند و در اين عنايت

بدون اذن خدا گريخت و رفت بجانب كشتى مملوّ از متاع و مسافر و نشست در آن تا وسط دريا كه كشتى از رفتار بازماند و كشتيبانان گفتند هر وقت بنده‌اى از مولاى خود

بدون اذن خدا گريخت و رفت بجانب كشتى مملوّ از متاع و مسافر و نشست در آن تا وسط دريا كه كشتى از رفتار بازماند و كشتيبانان گفتند هر وقت بنده‌اى از مولاى خود

المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه شكافته شود از كهكشان كه آن راه سفيدى در وسط آسمان شب نمايان است و بشنود فرمان الهى را و منقاد شود در برابر اراده پروردگارش

تعبير ميشود بگيريد او را پس با فشار باطراف و جوانبش بكشيدش بسوى جهنّم و در وسط آن جاى دهيد چنانچه قمّى ره فرموده پس بر كاسه سرش آب‌ جلد 4 صفحه 629 جوش بريزيد

فرو بلعد! یا به یک طوفان دستور می‌دهیم آنها را مانند یک پر کاه بردارد و در وسط امواج پرتاب کند! این ماییم که این نظام را تداوم می‌بخشیم، تا آنها بهره گیرند،

بدون اذن خدا گريخت و رفت بجانب كشتى مملوّ از متاع و مسافر و نشست در آن تا وسط دريا كه كشتى از رفتار بازماند و كشتيبانان گفتند هر وقت بنده‌اى از مولاى خود

أحسنها; از پیامبر(ص) روایت شده: فردوس، از مکان هاى مرتفع بهشت است و آن جا وسط و بهترین مکان بهشت است». آیات خدا: مؤمنان به آیات خدا ۱ انذار: آثار انذار

در اين آيه كه فرموده است بگير از آنها آنچه را آشكار و آسان باشد و عفو حدّ وسط است و گفته‌اند اين آيه قبل از آيه زكوة نازل شده كه آنوقت فاضل از اموال را

المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه شكافته شود از كهكشان كه آن راه سفيدى در وسط آسمان شب نمايان است و بشنود فرمان الهى را و منقاد شود در برابر اراده پروردگارش

‌براي‌ كثرت‌ اتباع‌ ‌آنها‌ ‌بود‌ و اينها سلاطيني‌ بودند ‌که‌ گفتند: فقط تبع‌ وسط مؤمن‌ صالح‌ ‌بود‌ بلكه‌ بعضي‌ گفتند: نبي‌ ‌بود‌ ‌که‌ ذي‌ القرنين‌ نام‌ نهادند

عبارت‌ ‌از‌ خارج‌ شدن‌ ‌از‌ حدّ وسط و انحراف‌ ‌از‌ صراط مستقيم‌ ‌است‌ مقابل‌ عدل‌ ‌که‌ مشي‌ ‌در‌ صراط مستقيم‌ و حدّ وسط و بيرون‌ نرفتن‌ ‌از‌ ‌آن‌ بطرف‌

آنست كه كم شبى مى‌بود مگر كه ايشان به نماز نافله اشتغال مى‌نمودند در اول يا وسط يا آخر «2». إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ «15» آخِذِينَ ما آتاهُمْ

خداوند دست قدرت خود را ميان دو كتف او گذارد و پيغمبر فرمود من خنكى آنرا در وسط سينه خود يافتم و هر چه از گذشته و آينده از من پرسيد دانستم از آن جمله آنكه

المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه شكافته شود از كهكشان كه آن راه سفيدى در وسط آسمان شب نمايان است و بشنود فرمان الهى را و منقاد شود در برابر اراده پروردگارش

المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه شكافته شود از كهكشان كه آن راه سفيدى در وسط آسمان شب نمايان است و بشنود فرمان الهى را و منقاد شود در برابر اراده پروردگارش

اصحاب‌ كساء. چهار ‌آن‌ ‌را‌ ‌در‌ چهار طرف‌ كشتي‌ كوبيده‌ پنجمي‌ ‌را‌ ‌در‌ وسط، چون‌ كوبيد خون‌ جاري‌ شد، سبب‌ پرسيد، جبرئيل‌ خبر ‌از‌ شهادت‌ حسين‌ (ع‌)

آتش نشست و مشغول صحبت شدند و نمرود نگاه ميكرد بحضرت ابراهيم ديد در باغ سبزى وسط آتش با پير مردى نشسته صحبت مى‌كند گفت كسى كه بخواهد خدائى براى خود اختيار

نادانى تخلف ميورزيدند تعبير بفسق شده است و چون قدر مشترك ظلم است تعبير بآن حدّ وسط و قدر متيقن بين كفر و عصيان قرار داده شده است و اللّه اعلم .. وَ ليَحكُم‌

آنها در جمله ((لله المشرق و المغرب )) چرا شمال و جنوب ذكر نشده است ؟ ((امت وسط)) يعنى چه ؟ مراد از ((شهداء على الناس )) ((شهادت )) در آيه ، از حقائق قرآنى

این غافل بی‌خبر کاری ساخته نیست، و در چنگال مأموران عذاب همچون پر کاهی در وسط یک طوفان سهمگین است! ج5، ص546 تفسیر آیات ۱ - خداوند، داراى مأمورانى سرسخت

‌آنها‌ تجاوز كند ‌در‌ باب‌ معارف‌ ‌از‌ مبدء ‌تا‌ معاد ‌در‌ باب‌ اخلاق‌ حد وسط نه‌ تجاوز و افراط و نه‌ تقصير و تفريط ‌در‌ باب‌ عبادات‌ مطابق‌ دستور نه‌ چيزي‌

آمدم‌ ‌در‌ ميدان‌ ديدم‌ جمعيت‌ زيادي‌ جمع‌ ‌شده‌ و شعبده‌ بازي‌ شتري‌ ‌در‌ وسط ميدان‌ قرار داده‌ و ‌از‌ ميان‌ دو پاي‌ شتر ميرود و ‌از‌ ميان‌ دو دست‌ ‌او‌

السّلام و فتواى علماى اماميه سوره (الم تر) و (لايلاف) يك سوره و بسم اللّه وسط جزء سوره وارد شده، اگر چه رسم الخط قرآن مجزا نوشته شده است‌ «2». «1». ثواب

كمال نورانيت روز است تا همه كس برهان حق را بى‌مانع كدورت هوا مانند آفتاب در وسط آسمان مشاهده كند، و شبهه و دغدغه خاطر براى كسى نماند. قالَ أَ جِئْتَنا لِتُخْرِجَنا

اگر بخواهد خدا باد را ساكن و قطع مينمايد پس كشتيها را كدو واقف ميشوند در وسط دريا روى آب چون باد بامر خدا ميوزد و كشتيها را بساحل ميرساند و در اين عنايت

بدون اذن خدا گريخت و رفت بجانب كشتى مملوّ از متاع و مسافر و نشست در آن تا وسط دريا كه كشتى از رفتار بازماند و كشتيبانان گفتند هر وقت بنده‌اى از مولاى خود

همان‌ موقع‌ ‌که‌ ‌از‌ ابر خارج‌ ميشود سرد ‌باشد‌ برف‌ مي‌شود و ‌اگر‌ ‌در‌ وسط باريدن‌ سرد ‌باشد‌ تگرگ‌ ميشود لذا ميفرمايد: (وَ يُنَزِّل‌ُ مِن‌َ السَّماءِ)

صفحه 252 يا ممكن نشود در شب اشتغال بآن سزاوار است چون دو وقت براى دو كار در وسط آندو تعيين شده كه دلالت بر صلاحيّت آن دو وقت براى آن دو كار دارد و كسانيكه

و بازار به بازار می‌گشت و تازیانه‌ای (برای مجازات متخلفان) بر دوش داشت در وسط هر بازار می‌ایستاد ج5، ص436 و صدا می‌زد: «ای گروه تجّار! از خدا بترسید»! هنگامی

ظاهر گشت پس خداوند گرفت و كشيد آنرا بسوى خود و عالم غيب بارتفاع آفتاب در وسط روز و غروب آن در شب بگرفتن و كشيدنى آسان و ملايم و بتدريج و تبع حركت غير تا

المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه شكافته شود از كهكشان كه آن راه سفيدى در وسط آسمان شب نمايان است و بشنود فرمان الهى را و منقاد شود در برابر اراده پروردگارش

المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه شكافته شود از كهكشان كه آن راه سفيدى در وسط آسمان شب نمايان است و بشنود فرمان الهى را و منقاد شود در برابر اراده پروردگارش

المؤمنين عليه السّلام روايت شده كه شكافته شود از كهكشان كه آن راه سفيدى در وسط آسمان شب نمايان است و بشنود فرمان الهى را و منقاد شود در برابر اراده پروردگارش

و يكصد زن از حوريان، خدا براى او تزويج نمايد و در مجمع علاوه فرموده كه در وسط بهشت با انبياء و اوصياء مجالس و محشور گردد و الحمد للّه على نعمه و آلائه.

و يكصد زن از حوريان، خدا براى او تزويج نمايد و در مجمع علاوه فرموده كه در وسط بهشت با انبياء و اوصياء مجالس و محشور گردد و الحمد للّه على نعمه و آلائه.

و يكصد زن از حوريان، خدا براى او تزويج نمايد و در مجمع علاوه فرموده كه در وسط بهشت با انبياء و اوصياء مجالس و محشور گردد و الحمد للّه على نعمه و آلائه.

آتش نشست و مشغول صحبت شدند و نمرود نگاه ميكرد بحضرت ابراهيم ديد در باغ سبزى وسط آتش با پير مردى نشسته صحبت مى‌كند گفت كسى كه بخواهد خدائى براى خود اختيار

آتش نشست و مشغول صحبت شدند و نمرود نگاه ميكرد بحضرت ابراهيم ديد در باغ سبزى وسط آتش با پير مردى نشسته صحبت مى‌كند گفت كسى كه بخواهد خدائى براى خود اختيار

آن. تنبيه: خداوند سبحان در اين آيه شريفه بندگان را آگاه سازد به حال اول و وسط و آخر: حال اول: تذكر به اصل خلقت اوليه كه آن خاك راه، كه پست و لگد كوب تمام

صنوبر خلق فرموده و سه گوشه دارد: يكى به طرف راست، و يكى به طرف چپ، و ديگرى در وسط. و در هر يك از سه گوشه ملكى موكل، كه تسديد مى‌كند قلب را. و خيرات و مبرات

صفحه 252 يا ممكن نشود در شب اشتغال بآن سزاوار است چون دو وقت براى دو كار در وسط آندو تعيين شده كه دلالت بر صلاحيّت آن دو وقت براى آن دو كار دارد و كسانيكه

سهل‌ترين آنها ديوانگى و مرض خوره و پيسى است و جايش در بهشت عدن است كه در وسط بهشتها است. جلد 3 صفحه 331 وَ اصبِر وَ ما صَبرُك‌َ إِلاّ بِاللّه‌ِ وَ لا تَحزَن‌

مأمور اين كار كرد و فرمود: من از او هستم و او از من است. على عليه السلام در وسط راه آيات را از ابوبكر گرفت و به مكّه رفت و بر مشركان قرائت نمود. ماجراى تلاوت

مراعات ادب شده باشد و نقص را اگر چه در ظاهر باشد نسبت بخدا ندهد و اينكه در وسط كلام نسبت ترس را بخود و ايادى عالم غيب داده براى آن بوده كه خداوند از ترس

حمل، و قمر در ثور، و اين دلالت كند بر كينونت شمس در حمل در دهم از طالع در وسط آسمان، پس روز پيش از شب خلق شده؛ اما از قرآن خدا فرمايد: «لَا الشَّمْسُ يَنْبَغِي

غني‌ و صبر ‌در‌ بلاء و دو خاصيت‌ ‌او‌ حلم‌ و كرم‌. ‌بعد‌ ميفرمايد: و عقل‌ وسط ‌کل‌ اينها ‌است‌. اقول‌: نفس‌ انساني‌ ‌که‌ ‌آن‌ روح‌ مجرد ‌باشد‌ ‌که‌ تعلق‌

و يكصد زن از حوريان، خدا براى او تزويج نمايد و در مجمع علاوه فرموده كه در وسط بهشت با انبياء و اوصياء مجالس و محشور گردد و الحمد للّه على نعمه و آلائه.

‌براي‌ كثرت‌ اتباع‌ ‌آنها‌ ‌بود‌ و اينها سلاطيني‌ بودند ‌که‌ گفتند: فقط تبع‌ وسط مؤمن‌ صالح‌ ‌بود‌ بلكه‌ بعضي‌ گفتند: نبي‌ ‌بود‌ ‌که‌ ذي‌ القرنين‌ نام‌ نهادند

‌براي‌ ‌او‌ فرشي‌ بافتند ‌از‌ ابريشم‌ طلا باف‌ يك‌ فرسخ‌ ‌در‌ يك‌ فرسخ‌ و ‌در‌ وسط ‌آن‌ منبري‌ گذاردند ‌از‌ طلا و ‌در‌ اطراف‌ ‌آن‌ سه‌ هزار كرسي‌ ‌از‌ طلا و

شود و ‌پس‌ ‌از‌ عشاء دو ركعت‌ ديگر مغرب‌ ‌را‌ بجا آورد ‌که‌ نماز عشاء ‌در‌ وسط مغرب‌ واقع‌ شود، لكن‌ ‌اينکه‌ فرمايش‌ بنظر تمام‌ نيست‌، زيرا ‌اگر‌ فرضا پنج‌

و يكصد زن از حوريان، خدا براى او تزويج نمايد و در مجمع علاوه فرموده كه در وسط بهشت با انبياء و اوصياء مجالس و محشور گردد و الحمد للّه على نعمه و آلائه.

عبارت‌ «وَ لْيَتَلَطَّفْ» وسط قرآن كريم قرار دارد كه به معناى مدارا و هوشيارى همراه با مهربانى است و اين خود لطفى است كه كلمه‌ى وسط قرآن را لطف و تلطّف و مهربانى‌تشكيل

«عَزّر»، به معناى يارى كردن همراه با احترام است. «سَواءَ السَّبِيلِ»، به وسط راه مى‌گويند كه انحراف از آن، سقوط را به همراه دارد. نقباى بنى‌اسرائيل، وزراى

آنها در جمله ((لله المشرق و المغرب )) چرا شمال و جنوب ذكر نشده است ؟ ((امت وسط)) يعنى چه ؟ مراد از ((شهداء على الناس )) ((شهادت )) در آيه ، از حقائق قرآنى

را برعهده گرفته است و سوار نمى شوم، مگر براى این که خداوند مرا ببیند که در وسط روز به دنبال طلب حلال هستم. آیا نشینده اى قول خداى عزّوجلّ را که فرموده:

فَثَم‌َّ وَجه‌ُ اللّه‌ِ (بقره‌ ‌آيه‌ 115) بلا تشبيه‌ نظير دائره‌ ‌که‌ ‌اگر‌ ‌در‌ وسط دائره‌ ‌باشد‌ بهر طرف‌ توجه‌ كند مقابل‌ دائره‌ ‌است‌. توضيح‌ كلام‌ اينكه‌

نيست تمام ابعاد كار از روز اوّل روشن باشد، همين كه گامى الهى بر داشته شد، در وسط راه، هدايت‌هاى غيبى مى‌آيد. «جاهَدُوا- لَنَهْدِيَنَّهُمْ» 4- آنچه به تلاش‌ها

ظاهر گشت پس خداوند گرفت و كشيد آنرا بسوى خود و عالم غيب بارتفاع آفتاب در وسط روز و غروب آن در شب بگرفتن و كشيدنى آسان و ملايم و بتدريج و تبع حركت غير تا

اشاره‌ ‌به‌ اينكه‌ آتش‌ ‌به‌ ‌آنها‌ ‌از‌ جميع‌ اطراف‌ احاطه‌ كرده‌ ‌آنها‌ ‌در‌ وسط آتش‌ و ميانه آتش‌ مي‌سوزند چنانچه‌ ميفرمايد إِنّا أَعتَدنا لِلظّالِمِين‌َ

مرتكب‌ نخواهند شد و مال‌ مسلمين‌ محفوظ ميشود نه‌ مثل‌ ‌اينکه‌ زمان‌ ‌که‌ وسط النهار ‌با‌ كمال‌ شهامت‌ بانكها ‌را‌ ميدزدند، قدري‌ مراجعه‌ كنيد بسرقت‌هاي‌

و يكصد زن از حوريان، خدا براى او تزويج نمايد و در مجمع علاوه فرموده كه در وسط بهشت با انبياء و اوصياء مجالس و محشور گردد و الحمد للّه على نعمه و آلائه.

ظاهر گشت پس خداوند گرفت و كشيد آنرا بسوى خود و عالم غيب بارتفاع آفتاب در وسط روز و غروب آن در شب بگرفتن و كشيدنى آسان و ملايم و بتدريج و تبع حركت غير تا

ظاهر گشت پس خداوند گرفت و كشيد آنرا بسوى خود و عالم غيب بارتفاع آفتاب در وسط روز و غروب آن در شب بگرفتن و كشيدنى آسان و ملايم و بتدريج و تبع حركت غير تا

و يكصد زن از حوريان، خدا براى او تزويج نمايد و در مجمع علاوه فرموده كه در وسط بهشت با انبياء و اوصياء مجالس و محشور گردد و الحمد للّه على نعمه و آلائه.

و يكصد زن از حوريان، خدا براى او تزويج نمايد و در مجمع علاوه فرموده كه در وسط بهشت با انبياء و اوصياء مجالس و محشور گردد و الحمد للّه على نعمه و آلائه.

و يكصد زن از حوريان، خدا براى او تزويج نمايد و در مجمع علاوه فرموده كه در وسط بهشت با انبياء و اوصياء مجالس و محشور گردد و الحمد للّه على نعمه و آلائه.

و يكصد زن از حوريان، خدا براى او تزويج نمايد و در مجمع علاوه فرموده كه در وسط بهشت با انبياء و اوصياء مجالس و محشور گردد و الحمد للّه على نعمه و آلائه.

مراعات ادب شده باشد و نقص را اگر چه در ظاهر باشد نسبت بخدا ندهد و اينكه در وسط كلام نسبت ترس را بخود و ايادى عالم غيب داده براى آن بوده كه خداوند از ترس

صفحه 252 يا ممكن نشود در شب اشتغال بآن سزاوار است چون دو وقت براى دو كار در وسط آندو تعيين شده كه دلالت بر صلاحيّت آن دو وقت براى آن دو كار دارد و كسانيكه

ذراع‌) و گفتند سه‌ طبقه‌ بوده‌ پائين‌ ‌براي‌ هوام‌ و سباع‌ و و هوش‌، طبقه‌ وسط ‌براي‌ انعام‌، و طبقه‌ بالا ‌براي‌ مؤمنين‌ و اخبار ‌در‌ ‌اينکه‌ باب‌ مفصّل‌

سهل‌ترين آنها ديوانگى و مرض خوره و پيسى است و جايش در بهشت عدن است كه در وسط بهشتها است. جلد 3 صفحه 331 وَ إِن‌ عاقَبتُم‌ فَعاقِبُوا بِمِثل‌ِ ما عُوقِبتُم‌

سهل‌ترين آنها ديوانگى و مرض خوره و پيسى است و جايش در بهشت عدن است كه در وسط بهشتها است. جلد 3 صفحه 331 30 إِن‌َّ اللّه‌َ مَع‌َ الَّذِين‌َ اتَّقَوا وَ

تحمل‌ كند ‌تا‌ صفت‌ صبر دارا شود و اخلاق‌ حميده‌ قريب‌ هشتاد صفت‌ ‌است‌ و حد وسط ‌است‌ ‌بين‌ افراط و تفريط لذا اخلاق‌ رذيله‌ دو برابر اخلاق‌ حميده‌ ‌است‌.

فعصيناه الى الامر الرّشيد فاتتنا صيحة تهوى من الافق البعيد فتوفّينا كزرع وسط بيداء حصيد «1» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ وَ الْفَجْرِ «1» وَ لَيالٍ

‌که‌ بصورة حيوانات‌ ساخته‌ بودند جيوه‌ ريخته‌ بودند و چون‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ‌در‌ وسط آفتاب‌ انداخته‌ بودند حرارت‌ شمس‌ ‌آن‌ جيوه‌ها ‌را‌ بخار كرده‌ ‌بود‌ و ميخواست‌

و يكصد زن از حوريان، خدا براى او تزويج نمايد و در مجمع علاوه فرموده كه در وسط بهشت با انبياء و اوصياء مجالس و محشور گردد و الحمد للّه على نعمه و آلائه.

صفحه 252 يا ممكن نشود در شب اشتغال بآن سزاوار است چون دو وقت براى دو كار در وسط آندو تعيين شده كه دلالت بر صلاحيّت آن دو وقت براى آن دو كار دارد و كسانيكه

جواب ميگوئيم: معناى شهادت غايتى است كه در آيه شريفه متفرع بر وسط بودن امت شده ، قهرا وسط بودن معنائى است كه شهادت و شهداء را دنبال دارد، بدليل اينكه در

صفحه 252 يا ممكن نشود در شب اشتغال بآن سزاوار است چون دو وقت براى دو كار در وسط آندو تعيين شده كه دلالت بر صلاحيّت آن دو وقت براى آن دو كار دارد و كسانيكه

ظاهر گشت پس خداوند گرفت و كشيد آنرا بسوى خود و عالم غيب بارتفاع آفتاب در وسط روز و غروب آن در شب بگرفتن و كشيدنى آسان و ملايم و بتدريج و تبع حركت غير تا

النَّفس‌ُ المُطمَئِنَّةُ ارجِعِي‌ إِلي‌ رَبِّك‌ِ راضِيَةً مَرضِيَّةً و العقل‌ وسط الكل‌ لكيلا يقول‌ احدكم‌ شيئا ‌من‌ الخير و الشر الا لقياس‌ معقول‌. ) اقول‌‌-‌

60 تفسير خداوند ضامن روزى هر جنبنده و ذير وحى است اگر چه كرمى باشد كه در وسط سنگى در قعر در قعر دريا متحرك باشد خداوند روزى او را به او خواهد رسانيد نهايت

نفر، طلائى فراهم، به جهت ترس از دزدان به اتفاق هم آن را در ميان درختى كه وسط آن خالى بود پنهان نمودند. يكى از آن دو شبانه آمد و زر «1» منهج الصادقين، ج

مراعات ادب شده باشد و نقص را اگر چه در ظاهر باشد نسبت بخدا ندهد و اينكه در وسط كلام نسبت ترس را بخود و ايادى عالم غيب داده براى آن بوده كه خداوند از ترس

جَنَّاتِ عَدْنٍ‌: در بهشتهاى بادوام و خلود و با اقامت. نزد ابن مسعود جنات عدن وسط بهشت است. و نزد ضحاك مدينه بهشت است و در آن انبياء و رسل و شهداء و ائمه هدى

غرق‌ دنيا و نه‌ جلد 15 - صفحه 516 ترك‌ دنيا بالكليه‌ و هكذا و بالجمله‌ حد وسط نه‌ زياد روي‌ و نه‌ كوتاهي‌ ‌که‌ دين‌ مقدس‌ اسلام‌ حاوي‌ تمام‌ اينهاست‌ و

‌باشد‌ و زنبورهاي‌ زيادي‌ بآنها ريخته‌ باشند و آدمي‌ ‌را‌ بطنابي‌ بسته‌ و ‌در‌ وسط چاه‌ نگاه‌ داشته‌ ‌در‌ بالاي‌ چاه‌ دو موش‌ سياه‌ و سفيد نخهاي‌ طناب‌ ‌را‌

60 تفسير خداوند ضامن روزى هر جنبنده و ذير وحى است اگر چه كرمى باشد كه در وسط سنگى در قعر در قعر دريا متحرك باشد خداوند روزى او را به او خواهد رسانيد نهايت

همچنين شما را امتى وسط قرار داديم . «امت وسط» يعنى چه ؟ بعضى از مفسرين گفته اند: معنايش اين است كه (مثل اين جعل عجيب ، ما شما را امتى وسط قرار داديم )، لكن

و زمین در برابر کرسی همچون حلقه انگشتری است در وسط یک بیابان و کرسی در برابر عرش همچون حلقه‌ای است در وسط یک بیابان». البته هنوز علم و دانش بشر نتوانسته

و نه كند چون تند روى سبكى و جلفى است و كند روى تكبّر و خود بينى است و حدّ وسط سكونت و وقار است و قمّى ره فرموده يعنى عجله منما و در خصال از امام صادق عليه

آنچه‌ بنظر ميآيد و اللّه‌ العالم‌ اينكه‌ نهار اول‌ ظهر ‌است‌ ‌که‌ شمس‌ ‌در‌ وسط السماء ‌باشد‌ و دو طرف‌ ‌آن‌ يكي‌ ‌از‌ طلوع‌ فجر ‌است‌ ‌که‌ اول‌ روز ‌است‌

دارد و با بلند و آهسته خواندن متعارف منافى نيست و مراد از طلب ميانه و حدّ وسط در خواندن ميزان متعارف است كه در ذيل آيه اشاره بآن شده است و نيز منافات ندارد

اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ حضرت‌ امير ‌عليه‌ السّلام‌ ‌را‌ روانه‌ كرد و ‌در‌ وسط راه‌ ‌از‌ ابي‌ بكر گرفت‌ و ‌او‌ برگشت‌، و ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ اخبار دارد ‌که‌

شما گواهان خلق جهان هستيد به دليل همين اعتدال و امت وسط بودنتان است . اگر آنچه را در معنى امت وسط در بالا گفتيم در ملتى جمع باشد بدون شك ، طلايه داران

سهل‌ترين آنها ديوانگى و مرض خوره و پيسى است و جايش در بهشت عدن است كه در وسط بهشتها است. جلد 3 صفحه 331 ادع‌ُ إِلي‌ سَبِيل‌ِ رَبِّك‌َ بِالحِكمَةِ وَ المَوعِظَةِ

باز و پيراهن تو را دهند. آنگاه رسنى در كمر او بسته به چاه سرازير نمودند. در وسط كه رسيد، رسن را بريده او را به چاه انداختند. خداى تعالى از ميان آب، سنگى برآورد

انتفاع‌ هست‌ و يد كسي‌ ‌بر‌ ‌او‌ تعلق‌ نگرفته‌ و همچنين‌ جزيره‌ها ‌که‌ ‌در‌ وسط دريا ظاهر ميشود. 5‌-‌ جنگلها و نيزارها و بيشه‌ها مشروط ‌بر‌ اينكه‌ سابقه‌

ما گاهى از اوّل خراب است، چون با قصد ريا و خودنمايى شروع مى‌شود، گاهى در وسط كار به خاطر عُجب و غرور از بين مى‌رود و گاهى در پايان كار به خاطر بعضى از

ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۲۹۰ و سنگى با موسى بود، كه همه روزه آن را در وسط لشكر مى گذاشت ، و آنگاه با عصاى خود بآن مى زد، دوازده چشمه از آن ميجوشيد،

كرده باشند بين نفس خود و حق تعالى و بندگان. 4- تكرير به اعتبار مرات مبدء و وسط و منتهى باشد. تتمه- در منهج و صافى و رازى- مروى است در عهد عمر خطاب قدامة

‌بر‌ ‌علي‌ امير المؤمنين‌ ‌عليه‌ السّلام‌ آنهم‌ ‌در‌ حال‌ ركوع‌ ‌که‌ حدّ وسط ‌بين‌ قيام‌ و سجود ‌است‌. تفسیر آیات ۱- تنها خدا، پیامبر (ص) و مؤمنان فروتن،

گويا مراد امام عليه السّلام از ثلث اين باشد كه افضل است از ثلث نگذرد يا ثلث، وسط وقت فضيلت است و نصف، آخر وقت فضيلت است.

يافته است؟ فرمود: سه روز از هر ماه: پنجشنبه در دهه اول، و چهارشنبه در دهه وسط، و پنجشنبه در دهه آخر. گفت سؤال كردم كه: آيا اين همگى آن چيزى است كه سنّت

كامل است، گويد: سؤال كردم: مردى با دخترى دخول كرد و افضاء شد (يعنى مجراى وسط از پائين شكافت و مخرج بول و غائط يكى گرديد) و چون چنين شود ديگر نمى‏زايد حكم

يا شهود عدلى از مسلمين بر آن شهادت دهند، افطار كنيد، و اگر هلال را جز از وسط يا آخر روز نديديد، پس روز را تا شب به اتمام برسانيد، و اگر كار بر شما مبهم

ميان آنان به‏ امامت ميايستد و ساير زنان از راست و چپ او ميايستند و او در وسط ايشان بعنوان امام ميايستد و تكبير ميگويد و آنان نيز تكبير ميگويند تا از نماز

عبد الله ع : در باره مردى كه در حال عمره تمتّع موى سرش را جمع كرده، و در وسط سر قرار داده و آن را بسته است، و آنگاه بمكه درآمده، و قربانى خود را گذرانده،

از وى پرسيدند: آن حضرت‏ چگونه با قسمتى از تازيانه ميزد؟ فرمود: آن را از وسط ميگرفت و ميزد، يا دو بخش آن را از سه بخش رها ميكرد و آنجا را ميگرفت و با آن

روايت كرده: در باره مردى كه بقتل رسيده و سرش در قبيله‏اى پيدا شود، و قسمت وسط بدن و سينه و دستان او در قبيله‏اى ديگر، و باقى جسدش در قبيله ديگر يافت شود،

60 تفسير خداوند ضامن روزى هر جنبنده و ذير وحى است اگر چه كرمى باشد كه در وسط سنگى در قعر در قعر دريا متحرك باشد خداوند روزى او را به او خواهد رسانيد نهايت

الهى است (جايگاه خانه امير المؤمنين و اولاد آن حضرت عليهم السّلام است) و وسط آن مسجد روضه‏اى از روضه‏هاى بهشت است و سمت چپ آن مكر قرار گرفته است يعنى خانه‏هاى

گرفت، و پس از آن به روزه سه روز در ماه: پنجشنبه در اول ماه، و چهارشنبه در وسط ماه و پنجشنبه‏اى در آخر ماه بازگشت، و آن حضرت صلّى اللَّه عليه و آله مى‏فرمود:

دهد، زيرا كه خداى عز و جل كريم‏تر از آن است كه دو طرف (دعا) را بپذيرد، و وسط (دعا) را واگذارد (و باجابت نرساند) زيرا صلوات بر محمد و آل محمد محجوب نيست

من ربك الحق ولكن اكثر الناس لا يؤمنون»، و آخر سوره به اول آن و همچنين به وسط آن عطف مى شود كه فرمود: «افمن يعلم انّما انزل اليك من ربك الحق كمن هو اعمى

معنا را مى فهماند كه كتاب مزبور راه روشنى است كه همه راهروان خود را در متن و وسط راه جمع آورى نموده، همگى را به سوى خداى عزيز و حميد مى برد. اگر عزيز و حميد

شهرهاى آن دايره (و آن افق ) را ويران كرد به ابراهيم اطلاع داد كه لوط را از وسط انقلاب و در لحظه اى كه شهرهاى محل اقامت لوط را ويران مى كرد بيرون فرستاد (و

غبار مى انگيزند). «فَوَسطنَ بِهِ جَمْعاً»: كلمۀ «وسط» - كه مصدر فعل «وسطن» است - به معناى توسط - در وسط قرار گرفتن - است. و ضمير «به» به صبح بر مى گردد،

روپوشى بر او افكند و ۱۰ كس را اجازه ورود دادند و گردش حلقه زدند و على (ع) در وسط آنها ايستاد و گفت: «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ

كسانى است كه خدا را به يگانگى پرستش مى‏كند بر طرف و كناره‏اى (يعنى نه در وسط حقيقى؟). فرمود: «آرى، و گاه است كه كافر محض مى‏باشد». ___________________

مراعات ادب شده باشد و نقص را اگر چه در ظاهر باشد نسبت بخدا ندهد و اينكه در وسط كلام نسبت ترس را بخود و ايادى عالم غيب داده براى آن بوده كه خداوند از ترس

است، چون فانوس و قنديل. و بعضى گفته‏اند كه انبونه و بندى از آهن است كه در وسط قنديل باشد. و بنابر دو معنى اوّل، مراد از مصباح كه بعد از اين مذكور است، چراغ

پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله و سلم ) در وسط آن دو قرار گرفته جاى تعجب نيست ، مگر نه اين است كه آيين او حد وسط ميان آيينها است و همه چيز به طور متعادل در

فَرَآهُ فِى سَوَاءِ الجَحِيم» - كلمۀ «سَواء»، به معناى وسط است. و «سَوَاءُ الطّريق» هم، به معناى وسط راه است. و معناى جمله مورد بحث، اين است كه: خود آن گوينده،

قول وارد نمى شود چون در آن وجه در انطباق اطراف نهار بر نماز ظهر با اينكه وسط روز است دچار اشكال مى شديم . «لعلك ترضى» - سياق سابق كه اعراض كفار از ياد

قبل خود و به داعى نفس خود كرد، و كلمه ((سواء السبيل (( به معناى وسط راه ، و يا راه وسط است ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۳۳ ((مدين (( كدام شهر بوده است

بر اوست كه همان روز يا همان ماه را روزه بدارد، و اگر روزه نگرفت يا گرفت و وسط روز افطار كرد كفّاره بر او واجب مى‏شود. و چنانچه نذر كرد روز معيّنى را روزه

خارج از حد افراط و تفريط تا ديگران بشما تكيه كنند) و آنكه غلو كرده (و از حد وسط خارج شده) بسوى شما برگردد و آنكه عقب مانده خود را بشما رساند. مردى از انصار

‌در‌ بيابانها، و ‌ يا ‌ مراد مصر فرعون‌ ‌است‌ و منصرف‌ بودن‌ بواسطه‌ سكون‌ وسط ‌است‌ مانند نوح‌ و لوط و نحو اينها ‌اگر‌ چه‌ ‌در‌ موارد ديگر ‌در‌ قرآن‌ ‌غير‌

قبر بازگردى بدون اينكه آب را قطع كرده باشى و اگر چيزى از آب‏ زياد آمد آن را وسط قبر بريز، بعد از آن دست خود را بر روى قبر بگذار و براى ميّت دعا كن و از خداوند

سين - به معناى مكانى است كه در وسط مسافت و يا در نقطه مسطح و بدون پستى و بلندى باشد. راغب در مفردات آن را به معناى وسط گرفته و مى گويد: ((سواء و سوى و

دوزخ است. 3- زمان پذيرايى، ماه رمضان است كه به گفته‌ى روايات، اوّل آن رحمت، وسط آن مغفرت و آخر آن پاداش است. 4- چگونگى پذيرايى، شب قدر به گونه‌اى است كه در

است كه نقصان قوت جسمانيه است، و يا از اكليل كه آن چيزى است محيط بر رأس و وسط آن خالى است، و اطلاق آن بر وارث و مورث به جهت آن است كه هر يك از وارث و مورث،

آرى چنين است حال منافقان كه دوستان خود را با وعده هاى دروغين و نيرنگ به وسط معركه مى فرستند، سپس آنها را تنها گذارده فرار مى كنند چرا كه در نفاق وفادارى

آورند انجام مى دهند. «سواء» به معنى وسط است ، چرا كه فاصله آن نسبت به اطراف ، مساوى است ، و بردن اينگونه اشخاص به وسط جهنم به خاطر آن است كه حرارت ، طبعا

در حس بيننده، سقوط بر زمين و ذلت سجود را مجسم مى سازد، ولى در هنگام ظهر و وسط هاى روز، چه بسا سايه معدوم مى شود و يا آن قدر كوتاه مى شود كه ديگر كم و زيادی

رسيم: اما روايت ابى العبّاس، روايتى است ضعيف؛ چون در آن رفع شده. يعنى راويان وسط حديث افتاده اند. و اما روايت زيد شحّام، غير از سند تهذيب، به دو سند ديگر روايت

اقتار و تقتير» هر سه به يك معنا است . كلمه «قوام » - به فتح قاف - به معناى حد وسط و معتدل است و همين كلمه به كسره قاف به معناى مايه قوام هر چيز است و جمله «بين

روايات هم بر همين معنا دلالت دارد. «سواء السبيل » كلمه سواء السبيل ، بمعناى وسط راه است . «ودّ كثير من اهل الكتاب »، در روايات آمده كه اين عده عبارت بوده

از آن تعبير به متحرفا لقتال شده متحرف از ماده تحرف به معناى كناره گيرى از وسط به اطراف و كناره هاست ، و منظور از اين جمله اين است كه جنگجويان به عنوان يك

آن راه را طى ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۳۱ مى كند، بدون اينكه از وسط راه به سوى چپ و راست آن متمايل گشته ، يا به خاطر افراط و تفريط بكلى از آن

مخواه (خذ العفو). عفو گاهى به معنى مقدار اضافى چيزى آمده ، و گاهى به معنى حد وسط و ميانه ، و گاه به معنى قبول عذر خطاكار و بخشيدن او، و گاه به معنى آسان گرفتن

، افرادى است كه مصداق آيه : «كنتم خير امة اخرجت للناس »، هستند و آنان امت وسط و بهترين امتند كه خدا براى مردم خلقشان كرده است . مؤ لف : بيان اين حديث در

شما، همواره صبح و شام از سرزمين آنان عبور مى كنيد. چون مردم لوط در سرزمينى وسط شام و حجاز زندگى مى كردند. و منظور از «عبور كردن در صبح و شام»، عبور كردن

الدُّعَاءِ»: اين جمله، به منزله جمله معترضه است كه در وسط دعاى آن جناب قرار گرفته است، و باعث گفتن آن در وسط دعا اين بوده كه در ضمن خواسته هايش، ناگهان به ياد

ربه (( وارد شده ، لازمه اش اين است كه داستان گوساله پرستى بنى اسرائيل در وسط اين داستان گنجيده شده باشد و اين از فصاحت قرآن بدور است (( . جوابش اين است

و سخن كوتاه اينكه بنابراين بايد جمله : « و على الذى ن يطيقونه » الخ كه در وسط آيات قرار گرفته ناسخ جمله : (كتب عليكم الصيام ) در اول آيات باشد، كه با آن

قلب به آن آويزان است ، يا رگى كه خون را به كبد مى رساند، يا رگ نخاع كه در وسط ستون فقرات قرار گرفته ، تفسير كرده اند ولى تفسير اول از همه صحيحتر به نظر

بر جمله ((جئت على قدر(( باشد و اينكه فخر رازى بر اين معنا اعتراض كرده كه وسط واقع شدن نداء ميان آن و منت هاى مذكور - با اينكه اصطناع هم در سلك آن منت ها

كان من المشركين )، چون حنيف به معناى برى ء بودن ساحت ابراهيم از انحراف از وسط به طرف افراط و تفريط است ، به طرف ماديت محضه يهود، و معنويت محضه نصارا، و

او در حد اعتدال بود. پس مراد از جملۀ «ثُمّ استَقَامُوا»، اين است كه ملازم وسط راه باشند، و دچار انحراف نگردند، و بر سخنى كه گفته، استوار باقى بمانند. مثلا

منظره هاى آنها را نكو كرد، و ميوه هايش را پاكيزه ساخت ، و درخت حيات را در وسط آن باغها بكاشت ، و درخت معرفت خير و شر را نيز، و نهرى از عدن بسوى آن باغها

به يادآور) زمانى را كه دو طايفه از شما تصميم گرفتند سستى نشان دهند (و از وسط راه باز گردند) و خداوند پشتيبان آنها بود (و به آنها كمك كرد كه از اين فكر

ماه كه شبهايش معادل دو هفته كره زمين است و روزهايش نيز معادل دو هفته ، در وسط روز حرارت به حدود سيصد درجه سانتيگراد مى رسد كه هيچ موجود زنده اى تفسير نمونه

توجيه مذكور از فهم بسيار دور است پس ‍ بعد از اين همه حرف ذوق سليم نمى تواند وسط روز را چند طرف روز بداند، و آن فرض ها و اعتبارات را كه در توجيه اطراف گذشت

غافل بيخبر كارى از او ساخته نيست ، و در چنگال ماءموران عذاب همچون پر كاهى در وسط يك طوفان سهمگين است ! «نادى » از ماده «ندا» (صدا زدن ) به معنى مجلس عمومى

شما هيچ از او خبر داريد؟ (۵۴) در همين بين، به دوزخ مى نگرد و رفيق خود را در وسط جهنم مى بيند (۵۵). به او مى گويد: به خدا قسم، نزديك بود مرا به ضلالت بيفكنى

گفت : كشتى مى سازى بسيار خوب ، دريايش را هم بساز! هيچ آدم عاقل ديدهاى در وسط خشكى كشتى بسازد؟!... بعضى ديگر شايد مى گفتند: اوه كشتى به اين بزرگى براى چه

انجام ده ، و ديگرى نهى مى كند، او در اين ميان سرگردان و حيران است ، و در وسط اين دستورهاى ضد و نقيض ‍ متحير مانده و نمى داند خود را با نواى كدامين هماهنگ

يُعِيدُهُ إِنَّ ذَلِك عَلى اللَّهِ يَسِيرٌ»: اين آيه تا آخر پنج آيه بعدش در وسط داستان ابراهيم واقع شده ، با اينكه خود آنها ربطى به قصه آن جناب ندارد، ولى

در دل آتش سالم نگهداشت ، و موسى و بنى اسرائيل را با ايجاد جاده هاى خشك در وسط دريا از غرقاب نجات داد، و نوح (عليه السلام ) را به وسيله كشتى ساده اى از آن

تفسير آيه «فَاطّلَعَ فَرَآهُ فِى سَوَاءِ الجَحِيم» آمده كه فرمود: يعنى در وسط جهنّم. و نيز در همان كتاب، در ذيل آيه «أفَمَا نَحنُ بِمَيّتين...»، به سند

آلهه. و براى اين منظور، سياق تكلم وحده را برگزيده، مگر در يك جمله معترضه، كه وسط كلام آورده و با سياق خطاب فرموده: «وَ إلَيهِ تُرجَعُون: به سوى او بر مى گرديد»

اجتماع مى باشد. بسيار با چشم خود ديده ايم كه در يك شب تابستانى ، چراغى در وسط حياط يا بيابان روشن مى كنيم ، در مدت كوتاهى همه گونه حشرات گرد آن جمع مى شوند

و سپس مرگ، و بعد از آن بعث، و سپس جزا. و اين معنا، در روايتى - كه راويان وسط آن ذكر نشده - آمده است. و از جوامع الجامع نقل شده كه در تفسير اين آيه گفته:

بدين جهت دين حنيف خوانده كه خلق را دستور مى دهد به اين كه: در تمامى امور حد وسط و حالت اعتدال را از دست ندهند، و از انحراف به سوى افراط و تفريط بپرهيزند.

اينجا بيان ديگرى دارد كه مناسبتر به نظر مى رسد و آن اينكه توده هاى ابر در وسط آسمان به راستى شبيه كوهها هستند گر چه از طرف پائين به آنها مى نگريم صافند

آباديهائى زير توده اى از ريگها و شنهاى روان مدفون گردد، و يا كاروانهائى كه در وسط بيابان در حركتند در زير آن دفن شوند! در حقيقت آيات فوق به اين معنى اشاره مى

حروف، از اولِ نام خدا گرفته شده، مانند «كاف» كه از «كافى» است. و بعضى از وسط گرفته شده، مانند «ياء» كه از «حكيم» است. و بعضى از آخر گرفته شده، مانند «ميم»

و همراهانش از آن گذشتند «ثم اغرقنا الاخرين » و سپس فرعون و قومش را كه در وسط دو قطعه آب ، قرار گرفته بودند با وصل كردن آبها به يكديگر غرق نموديم . «إِنَّ

سوره يس مى خوانيم : ((ما در گردن آنها غلهائى قرار داديم (كه دستهايشان نيز در وسط آن قرار دارد) اين غلها تا چانه هايشان ادامه دارد لذا سرهاى آنها به بالا نگاه

بخشش دارد. ۱۵۳ - (به خاطر بياوريد) هنگامى كه از كوه بالا مى رفتيد و (جمعى در وسط بيابان پراكنده مى شديد و) به عقب ماندگان نگاه نمى كرديد، و پيامبر از پشت سر

نديده ، اى رب ! حزب خودت اسرائيل را كه فدا دادى ، بيامرز، و خون بنا حقى را در وسط حزبت اسرائيل قرار مده ، كه اگر اينكار را بكنند، خون بر ايشان آمرزيده ميشود،

يك جانب قبر قرار داده مى شود، «لحد» گفته مى شود، سپس به هر كارى كه از حد وسط تمايل به افراط و تفريط پيدا كند «الحاد» گفته شده ، و به شرك و بت پرستى نيز

گندم زارها و باغهاى پر گل و گياه ، در ميان بستانهاى زيبا و سرسبز و پرآب ، در وسط باغستانى بهجت زا با جاده هاى راحت و آباد، قرار دهد، توانائى داشت ، ولى در

اراده و پيدايش آن موجود حتى يك لحظه نيز فاصله نخواهد بود. اصولا زمانى در اين وسط نمى تواند قرار گيرد، و به همين دليل حرف فاء (در جمله فيكون ) كه معمولا براى

كه سوار بر مركب شوند و به سوى مكه حركت كنند و فرمود در يكى از منزلگاههاى وسط راه به زنى مى رسيد كه حامل نامه اى از «حاطب » به مشركين مكه است ، نامه تفسير

بر او صادق است. و مراد از «مقتصد» كه به معناى متوسط است، آن كسى است كه: در وسط راه، و بين طريق واقع است. و مراد از «سابق به سوى خيرات» به اذن خدا، آن كسى

عطارد در سنبله، و قمر در ثور، قرار داشته باشد. در نتيجه، خورشيد در دهم، در وسط آسمان قرار مى گيرد، و روز، قبل از شب مى شود. و اما از نظر قرآن، آيه شريفه

آن، سه ستاره است كه آن را رأس الجوزاء و سر آن مى‏گويند؛ زيرا كه جوزاء، در وسط آسمان نمودار مى‏شود، به صورت دو كودكى كه دست در گردن يكديگر كرده باشند، يا

بپذيرد و از آنها پذيرائى كند، اما براى اينكه آنها را اغفال نكرده باشد، در وسط راه چند بار به آنها گوشزد كرد، كه اين شهر مردم شرور و منحرفى دارد، تا اگر

(بر وزن غور) به معنى قسمت بالاى سينه ، گرفته شده ، سپس به هر چيز كه از حد وسط متمايل شود، اطلاق گرديده و از آنجا كه دروغ از حق منحرف شده و به باطل گرائيده

ها، مانند «ميم» كه فرمود از «مَلِك» و «مجيد» و «مقتدر» گرفته شده. و يا از وسط، مانند «لام» از اللّه، و «ياء» از «ولىّ». پس اين حروف مقطعه اشاراتى هستند

السبابة ) بعثت من و قيام قيامت مانند اين دو است - سپس انگشت اشاره و انگشت وسط خود را به هم چسبانيد و نشان داد. نكته ها: زير بناى همه تحولها مكتبهاى مادى

و به كوه خدا حوريب رسيد، و در آنجا ملائكه خدا برايش ظاهر شدند، و آتشى را وسط درخت خارى برايش نمودار كردند، آنگاه خدا با وى سخن گفت ، و آنچه مى خواست در

مرتبۀ شديدترى را خدا به عنوان مجازات بر دل هاشان افكنده. پس اعمال آنان در وسط دو حجاب قرار دارد: يكى حجاب خودشان، و يكى حجاب خدا. و به زودى پاره اى مطالب

در پيشگاه او پاك ساخته ، سپس با اعمال صالح به سوى او بازگشت كنند. و اگر در وسط آيه كلمه «ان » را كه معروف به «ان » تفسيرى است تكرار كرد، براى اين بود كه

بنى اسرائيل از سوى ديگر بيرون آمده بودند، با اينكه پيدايش چنين جادهاى در وسط درياى نيل كافى بود كه هر كودك ابجد خوانى را متوجه تحقق يك اعجاز بزرگ الهى

كه عذاب دردناك ما، در دل شب ، در ساعاتى كه در آرامش فرو رفته بودند، يا در وسط روز، به هنگامى كه پس از فعاليتهاى روزانه به استراحت پرداخته بودند به سراغ

داوود! بين ما حكمى كن كه به حق باشد، و در حكم كردنت جور مكن. و ما را به راه وسط و طريق عدل راه بنما. «إِنَّ هَذَا أَخِى...»: اين جمله، مطلب مورد نزاع را بيان

يعلمها). يعنى تعداد اين برگها و لحظه جداشدنشان از شاخه ها و گردش آنها در وسط هوا و لحظه قرار گرفتنشان روى زمين ، همه اينها در پيشگاه علم او روشن است .

كه در يك جانب قبر قرار گرفته « لحد» گفته مى شود، سپس به هر كارى كه از حد وسط به سوى افراط و تفريط متمايل شود « الحاد» گفته اند، اطلاق اين كلمه بر شرك و

معنى كسى است كه در سرحد اعتدال از نظر عقل و خرد و دانش باشد، بعضى آن را حد وسط در سن و سال معنى تفسير نمونه جلد ۲۴ صفحه ۴۰۱ كرده اند، ولى اين معنى بسيار

اين فصل از آيات سوره را با فصل قبلى ارتباط و اتصال مى دهد. چون اين آيه در وسط آيه بعدش كه مى فرمايد «إنّ الّذِينَ كَفَرُوا بِالذّكرِ لَمّا جَاءَهُم...»،

- به شرط اينكه تقواى الهى را پيشه كند - سپس اشاره به انگشت سبابه و انگشت وسط نمود. اهميت اين موضوع آن قدر زياد است كه امير مؤ منان على در وصيت نامه معروفش

گرفت و او را از هر گونه ازدواج مجدد و يا تبديل زنان موجود نهى كرد. در اين وسط شايد افرادى بودند كه براى رسيدن به مقصود خود به اين بهانه متوسل مى شدند كه

، و استدلال كرده به اينكه اولا از فصاحت كلام خداى تعالى به دور است كه در وسط نقل داستانى به داستان ديگرى بپردازد، و ثانيا اگر رجفه ، كيفر درخواست رؤ يت

ايشان بپرسى چه كسى آسمان و زمين را آفريده هر آينه خواهند گفت خدا(( . مؤ لف : وسط اين حديث را به عين همين الفاظ عياشى در تفسير خود از زراره نقل كرده ، و اين

لقد لقينا من سفرنا هذا نصبا). غداء به غذائى گفته مى شود كه در آغاز روز يا وسط روز مى خورند (صبحانه يا نهار) ولى از تـعـبـيـراتـى كه در كتب لغت آمده است

گنهكار، در ميان مردم همانند كسى است كه با جمعى سوار كشتى شود، و به هنگامى كه در وسط دريا قرار گيرد تبرى برداشته و به سوراخ كردن موضعى كه در آن نشسته است بپردازد،

است ) بوده باشد، ولى در كعبه نباشد، ولى ممكن نيست كسى در كعبه (كه تقريبا وسط اين سرزمين است ) باشد، و در حرم نباشد (پس كسى هم كه ايمان دارد، حتما مسلمان

نيز گذشت . آيه مورد بحث و همچنين آيه قبلى آن ، دو جمله معترضه هستند كه در وسط داستان قرار گرفته و خطاب در آن دو متوجه به رسول خدا (صلى الله عليه و آله و

و داخل‌ جهنم‌ نميشود مگر بخيل‌) و ‌غير‌ اينها ‌از‌ اخبار ديگر و سخاوت‌ حد وسط ‌بين‌ اسراف‌ و تبذير «طرف‌ افراط ‌آن‌» و بخل‌ «طرف‌ تفريط ‌آن‌» ‌است‌ و اعلي‌

آنكه كسى نماند مگر آنكه ارثى از گمراهى برده بود و شيث ناگزير به جزيره اى در وسط دريا رفت ، باشد كه در آنجا خدا را عبادت كند، در همين موقع بود كه براى خداى

درسـت بـه ايـن مى ماند كه انسان سرمايه عظيمى همراه خود به بازار ببرد اما در وسط راه آنرا گم كند و دست خالى برگردد. البـته در صورتى كه انسان بداند سرمايه خويش

، تنها هنگامى به الله روى مى آورند تفسير نمونه جلد ۱۲ صفحه ۱۹۴ كه مثلا در وسط اقيانوس يا در يك پرتگاه خطرناك يا حالت بيمارى شديد گرفتار شوند، در حالى كه

اطرافش درختكارى شده باشد. در نتيجه «رَوضَات جَنّات»، باغ هاى مشجّرى است كه در وسط زمين سبز و خُرّم قرار دارد. «لَهُم فِيهَا مَا يَشَاؤُن عِندَ رَبّهِم» - يعنى

مخصوصى است . و آن اين است كه بگوييم : عدالت كه در لغت به معناى اعتدال و حد وسط بين عالى و دانى و ميانه بين دو طرف افراط و تفريط است ، در افراد مجتمعات بشرى

است كه چون مس مذاب در درون دلها مى جوشد، فرمان مى رسد: بگيريد او را و تا وسط دوزخ ببريد، و سپس از بالاى سرش ‍ عذاب حميم بريزيد، (و به او بگوئيد) بچش اين

__________________________________________________ (۱). اسرا، ۲۳. (۲). و آنچه از وسط آيه ذكر نشده اين است: «إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ