ریشه رقب
تکرار در قرآن: ۲۴(بار)
قاموس قرآن
رقبه (بكسر اوّل) و رقوب به معنى حفظ و انتظار است (اقرب) طبرسى فرموده: رقبه و انتظار و مراقبت و مراعات و محافظت نظير هماند. صحاح و قاموس: رقيب را حافظ و منتظر گفته است به نظر مىآيد كه معنى جامع همان محافظت باشد. در قرآن مجيد گاهى معناى حفظ و مراعات منظور است مثل [توبه:10]. درباره هيچ مؤمن قرابتى و پيمانى را حفظ و مراعات نمىكنند [نساء:1]. راستى خدا بر شما حافظ و مراقب است. و گاهى مراد از آن انتظار است و آن در صورتى است كه از باب افتعال باشد نحو [دخان:59]. [دخان:10]. رقيب در آيه [هود:93] به معنى منتظر است. ترقّب: به معنى انتظار است (مجمع صحاح) راغب آن را احتراز گفته [قصص:18]. يعنى موسى صبح كرد در حالى كه ترسان بود و انتظار مىكشيد كه قتل قبطى چه سر و صدائى ايجاد خواهد كرد و آيا خواهند دانست كه او كشته است يا نه؟ [قصص:21]. از شهر خارج شد و بيمناك بود و انتظار داشت كه تعقيبش كنند. و بقول راغب از روشن شدن قضيّه احتراز داشت و نيز احتراز داشت كه شناخته شود.
ریشههای نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| الرِّقَابِ | ۳ |
| رَقِيباً | ۲ |
| رَقَبَةٍ | ۶ |
| الرَّقِيبَ | ۱ |
| يَرْقُبُوا | ۱ |
| يَرْقُبُونَ | ۱ |
| ارْتَقِبُوا | ۱ |
| رَقِيبٌ | ۲ |
| تَرْقُبْ | ۱ |
| يَتَرَقَّبُ | ۲ |
| فَارْتَقِبْ | ۲ |
| مُرْتَقِبُونَ | ۱ |
| فَارْتَقِبْهُمْ | ۱ |
