ریشه حفظ
تکرار در قرآن: ۴۴(بار)
قاموس قرآن
نگاهدارى. مراقبت. [طارق:4] هيچ كس نيست مگر بر او نگهبانى هست حفيظ: به معنى حافظ و مبالغه است [هود:57] . * [رعد:11] براى انسان از پس و پيش تعقيب كنندگانى هست او را از امر خدا حفظ مىكنند. ظاهراً مراد از «امر اللّه» تصادفات و بلاها است اگر از معقبات مراد ملائكه باشد قهراً به اعتبار جماعت است و تأنيث لقطى است يعنى جماعت معقّبات در «تلو» گذشت كه صفت ملائكه با الف و تا جمع بسته نمىشود . با توجّه به آيه قبل كه حاكى از علم و اطلاع خدا از اعمال بندگان است مىشود گفت كه اين تعقيب كنندگان نويسندگان اعمال و در عين حال حافظ انسان اند نظير آيه [انفطار:10]. * [انعام:61] ممكن است مراد از «رسلنا» همان «حفظة» بوده باشند در اين صورت با ملاحظه آيه «وَاِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظينَ...»كه گذشت معنى و هم كاتباند و هم آنها هستند كه وقت رسيدن مرگ، انسان را قبض مىكنند. و اين منافى «يَتَوّفاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ»نيست زيرا خدا توفّى را هم به خود و هم به رسل و هم به ملك الموت داده است مثل خدا باغ را آبيارى كرد، من كردم، باغبان كرد.
ریشههای نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| حَافِظُوا | ۱ |
| حِفْظُهُمَا | ۱ |
| حَافِظَاتٌ | ۱ |
| حَفِظَ | ۱ |
| حَفِيظاً | ۳ |
| اسْتُحْفِظُوا | ۱ |
| احْفَظُوا | ۱ |
| حَفَظَةً | ۱ |
| يُحَافِظُونَ | ۳ |
| بِحَفِيظٍ | ۲ |
| الْحَافِظُونَ | ۱ |
| حَفِيظٌ | ۵ |
| لَحَافِظُونَ | ۳ |
| حَافِظاً | ۱ |
| نَحْفَظُ | ۱ |
| حَافِظِينَ | ۳ |
| يَحْفَظُونَهُ | ۱ |
| حَفِظْنَاهَا | ۱ |
| مَحْفُوظاً | ۱ |
| حَافِظُونَ | ۲ |
| يَحْفَظُوا | ۱ |
| يَحْفَظْنَ | ۱ |
| الْحَافِظِينَ | ۱ |
| الْحَافِظَاتِ | ۱ |
| حِفْظاً | ۲ |
| حَفِيظٍ | ۱ |
| لَحَافِظِينَ | ۱ |
| مَحْفُوظٍ | ۱ |
| حَافِظٌ | ۱ |
