ریشه حبر
تکرار در قرآن: ۶(بار)
«حبر» (بر وزن قشر) به معناى اثر جالب و خوب است، و به حالت شادى و سرورى که آثار آن در چهره ظاهر گردد، نیز گفته مى شود، و از آنجا که قلب بهشتیان چنان مالامال از شادى و سرور است که آثار آن در تمام وجودشان ظاهر مى گردد، این تعبیر در مورد آنها به کار رفته است.
قاموس قرآن
(به كسر اوّل) عالم. اثر پسنديده. عالم را از آنجهت حبر (به فتح اوّل) گويند كه در اثر علم و عملش مىماند جمع آن احبار است [روم:15] آنها در باغ مخصوصى شاد مىشوند كه اثر پسنديده نعمت در چهره شان آشكار مىگردد(راغب). در اقرب الموارد گويد: حَبْر(به فتح اوّل به معنى عالم است ولى كسر آن به معنى عالم است ولى كسر آن افصح است زيرا بر وزن افعال (احبار) جمع بسته مىشود. [زخرف:70] «تُحْبَرُونَ» را شاد و مسرور شدن گفتهاند. به قول راغب سروريكه اثر آن از چهره پيداست مثل [انسان:11] نضرت طرارت ظاهر و سرور شادى باطن است . [توبه:31]. كلمه احبار كه چهار بار در كلام اللّه مجيد آمده در سوره مائده :44و63 به قرينه سياق در علماء يهود به كار رفته ولى در سوره توبه: 31و 34 مثل اينكه شامل علماءيهود و نصارى هر دو است. و چون درباره علماء نصارى كلمه «قسيسين» به كار رفته به نظر مىآيد كه مراد از احبار علماء يهود باشد واللّه العالم. صحاح آن را احبار يهود گفته، قاموس و مجمع البيان مطلق عالم ذكر كردهاند.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| الْأَحْبَارُ | ۲ |
| أَحْبَارَهُمْ | ۱ |
| الْأَحْبَارِ | ۱ |
| يُحْبَرُونَ | ۱ |
| تُحْبَرُونَ | ۱ |
