الشعراء ١٩٢
کپی متن آیه |
---|
وَ إِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِ الْعَالَمِينَ |
ترجمه
الشعراء ١٩١ | آیه ١٩٢ | الشعراء ١٩٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«إِنَّهُ»: همانا قرآن. «تَنزِیلُ»: مصدر است و به معنی اسم مفعول است، یعنی مُنَزَّل و فرو فرستاده (نگا: انعام / .
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
الْعَزِيزِ الْحَکِيمِ (۱) تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمٰنِ... (۰)
قُلْ مَنْ کَانَ عَدُوّاً... (۱) وَ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنَ... (۰) رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ... (۰) إِلاَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا... (۱)
تفسیر
- آيات ۱۹۲ - ۲۲۷ سوره شعراء
- معناى «إنزال» و «تنزيل»، و موارد استعمال آن دو، در قرآن كريم
- مراد از «قلب»، و چگونگى دريافت وحى، به وسيله قلب
- بررسی وجوه گفته شده در باره «إنزال وحى»، بر قلب پيامبر«ص»
- معناى اين كه فرمود: قرآن، در كتب انبياى گذشته آمده بود
- تفسير آیه: «و اگر قرآن را بر بعضی از اعجمین نازل می کردیم»
- معناى آيه شريفه: «كَذَلِكَ سَلَكنَاهُ فِى قُلُوبِ المُجرِمِين»
- هلاكت هر قومى، بعد از اتمام حجت با آنان بوده است
- ظالم نبودن خدا، به چه معنا است؟
- شیاطین در نازل کردن قرآن، هیچ دخالتی ندارند
- عصمت انبياء «ع»، با مكلف بودن ايشان، منافات ندارد
- در دعوت به اسلام، فرقی میان نزدیکان و بیگانگان نیست
- توضيح اين كه شياطين نازل نمی شوند، مگر بر هر کذّاب فاجر
- پاسخ به تهمت ديگر مشركان که پيامبر «ص» را، شاعر مى خواندند
- بحث روايتی
- نگرانى پيامبر «ص»، از سرنوشت امت پس از خود
- رواياتی درباره دعوت پیامبر«ص»، از عشیره و نزدیکان خویش
- حدیث «یوم الدار» و پيمان برادرى على «ع» با رسول خدا «ص»
- روايتى در باره شعر و شُعَراء، و نزول آيه: «و الشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الغَاوُون»
نکات آیه
۱ - قرآن، کتابى نازل شده از جانب خداوند (و إنّه لتنزیل ربّ العلمین) مراد از ضمیر در «إنّه»، مى تواند قرآن باشد و یا بیان سرگذشت امت هاى کفرپیشه تاریخ باشد. برداشت یاد شده بر پایه احتمال اول است.
۲ - تعلق اراده الهى بر نازل کردن تدریجى قرآن (و إنّه لتنزیل ربّ العلمین) به کارگیرى واژه «تنزیل» به جاى «إنزال»، مى تواند اشاره به مطلب یاد شده داشته باشد.
۳ - قرآن، مظهر ربوبیت خداوند (و إنّه لتنزیل ربّ العلمین)
۴ - رشد و تکامل آدمیان، هدف الهى در نازل کردن قرآن (و إنّه لتنزیل ربّ العلمین) «ربّ» به معناى تربیت کننده است و «تربیت» ایجاد حالتى در شىء پس از حالت قبل است تا آن گاه که به حد تمام و کمال برسد (مفردات راغب). بنابراین تعبیر «ربّ العالمین» و انتخاب آن به جاى هر نام و صفت دیگر، مى تواند بیانگر این معنا باشد که قرآن از مقام ربوبیت و براى تکامل خلق نازل شده است.
۵ - بیان دقیق سرگذشت امت هاى کفرپیشه تاریخ در قرآن، نازل شده از سوى خداوند. (و إنّه لتنزیل ربّ العلمین) برداشت یاد شده با توجه به نکته این است که ضمیر «إنّه» ناظر به محتواى آیات پیشین باشد که مربوط به سرنوشت امت هاى گذشته تاریخ است.
۶ - جهان هستى، متشکل از عالم هاى گوناگون (ربّ العلمین)
۷ - جهان هستى، در حرکت به سوى رشد و کمال (ربّ العلمین)
۸ - مجموعه نظام هستى، تحت تدبیر و ربوبیت یگانه خداوند (و إنّه لتنزیل ربّ العلمین) «العالمین» جمع همراه با «ال» و مفید عموم است. بنابراین «ربّ العالمین»; یعنى، پروردگار همه عالم ها.
۹ - مفاهیم معرفتى و احکام تشریعى قرآن، هماهنگ با نظام تکوین* (و إنّه لتنزیل ربّ العلمین) همان طور که گفته شد «العالمین» (جمع «عالم») محلاّ به «ال» و مفید عموم است. بنابراین «العالمین»; یعنى، همه عوالم وجود. قرار گرفتن این واژه در کنار «ربّ» ممکن است بیانگر این نکته باشد که فرو فرستنده قرآن، همان کسى است که آفرینش، رشد و هدایت مجموعه هستى از او است و براساس این واقعیت، احکام تشریعى او، هماهنگ با کل نظام هستى است.
۱۰ - خداوند، پروردگار جهانیان (ربّ العالمین) است. (ربّ العلمین)
موضوعات مرتبط
- آفرینش: تعدد عوالم آفرینش ۶; تکامل آفرینش ۷; مربى آفرینش ۸
- اقوام پیشین: تاریخ اقوام پیشین ۵
- تاریخ: تبیین تاریخ ۵
- تشریع: تشریع و تکوین ۹
- تکامل: زمینه تکامل ۴
- توحید: توحید ربوبى ۸
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۸
- خدا: آثار اراده خدا ۲; نشانه هاى ربوبیت خدا ۳; وسعت تدبیر خدا ۸; وسعت ربوبیت خدا ۸
- رب العالمین :۱۰
- قرآن: تعالیم قرآن ۵; فضیلت قرآن ۱; فلسفه نزول قرآن ۴; نزول تدریجى قرآن ۲; نقش قرآن ۳; وحیانیت قرآن ۱; ویژگیهاى تعالیم قرآن ۹ ; هماهنگى تعالیم قرآن ۹
منابع