التغابن ٩

از الکتاب
کپی متن آیه
يَوْمَ‌ يَجْمَعُکُمْ‌ لِيَوْمِ‌ الْجَمْعِ‌ ذٰلِکَ‌ يَوْمُ‌ التَّغَابُنِ‌ وَ مَنْ‌ يُؤْمِنْ‌ بِاللَّهِ‌ وَ يَعْمَلْ‌ صَالِحاً يُکَفِّرْ عَنْهُ‌ سَيِّئَاتِهِ‌ وَ يُدْخِلْهُ‌ جَنَّاتٍ‌ تَجْرِي‌ مِنْ‌ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ‌ فِيهَا أَبَداً ذٰلِکَ‌ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ‌

ترجمه

این در زمانی خواهد بود که همه شما را در روز اجتماع [= روز رستاخیز] گردآوری می‌کند؛ آن روز روز تغابن است (روز احساس خسارت و پشیمانی)! و هر کس به خدا ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد، گناهان او را می‌بخشد و او را در باغهایی از بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است وارد می‌کند، جاودانه در آن می مانند؛ و این پیروزی بزرگ است!

ترتیل:
ترجمه:
التغابن ٨ آیه ٩ التغابن ١٠
سوره : سوره التغابن
نزول : ٨ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَوْمَ الْجَمْعِ»: روز گردهمآئی که قیامت است (نگا: هود / واقعه / ، یس / و ). «تَغَابُن»: زیانمند گشتن گروهی و سودمند شدن گروهی ... در جهان، دسته‌ای آخرت را به دنیا می‌فروشند، و در آخرت زیانخورده و متضرّر می‌گردند (نگا: بقره / و آل‌عمران / و . و دسته‌ای دنیا را به آخرت می‌فروشند و در آخرت سود می‌برند و رضای خدا و بهشت را از آن خود می‌کنند (نگا: بقره / نساء / ، توبه / . فراموش کردن همدیگر. چرا که در قیامت بر اثر هول و هراس آخرت، کسی به فکر کسی نیست، و هرکسی خود را می‌کوشد (نگا: حجّ / معارج / ، عبس / - ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱ - خداوند، همه انسان ها را براى حسابرسى در روز قیامت گرد مى آورد. (یوم یجمعکم)

۲ - قیامت و گرد آمدن انسان ها در آن روز، براى محاکمه و مجازات، شایان یاد و یادآورى (یوم یجمعکم) برداشت یاد شده، مبتنى بر این نکته است که «یوم» متعلّق به فعل مقدّر «اذکر» باشد.

۳ - قیامت، روز گرد هم آمدن همه انسان ها است. (لیوم الجمع)

۴ - «یوم الجمع»، از نام هاى قیامت (لیوم الجمع)

۵ - قیامت، روز ظهور و بروز غبن و خسارت کافران (ذلک یوم التغابن)

۶ - «یوم التغابن»، از نام هاى قیامت (ذلک یوم التغابن)

۷ - خداوند، گناهان و بدى هاى مؤمنان داراى عمل صالح را زدوده و مى آمرزد. (و من یؤمن باللّه و یعمل صلحًا یکفّر عنه سیّئاته)

۸ - ایمان و عمل صالح، موجب زدایش بدى ها و آمرزش گناهان (و من یؤمن باللّه و یعمل صلحًا یکفّر عنه سیّئاته)

۹ - ایمان و عمل صالح، موجب ورود انسان به بهشت (و من یؤمن باللّه و یعمل صلحًا ... یدخله جنّ-ت)

۱۰ - بهشت، داراى بوستان هاى متعدد با نهرهاى جارى در زیر آنها (جنّ-ت تجرى من تحتها الأنهر) «جنّات» (جمع «جنّة») به معناى بوستان ها است.

۱۱ - مؤمنانِ داراى عمل صالح، در بهشت جاودانه اند. (و من یؤمن باللّه و یعمل صلحًا ... یدخله جنّ-ت... خلدین فیها أبدًا)

۱۲ - آمرزش گناهان و دستیابى به بهشت، کامیابى بزرگ است. (یکفّر عنه سیّئاته و یدخله جنّ-ت ... ذلک الفوز العظیم)

۱۳ - سعادت و کامیابى انسان، در گرو ایمان و عمل صالح است. (و من یؤمن باللّه و یعمل صلحًا یکفّر عنه سیّئاته ... ذلک الفوز العظیم)

۱۴ - ضرورت توأم بودن ایمان و عمل صالح، در به دست آوردن کامیابى اخروى و بهشت جاویدان (و من یؤمن باللّه و یعمل صلحًا ... یدخله جنّ-ت... ذلک الفوز العظیم)

۱۵ - تنها مؤمنان داراى عمل صالح، از خسارت عرصه قیامت در امان خواهند بود. (و من یؤمن باللّه و یعمل صلحًا ... ذلک یوم التغابن ... ذلک الفوز العظیم) برداشت یاد شده، از آن جا است که خداوند، روز قیامت را روز خسارت بار نام گذاشته است; ولى تنها گروهى که داراى ایمان و عمل صالح باشند از این قاعده مستثنا شده اند.

روایات و احادیث

۱۶ - «عن أبى عبداللّه(ع) قال: ...یوم التغابن، یوم یَغبُن أهلُ الجنّة أهلَ النّار...;[۱] از امام صادق(ع) روایت شده که فرمود: ...«یوم التغابن» روزى است که بهشتیان، جهنمیان را مغبون مى سازند...».

۱۷ - «فى الخبر النبوىّ(ص) أنّه یُفتَح للعبد یوم القیامة على کلّ یوم من أیّام عمره أربعة و عشرون خزانةً ... یُفتَح له خزانةٌ ... فیراها فارغةً لیس فیها ما یسرّه و لا ما یسؤوه و هى الساعة التى نام فیها أو اشتغل فیها بشىء من مباحات الدنیا فیناله من الغبن و الأسف على فواتها ... ما لایُوصَف و من هذا قوله تعالى: «ذلک یوم التغابن»;[۲] در روایتى از پیامبر(ص) آمده که براى بنده در قیامت، براى هر روز از ایام عمرش ۲۴- خزانه باز مى شود ... خزانه اى براى او بازمى گردد که آن را خالى مى بیند و چیزى که او را خوشحال یا ناراحت کند در آن نیست. این همان ساعتى است که در آن خوابیده و یا مشغول کارهاى مباح دنیا بوده است. پس غبن و تأسف بر از دست دادن آن ساعت، به او دست مى دهد ... به اندازه اى که قابل توصیف نیست و در همین باره است سخن خداى تعالى: و ذلک یوم التغابن».

موضوعات مرتبط

  • انسان: حشر اخروى انسان ها ۱، ۳
  • ایمان: آثار ایمان ۸، ۹، ۱۳، ۱۴; ایمان و عمل صالح ۱۴
  • بندگان: حسرت اخروى بندگان ۱۷
  • بهشت: تعدد باغهاى بهشت ۱۰; جاودانان در بهشت ۱۱; عوامل جاودانگى در بهشت ۱۴; موجبات بهشت ۹، ۱۲; نهرهاى بهشت ۱۰; ویژگیهاى باغهاى بهشت ۱۰
  • بهشتیان: بهشتیان و جهنمیان ۱۶
  • خدا: آمرزشگرى خدا ۷
  • ذکر: ذکر حشر اخروى انسان ها ۲
  • رستگارى: رستگارى بزرگ ۱۲; عوامل رستگارى ۱۳
  • سعادت: عوامل سعادت ۱۳; عوامل سعادت اخروى ۱۴
  • عمل صالح: آثار عمل صالح ۸، ۹، ۱۳، ۱۴
  • قیامت: حسابرسى در قیامت ۱، ۲; حشر در قیامت ۳; خزاین قیامت۱۷; ظهور حقایق در قیامت ۵; کیفر در قیامت ۲; نامهاى قیامت ۴، ۶; ویژگیهاى قیامت ۳، ۵
  • کافران: زیانکارى اخروى کافران ۵; کافران در قیامت ۵
  • گناه: آمرزش گناه ۱۲
  • مؤمنان: آثار عمل صالح مؤمنان ۱۵; جاودانگى مؤمنان ۱۱; عمل صالح مؤمنان ۷، ۱۱; منشأ آمرزش مؤمنان ۷; مؤمنان در بهشت ۱۱; مؤمنان در قیامت ۱۵; مصونیت اخروى مؤمنان ۱۵
  • یوم التغابن :۶، ۱۶
  • یوم الجمع :۴

منابع

  1. معانى الأخبار، ص ۱۵۶، ح ۱; نورالثقلین، ج ۵، ص ۳۴۲، ح ۱۷.
  2. بحارالأنوار، ج ۷، ص ۲۶۲، ح ۱۵.