الأعراف ١٤٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۴:۰۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و کسانی که آیات، و دیدار رستاخیز را تکذیب (و انکار) کنند، اعمالشان نابود می گردد؛ آیا جز آنچه را عمل می‌کردند پاداش داده می‌شوند؟!


الأعراف ١٤٦ آیه ١٤٧ الأعراف ١٤٨
سوره : سوره الأعراف
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لِقَآءِ»: ملاقات. رویاروی شدن. مراد رستاخیز و حاضرشدن برای حساب و کتاب در پیشگاه خدا است. «حَبِطَتْ»: هدر رفت و ضائع شد. برباد رفت. «هَلْ یُجْزَوْنَ»: مراد این است که کارهای خوبشان هدر می‌رود و تنها کیفر اعمال بدشان نصیبشان می‌شود.


تفسیر

نکات آیه

۱- تکذیب آیات الهى و انکار قیامت، موجب تباه شدن همه اعمال نیک آدمى است. (و الذین کذبوا بایتنا و لقاء الأخرة حبطت أعملهم) «حبط» به معناى تباه شدن و هدر رفتن است و مراد از «اعمال»، کردار و رفتار نیک است. زیرا تباه شدن اعمال ناپسند موجب منفعت آدمى در دنیا و آخرت خواهد شد. چون «اعمال»، به صورت جمع آمده و به کلمه بعد اضافه شده، مفید استغراق و شمول است. بنابراین «اعمالهم» یعنى تمام کارهاى نیک آنان

۲- تصدیق آیات الهى و ایمان به روز قیامت از شرایط ارزشمندى اعمال نیک در پیشگاه خداوند است. (و الذین کذبوا بایتنا و لقاء الأخرة حبطت أعملهم)

۳- اعمال نیک بنى اسرائیل در صورت تکذیب تورات و باور نداشتن قیامت براى آنان سودبخش نخواهد بود. (و الذین کذبوا ... حبطت أعملهم) مصداق مورد نظر براى «الذین کذبوا ... » با توجه به آیات پیشین، بنى اسرائیل است.

۴- حضور در صحنه قیامت و برخورد با سزاى اعمال دنیوى، فرجام همه انسانهاست. (لقاء الأخرة) کلمه «لقاء» (رسیدن و برخورد کردن) مصدرى است که به مفعولش اضافه شده و فاعل آن محذوف است ; یعنى: «و لقائهم الأخرة».

۵- کیفر انسانها در قیامت، بازتاب اعمال خود آنان است. (هل یجزون إلا ما کانوا یعملون)

۶- کیفرهاى الهى همطراز و متعادل با اعمال و رفتار انسانهاست. (هل یجزون إلا ما کانوا یعملون)

۷- تباه شدن اعمال نیک، جزایى مناسب براى تکذیب آیات الهى و روز قیامت است. (حبطت أعملهم هل یجزون إلا ما کانوا یعملون)

۸- خداوند انسانها را تنها بر گناهان مستمرشان مجازات مى کند. (هل یجزون إلا ما کانوا یعملون) استمرار از تقارن «کانوا» و فعل مضارع «یعملون» استفاده شده است.

۹- تباه شدن اعمال نیک آدمى و بى ارزش شدن آنها در پیشگاه خدا، از کیفرهاست. (حبطت أعملهم هل یجزون إلا ما کانوا یعملون) تبیین این حقیقت که انسانها سزایى جز بازتاب اعمال خودشان ندارند، پس از بیان تباهى اعمال بر اثر تکذیب آیات، بیانگر این است که تباه شدن اعمال نیک نیز به نوبه خود کیفرى است که بر تکذیب آیات و انکار قیامت مترتب مى شود.

موضوعات مرتبط

  • آیات خدا: آثار تکذیب آیات خدا ۱ ; کیفر تکذیب آیات خدا ۷
  • انسان: فرجام انسان ۴
  • ایمان: آثار ایمان ۲ ; ایمان به آیات خدا ۲ ; ایمان به قیامت ۲
  • بنى اسرائیل: عمل صالح بنى اسرائیل ۳
  • تورات: آثار تکذیب تورات ۳
  • خدا: کیفرهاى خدا ۸، ۹ ; ویژگى کیفرهاى خدا ۶
  • عمل: پاداش اخروى عمل ۴ ; عوامل حبط عمل ۳، ۷ ; کیفر اخروى عمل ۴، ۵ ; ملاکهاى ارزشمندى عمل ۲ ; موجبات حبط عمل ۱
  • عمل صالح: حبط عمل صالح ۹
  • قیامت: آثار تکذیب قیامت ۱، ۳ ; حشر در قیامت ۴ ; کیفر تکذیب قیامت ۷
  • کیفر: تناسب کیفر با عمل ۶
  • گناه: تداوم بر گناه ۸ ; کیفر گناه ۸
  • نظام کیفرى:۵، ۶، ۷، ۸، ۹

منابع