آل عمران ٣
ترجمه
آل عمران ٢ | آیه ٣ | آل عمران ٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«بِالْحَقِّ»: مشتمل بر احکام و عقائد و اخبار صحیح ثابت. جار و مجرور در موضع نصب بوده و حال کتاب است. «مُصَدِّقاً»: تصدیقکننده. حال دوم کتاب است. تقدیر چنین خواهد بود: نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مُحَقِّقاً مُصَدِّقاً لِمَا بَیْنَ یَدَیْهِ. «مَا بَیْنَ یَدَیْهِ»: مراد کتابهای آسمانی پیشین است (نگا: سبأ / ). «وَ أَنزَلَ الْتَوْرَاةَ وَ الإِنجِیلَ»: این جمله بیانگر بعضی از (مَا بَیْنَ یَدَیْهِ) است که از شهرت بیشتری برخوردارند.
تفسیر
- آيات ۶ - ۱، سوره آل عمران
- اشاره به آهنگ كلى سوره مباركه آل عمران و زمان و موقعيتنزول آن
- ((تنزيل )) بر تدريج نزولدلالت دارد
- وجه اين كه قرآن كريم درباره وحى ، تعبيرانزال و تنزيل (فرود آمدن ) را بكار برده است
- معناى كلمه ((تورات )) و ((انجيل ))
- معناى ((فرقان )) و موارد استعمال آن در قرآن مجيد
- شادى و غم ، رنج و راحت دائر مدار طرز فكر آدمى است
- سعادت و شقاوت روحى و جسمى ، و اينكه افراد بى خدا در هرحال پريشانروز هستند
- سعادت و شقاوت از ديدگاه اسلام
- كيفر كافران ، از حكم قضاوقدر و مشيت الهى خارج نيست
- روايتى متضمن محاجه و مباحثه رسول خدا (ص ) با سران نصاراى نجران
- روايتى درباره خلقت جنين و سرنوشت او...
- توضيح روايت
نکات آیه
۱ - نزول تدریجى قرآن بر پیامبر اکرم (ص) (نزّل علیک الکتاب بالحقّ) تنزیل، معمولاً در مورد نزول تدریجى به کار مى رود.
۲ - مصونیّت قرآن - در هنگام نزولش به پیامبر (ص) - از هر گونه باطلى که بدان آمیخته شود. (نزّل علیک الکتاب بالحقّ) بنابراینکه «بالحق»، متعلّق به «نزّل» باشد.
۳ - قرآن، پیوسته ملازم حق و پیراسته از باطل است. (نزّل علیک الکتاب بالحقّ) بنابراینکه «باء» در «بالحق» براى مصاحبت و متعلّق به محذوف باشد; یعنى کتابى که مصاحب و ملازم حق است.
۴ - نزول قرآن به صورت مکتوب بر پیامبر (ص)* (نزّل علیک الکتاب) اطلاق «الکتاب» بر قرآن، یا باید به این اعتبار باشد که نزولش به صورت نوشته بوده و یا در آن عصر به صورت کتاب و نوشته درمىآمده است، برداشت فوق بر اساس احتمال اوّل استفاده شده است.
۵ - «الکتاب»، از نامهاى قرآن* (نزّل علیک الکتاب)
۶ - نزول قرآن بر پیامبر (ص)، تکریم الهى نسبت به وى (نزّل علیک الکتاب) از تقدّم ظرف «علیک» بر مفعول صریح، و همچنین خطاب به پیغمبر (ص)، تکریم خداوند به آن حضرت استفاده شده است.
۷ - کتابت قرآن در عصر نزول توسّط کُتّاب وحى* (نزّل علیک الکتاب) اطلاق «الکتاب» بر قرآن، یا باید به این اعتبار باشد که نزولش به صورت نوشته بوده و یا در آن عصر به صورت کتاب و نوشته درمىآمده است، برداشت فوق بر اساس احتمال دوم استفاده شده است.
۸ - قرآن، کتابى منطبق با واقعیّت و حقیقت (نزّل علیک الکتاب بالحقّ) حق، خبرى را گویند که مطابق با واقع باشد (تفسیر المیزان).
۹ - نزول قرآن بر پیامبر (ص)، بر اساس شایستگى آن حضرت* بنابراینکه «بالحق» متعلق باشد به «نزّل» با قید «علیک».
۱۰ - قرآن، تأییدکننده سایر کتابهاى آسمانى (همانند تورات و انجیل) (مصدقاً لما بین یدیه و انزل التوریة و الانجیل)
۱۱ - هماهنگى و همگونى کتابهاى آسمانى (مصدقاً لما بین یدیه و انزل التوریة و الانجیل) بنابر اینکه مصدق بودن، به معناى تصدیق محتواى دیگر کتابهاى آسمانى باشد که طبعاً دلالت بر هماهنگى و همگونى آنها دارد.
۱۲ - نزول تورات و انجیل، به صورت دفعى نه تدریجى و براى هدایت انسانها* (و انزل التوریة و الانجیل. من قبل هدى للنّاس) نزول دفعى، از «انزل» استفاده شده است.
۱۳ - قرآن، تجلّى اسم جامع خداوند (اللّه) است. (اللّه لا اله الاّ هو الحىّ القیوم. نزل علیک الکتاب) زیرا اسناد تنزیل قرآن به «اللّه» (اللّه ... نزل علیک)، نشان صدورش از آن مقام است.
۱۴ - نزول قرآن و تورات و انجیل، تجلّى یکتایى، حیات و قیّومیّت (قائم به ذات و قوام دهنده هستى بودن) خداوند است. (اللّه لا اله الاّ هو الحىّ القیوم. نزل علیک الکتاب) از اسناد «نزل» به «اللّه» با صفات یکتایى، حیات و قیومیت برداشت فوق استفاده شده است.
۱۵ - قرآن، دلیلى براى حقانیّت کتب آسمانى گذشته (همانند تورات و انجیل) است.* (مصدقاً لما بین یدیه و انزل التّوریة و الانجیل) چون در تورات و انجیل، بشارت به نزول قرآن داده شده، طبعاً نزول آن، گواه راستى و صحت آن کتب خواهد بود ; و این احتمالى است براى مصدّق بودن قرآن نسبت به دیگر کتب آسمانى.
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: حى ۱۴ ; قیوم ۱۴
- انجیل:۱۰، ۱۲، ۱۴، ۱۵
- تکوین و تشریع:۸
- توحید: دلایل توحید ۱۴
- تورات:۱۰، ۱۲، ۱۴، ۱۵
- خدا:۱۳
- دین: هماهنگى ادیان ۱۱
- قرآن: تاریخ قرآن ۷ ; قرآن و کتب آسمانى ۱۰، ۱۵ ; کتابت قرآن ۴، ۷ ; نامهاى قرآن ۵ ; نزول قرآن ۱، ۲، ۴، ۶، ۹، ۱۴ ; ویژگى قرآن ۲، ۳، ۸
- کتب آسمانى: اهداف کتب آسمانى ۱۲; هماهنگى کتب آسمانى ۱۱
- محمّد (ص): مقام محمّد (ص) ۶، ۹
- وحى:۱
- هدایت: عوامل هدایت ۱۲