الطلاق ٣
ترجمه
الطلاق ٢ | آیه ٣ | الطلاق ٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مِنْ حَیْثُ»: از جائی که، به گونهای که. «بَالِغُ أَمْرِهِ»: دستیابی دارد به هر چه بخواهد. فرمان خود را به انجام میرساند. «أَمْرِ»: کار، فرمان. «قَدْراً»: مدّت و اجل، اندازه و مقدار.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ قَالَ مُوسَى يَا قَوْمِ إِنْ... (۱) وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاَةِ وَ... (۳) إِنَ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ... (۱) اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ کُلُ... (۳)
وَ خُذْ بِيَدِکَ ضِغْثاً فَاضْرِبْ... (۰) قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا... (۰) قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱ - ۷، سوره طلاق
- راجع به حكم طلاق ، عده ، رجوع و....
- معناى جملات آيه شريفه : ((و من يتق الله يجعل له مخرجا....)) با توجه به سياق وموضوع آن
- شرح مفاد آيه كريمه فوق
- توكل واقعى بر خداوند تنها نصيب صالحين از امت اسلام مى شود
- مدت عده طلاق
- تكليف بچه شيرخوار زن مطلقه
- (رواياتى در ذيل آيات طلاق ، راجع به احكام طلاق ، عده ، رجوع و....)
- چند روايت درباره تقوى ، توكل و كفايت خداوند، درذيل آيه شريفه : ((و من يتق الله يجعل له مخرجا...))
- چند روايت ديگر درباره طلاق زنان عده ، نفقه آنها و...
نکات آیه
۱ - کسانى که تقواپیشه کنند، خداوند از جایى که گمان نمى برند، به آنها روزى مى دهد. (من یتّق اللّه ... و یرزقه من حیث لایحتسب)
۲ - تقوا و خداترسى، عامل ازدیاد روزى و بهره مندى از عطاهاى غیر منتظره الهى (من یتّق اللّه ... و یرزقه من حیث لایحتسب)
۳ - خداترسى و رعایت تقوا از سوى همسران (مردان و زنان مطلّقه)، موجب ازدیاد روزى و بهره مندى آنان از عطاهاى غیرمنتظره الهى (إذا طلّقتم النساء ... من یتّق اللّه ... یرزقه من حیث لایحتسب)
۴ - خداوند، کفایت کننده امور متوکلان و بى نیازکننده آنان است. (و من یتوکّل على اللّه فهو حسبه)
۵ - توصیه خداوند به مردان و زنان مطلّقه، به توکل بر او در امور زندگى (إذا طلّقتم النساء ... و من یتوکّل على اللّه فهو حسبه)
۶ - توکّل بر خداوند، از موجبات جلب امدادهاى او و بى نیازى در زندگى (و من یتوکّل على اللّه فهو حسبه)
۷ - خداوند، به مطلوب خود و هر آنچه اراده کند، مى رسد. (إنّ اللّه بلغ أمره) «أمر» به معناى طلب است و در این آیه، مصدر به معناى مفعول (مطلوب) مى باشد.
۸ - بین طلب و مطلوب خدا و اراده و مراد او، هیچ مانعى وجود ندارد و امر و اراده او، نافذ و تخلف ناپذیر است. (إنّ اللّه بلغ أمره)
۹ - خداوند، براى هر چیزى اندازه اى و براى هر امرى در این عالم، اسباب و عللى قرار داده است. (قد جعل اللّه لکلّ شىء قدرًا)
۱۰ - نظام خلقت، نظامى است قانونمند و متکى بر علل و اسباب. (قد جعل اللّه لکلّ شىء قدرًا)
۱۱ - در دست خدا بودن مقررات امور عالم، مقتضى توکل بندگان به او است. (من یتوکّل على اللّه فهو فحسبه ... قد جعل اللّه لکلّ شىء قدرًا) برداشت یاد شده، از آن جا است که جمله «قد جعل اللّه...» در مقام بیان براى وجوب توکل بر خداوند (من یتوکّل على اللّه فهو حسبه) است.
۱۲ - احکام و رهنمودهاى الهى درباره طلاق، مبتنى بر تقدیر حکیمانه خداوند است. (فطلّقوهنّ لعدّتهنّ ...فامسکوهنّ بمعروف أو فارقوهنّ ...قد جعل اللّه لکلّ شىء قدرًا)
روایات و احادیث
۱۳ - «محمدبن مسلم قال: سألت أباعبداللّه(ع) عن قول اللّه عزّوجلّ: «و من یتّق اللّه یجعل له مخرجاً و یرزقه من حیث لایحتسب» قال: فى دنیاه;[۱] محمدبن مسلم گوید: از امام صادق(ع) درباره سخن خداوند عزّوجلّ «و من یتّق اللّه یجعل له مخرجاً و یرزقه من حیث لایحتسب» سؤال کردم، فرمود: [این گشایش و روزى براى تقواپیشه] در دنیاى او است».
۱۴ - «قال على(ع): من أتاه اللّه برزق لم یخط إلیه برجله و لم یمدّ إلیه یده، و لم یتکلّم فیه بلسانه و لم یشدّ إلیه ثیابه و لم یتعرض له کان ممّن ذکره اللّه عزّوجلّ فى کتابه: «و من یتّق اللّه یجعل له مخرجاً و یرزقه من حیث لایحتسب»;[۲] از امام على(ع) روایت شده که فرمود: کسى که خداوند به او رزقى دهد [اما او ]قدمى براى آن برنداشته، دستى به سوى آن دراز نکرده، در راه تحیصل آن زبان به کلامى نگشوده، لباسى را محکم بر تن نکرده و خود را در معرض آن قرار نداده; از کسانى است که خداوند عزّوجلّ در کتاب خود، او را یاد کرده[و فرموده:] و من یتّق اللّه یجعل له مخرجاً و یرزقه من حیث لایحتسب».
۱۵ - «و روى عن الصادق(ع) انّه قال: «و یرزقه من حیث لایحتسب» أى یبارک له فیما أتاه;[۳] از امام صادق(ع) روایت شده که فرمود: «و یرزقه من حیث لایحتسب»; یعنى، خداوند براى او در آنچه داده برکت مى دهد (و آن را براى او مبارک مى سازد)».
۱۶ - «عن على بن سُوَید عن أبى الحسن الأوّل(ع) سألته عن قول اللّه عزّوجلّ: «و من یتوکّل على اللّه فهو حسبه» فقال: التوکّل على اللّه درجات منها أن تتوکّل على اللّه فى اُمورک کلّها، فما فعل بک کنت عنه راضیاً، تعلم أنّه لایألوک خیراً و فضلاً و تعلم أنّ الحکم فى ذلک له فتوکّل على اللّه بتفویض ذلک إلیه و ثِقْ به فیها و فى غیرها;[۴] على بن سوید گوید: از امام کاظم(ع) درباره سخن خداوند عزّوجلّ «و من یتوکّل على اللّه فهو حسبه» سؤال کردم، حضرت فرمود: توکل بر خدا درجاتى دارد; از جمله این که در همه امورت بر او توکل کنى[و همه کارهایت را به او واگذارى ]. پس با تو هر چه کرد از او راضى باشى. بدانى که خدا از خیر و فضل درباره تو کوتاهى نخواهد کرد و بدانى که حکم در این امور در دست او است. پس با واگذار کردن امور به خداوند، بر او توکل کن و به او در کارهاى خود و غیر آن اطمینان داشته باش».
موضوعات مرتبط
- آفرینش: قانونمندى نظام آفرینش ۱۰; منشأ تقدیر آفرینش ۱۱
- برکت: منشأ برکت ۱۵
- بندگان خدا: توکل بندگان خدا ۱۱
- بى نیازى: زمینه بى نیازى ۶
- تقوا: آثار تقوا ۱، ۲، ۱۳
- توکل: آثار توکل ۶; توصیه به توکل ۵; توکل بر خدا ۱۱، ۱۶; مراتب توکل ۱۶
- خدا: افعال خدا ۱، ۴; اوامر خدا ۱۲; توصیه هاى خدا ۵; حتمیت اراده خدا ۷، ۸; حکمت خدا ۱۲; زمینه امدادهاى خدا ۶; کفایت خدا ۴; مقدرات خدا ۹، ۱۱، ۱۲
- روزى: برکت در روزى ۱۵; روزى دنیوى ۱۳; عوامل ازدیاد روزى ۲، ۳; منشأ ازدیاد روزى ۱; منشأ روزى ۱۳، ۱۴
- شوهر: آثار تقواى شوهر ۳
- طلاق: احکام طلاق ۱۲
- قضاوقدر :۹
- متوکلان: منشأ بى نیازى متوکلان ۴
- مطلقه: آثار تقواى مطلقه ۳; توصیه به مطلقه ۵
- موجودات: تقدیر موجودات ۹
- نظام علیت :۹، ۱۰