القمر ١٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۴۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

او به درگاه پروردگار عرضه داشت: «من مغلوب (این قوم طغیانگر) شده‌ام، انتقام مرا از آنها بگیر!»

|پس پروردگار خود را خواند كه: من مغلوبم پس انتقام گير
تا پروردگارش را خواند كه: «من مغلوب شدم؛ به داد من برس!»
تا آنکه به درگاه خدایش دعا کرد که من سخت مغلوب قوم شده‌ام تو مرا یاری فرما.
پس پروردگارش را خواند که من مغلوب شده ام [و از ستم و زورگویی آنان دلتنگم] بنابراین انتقام [مرا از اینان] بگیر.
و پروردگارش را خواند: من مغلوب شده‌ام، انتقام بكش.
سپس پروردگارش را به دعا خواند که من درمانده‌ام [یاری کن و] انتقام [مرا] بگیر
پس پروردگار خويش را بخواند كه من شكست يافته‌ام، پس انتقام گير.
تا آنجا که نوح پروردگار خود را بفریاد خواند (و عرض کرد:) پروردگارا! من شکست خورده‌ام پس مرا یاری و کمک فرما (و انتقام مرا از ایشان بگیر).
پس پروردگارش را خواند که: «بسی مغلوب شده‌ام‌؛ پس بس یاری(ام) فرمای!»
پس خواند پروردگار خویش را که منم شکست‌خورده پس یاری کن‌


القمر ٩ آیه ١٠ القمر ١١
سوره : سوره القمر
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَنِّی مَغْلُوبٌ ...»: اصل آن (بِأَنِّی مَغْلُوبٌ ...) است و منصوب به نزع خافض است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - التجاى نوح(ع) به درگاه پروردگار براى استمداد از او در برابر قوم حق ناپذیر خویش (فدعا ربّه أنّى مغلوب فانتصر)

۲ - یأس و ناامیدى نوح(ع) از هدایت پذیرى قوم حق ستیز خویش (فدعا ربّه أنّى مغلوب فانتصر) از تعبیر «مغلوب»، استفاده مى شود که نوح(ع) خود را در موضعى یافت که دیگر تنها چاره را در انتقام الهى از قوم حق ستیزش مى دید.

۳ - ربوبیت الهى، مقتضى التجاى بندگان به او، در دشوارى ها (فدعا ربّه أنّى مغلوب فانتصر)

۴ - دعا به درگاه پروردگار، نقطه امید پیامبران در اوج مشکلات (فدعا ربّه أنّى مغلوب فانتصر)

۵ - غلبه همه جانبه قوم نوح بر آن حضرت و بستن تمامى راه هاى امید بر روى ایشان (أنّى مغلوب)

۶ - نوح(ع)، خواهان انتقام الهى از قوم حق ستیز خویش (أنّى مغلوب فانتصر) مفسران «فانتصر» را به معناى «فانتقم» دانسته اند.

روایات و احادیث

۷ - «عن أبى جعفر(ع) ... قال:... فلبث فیهم نوح ألف سنة إلاّ خمسین عاماً یدعوهم سرّاً و علانیة فلمّا أبوا و عتوا قال «ربّ أنّى مغلوب فانتصر»;[۱] از امام باقر(ع) روایت شده که ... فرمود: ...نوح(ع) در میان قوم خود هزار سال - پنجاه سال کم - توقف نمود و قومش را در نهان و آشکار [به توحید] دعوت کرد. پس چون آنان ابا کرده و سرکشى نمودند، گفت: پروردگارا! من مغلوب هستم، انتقام مرا [از این قوم طغیان گر] بگیر».

موضوعات مرتبط

  • استمداد: استمداد از خدا ۱
  • التجا: التجا به خدا ۱; زمینه التجا به خدا ۳
  • انبیا: آثار دعاى انبیا ۴; منشأ امیدوارى انبیا ۴
  • خدا: آثار ربوبیت خدا ۳
  • سختیها: دعا در سختیها ۴
  • قوم نوح: حق ستیزى قوم نوح ۲; حق ناپذیرى قوم نوح ۱; درخواست انتقام از قوم نوح ۶; قوم نوح و نوح(ع) ۵; نفرین بر قوم نوح ۶، ۷; هدایت ناپذیرى قوم نوح ۷
  • نوح(ع): استمداد نوح(ع) ۱; التجاى نوح(ع) ۱; قصه نوح(ع) ۲، ۵، ۶; نفرین نوح(ع)۶، ۷; یأس نوح(ع) ۲، ۵
  • یأس: یأس از هدایت قوم نوح ۲

منابع

  1. کافى، ج ۸، ص ۲۸۲، ح ۴۲۴; نورالثقلین، ج ۵، ص ۱۷۷، ح ۸.