يس ٦٦
ترجمه
| يس ٦٥ | آیه ٦٦ | يس ٦٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«لَطَمَسْنَا»: محو می‌کردیم. از بین می‌بردیم (نگا: نساء / ، یونس / ، مرسلات / . در اینجا مراد کور کردن و از میان بردن بینائی دیدگان است. «فَاسْتَبِقُوا»: (نگا: بقره / یوسف / و ). «فَأَنّی»: چگونه؟ «فَأَنّی یُبْصِرُونَ؟»: چگونه می‌توانند ببینند؟ یعنی به هیچ وجه نمی‌توانند مسیر خود را ببینند. «الصِّرَاطَ»: مفعول به، یا منصوب به نزع خافض است.
تفسیر
- آيات ۶۶ - ۸۳ سوره يس
- تهديد كفار به گرفتن چشمان و دگرگون ساختن خلقتشان
- توضيح اينكه فرمود: ما به پيامبر شعر نياموختيم و شاعرى شايسته او نيست و ما علمناهالشعر و ما ينبغى له
- مقصود از اينكه فرمود: انسان مالك چهارپايان است
- معناى جمله : وهم لهم جند محضرون كه درباره احضار مشركين و آلهه شان در قيامت است
- استبعاد معاد توسط مشركين و جواب خداى تعالى به اين استبعاد
- اقوال مختلف درباره خلقت مثل در آيه : اوليس الذى خلق السموات والارض بقادر على انيخلق مثلهم ...
- توضيحى در مورد تغير و تبدل متوالى بدن و عدم تغير وتبدل نفس و روح
- توضيح مفاد آيه شريفه : انما امره اذا اراد شيئا انيقول له كن فيكون ... و بيان مراد از امر و قول در آن
- رد گفتار بعضى كه كن را از مقوله لفظ دانسته اند
- معناى ملكوت و اينكه ملكوت هر چيزى به دست خدا است
- رواياتى درباره بيگانه بودن پيامبر صلى الله عليه و آله از شعر و شاعرى
- اعاده و احياء اموات
- و اراده قول خداوند
نکات آیه
۱ - توانایى خداوند بر عذاب کافران، به گونه اى که آنان با از بین رفتن چشم ها و نوردیدگانشان، راه معمول خود را پیدا نکرده و از پیمودن راه درست محروم خواهند شد. (و لو نشاء لطمسنا على أعینهم فاستبقوا الصرط فأنّى یبصرون) «طمس» (مصدر «طمسنا») به معناى از بین بردن آثار و شواهد چیزى است و مقصود از «لطمسنا على أعینهم» از بین بردن کامل عضو چشم و یا نور و بینایى آن مى باشد. مراد از «الصراط» نیز راه معمول و متداولى است که افراد آن را طى مى کنند.
۲ - عذاب کافران با از بین بردن چشم ها و نوردیدگانشان (به گونه اى که راه درستى را پیدا نکنند) جزء مشیت و سنت خدا نیست. (و لو نشاء لطمسنا على أعینهم فاستبقوا الصرط فأنّى یبصرون) از به کار رفتن «لو» - که براى امتناع و امر محالى است - برداشت یاد شده به دست مى آید.
۳ - عذاب شدن برخى از کافران و عذاب نشدن برخى دیگر در دنیا، به مشیت خدا بستگى دارد. (و لو نشاء لطمسنا على أعینهم ... فأنّى یبصرون)
۴ - بینایى، از ابزار شناخت و هدایت است. (و لو نشاء لطمسنا على أعینهم ... فأنّى یبصرون)
۵ - مشیت و سنت خداوند در هدایت انسان ها، بر بهره جستن آنان از ابزارهاى متعارف شناخت (مانند بینایى و ...) استوار است; نه بر اعجاز و ارائه کارهاى خارج از توان بشر. (و لو نشاء لطمسنا على أعینهم فاستبقوا الصرط فأنّى یبصرون) برداشت یاد شده مبتنى بر این نکته است که اگر خداوند چشم و بینایى مردم کافر را از بین مى برد، آنان به قدرت خدا پى برده و به او ایمان مى آورند; ولى خدا چنین نکرده بلکه خواسته است که آنان از راه دیدن حقایق الهى و شنیدن آنها (راه متعارف راهنمایى بشر) هدایت گردند.
۶ - انسان ها، در برابر مشیت و اراده الهى ناتوان اند. (و لو نشاء لطمسنا على أعینهم ... فأنّى یبصرون)
موضوعات مرتبط
- انسان: عجز انسان ها ۶; هدایت انسان ها ۵
- چشم: فواید چشم ۴
- خدا: آثار مشیت خدا ۵; اهمیت اراده خدا ۶; اهمیت مشیت خدا ۶; سنتهاى خدا ۲; قدرت خدا ۱; مشیت خدا ۲، ۳; نقش سنتهاى خدا ۵
- سنتهاى خدا: سنت هدایت ۵
- شناخت: ابزار شناخت ۴، ۵
- عذاب: منشأ عذاب دنیوى ۳
- کافران: عذاب دنیوى کافران ۳; عذاب کافران ۱، ۲; کورى کافران ۱، ۲; گمراهى اخروى کافران ۱
