ریشه عجب
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۲۷(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
شگفت. آن حالتى است كه از بزرگ شمردن يا انكار چيزى بر شخصى عارض مىشود. راغب گفته حالتى است كه از جهل بعلت شىء عارض مىشود لذا بعضى حكما گفتهاند: تعجّب آن است كه علتش غير معلوم باشد و لذا گفته شده كه تعجّب بر خداوند صحيح نيست زيرا او علّام غيوب است. [صافات:12] بلكه تو از انكار آنها تعجّب كردى و آنها از روى بىاعتنائى يا عدم علم تو را مسخره مىكنند. [ص:4].
ریشه‌های نزدیک مکانی
هم من ان ف ل ه قول لا ا کم ک اذا لو امن هذا عجب الله کون الى شىء جىء اله ذکر ما وله ذا کثر شرک فى ايى کفر نا مول اذ ب اوى انن بل على قرء رئى ائى انس عقل موت ذلک امر ولد خبث نذر هن قوم الا خير سمع سوى ترب ربب نوص ضحک طلق هدى حين مجد علم بحر زرع حدث سخر ملء لزب فسق غيث دعو اول طيب رشد انتم حسن فتو غيظ بکى وحى غوث نصح سوق حنين رجل ليت جسم طين نبت زوج کره نکح بغى لات ثم سبل عبد
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| يُعْجِبُکَ | ۱ |
| أَعْجَبَتْکُمْ | ۲ |
| أَعْجَبَکُمْ | ۱ |
| أَعْجَبَکَ | ۲ |
| عَجِبْتُمْ | ۲ |
| تُعْجِبْکَ | ۲ |
| عَجَباً | ۴ |
| عَجِيبٌ | ۲ |
| تَعْجَبِينَ | ۱ |
| تَعْجَبْ | ۱ |
| فَعَجَبٌ | ۱ |
| عَجِبْتَ | ۱ |
| عَجِبُوا | ۲ |
| عُجَابٌ | ۱ |
| يُعْجِبُ | ۱ |
| تَعْجَبُونَ | ۱ |
| أَعْجَبَ | ۱ |
| تُعْجِبُکَ | ۱ |
