ریشه کبر
تکرار در قرآن: ۱۶۱(بار)
قاموس قرآن
(بر وزن عنب و قفل) بزرگى قدر. چنانكه درقاموس و اقرب گفته. مثل [توبه:72]. [نحل:41]. و آن به اعتبار سن نيز گفته مىشود مثل [آل عمران:40]. كه مراد از آن بزرگى سن و پيرى است. راغب گفته: اصل صغير و كبير در اعيان است و به طور استعاره در معانى به كار روند. و آن به معنى سنگينى نيز آيد كه نوعى از بزرگى است مثل [شورى:13]. گران است بر مشركان آنچه آنها را بدان مىخوانيد. *** كبير: از اسماء حسنى است [حج:62]. ظاهراً آن به معنى عظيم القدر است چنانكه على به معنى بلند پايه است در مجمع آن را «اَلسَّيِّدُ الْمَلِكُ الْقادِرُ عَلى جَميعِ الْاَشْياءِ» گفته است. مراجعه به آيات نشان مىدهد كه آن نوعاً در ذيل آياتى آمده سخن در قدرت و احاطه خداوند است و على هذا سخن مجمع تأييد مىشود. كبير در غير خدا و در كبير معنوى و جسمى و ايضاً به معنى رئيس و رهبر به كار رفته است مثل [فاطر:32]. كه معنوى است [انبیاء:58]. كه مىشود گفت: بزرگى جثه مراد است و در آيه [طه:71]. مراد رهبر و رئيس مىباشد. كبرياء: عظمت و حكومت [يونس:78]. و باشد براى شما عظمت و حكمرانى در زمين؟ [جاثية:37]. مراد از آن در آیه ربوبيّت عامه و حكومت مطلقه است و لفظ عزيز و حكيم تا حدى آن را معنى مىكند. *** كبر: (به كسر اول) بزرگى ايضاً تكبر و خودبينى. مثل [نور:11]. بعضى «كبر» را در آيه به ضم كاف خواندهاند مراد از آن معظم شىء است. ضمير «كبره» راجع به افك واقع در صدر آيه است گويند مراد از «وَالَّذى تَوَلَّى» عبداللَّه بن ابى است كه در اشاعه افك پافشارى مىكرد. يعنى: آنكه به معظم افك مباشرت كرده براى اوست عذابى بزرگ. [غافر:56]. نيست در سينه هايشان مگر تكبر و خود بزرگ بينى. تكّبر: نيز به همان معنى است و شايد تكلف در آن منظور باشد يعنى به زور خودش را كبير مىداند بدترين تكبر آن است كه در برابر امر خدا تكبر و از قبول آن امتناع كند [اعراف:13]. استكبار آن است كه اظهار بزرگى و تكبر كند با آنكه اهلش نيست [بقره:34]. و آيات قرآن همه در اين زمينه است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| اسْتَکْبَرَ | ۴ |
| لَکَبِيرَةٌ | ۱ |
| اسْتَکْبَرْتُمْ | ۲ |
| لَکَبِيرَةً | ۱ |
| لِتُکَبِّرُوا | ۲ |
| کَبِيرٌ | ۸ |
| أَکْبَرُ | ۱۷ |
| الْکِبَرُ | ۳ |
| کَبِيراً | ۱۷ |
| يَکْبَرُوا | ۱ |
| کَبَائِرَ | ۳ |
| أَکْبَرَ | ۲ |
| يَسْتَکْبِرْ | ۱ |
| اسْتَکْبَرُوا | ۱۵ |
| يَسْتَکْبِرُونَ | ۷ |
| کَبُرَ | ۵ |
| تَسْتَکْبِرُونَ | ۳ |
| أَکَابِرَ | ۱ |
| تَتَکَبَّرَ | ۱ |
| فَاسْتَکْبَرُوا | ۵ |
| يَتَکَبَّرُونَ | ۱ |
| الْأَکْبَرِ | ۲ |
| کَبِيرَةً | ۲ |
| الْکِبْرِيَاءُ | ۲ |
| کَبِيرٍ | ۳ |
| أَکْبَرْنَهُ | ۱ |
| کَبِيرُهُمْ | ۲ |
| الْکَبِيرُ | ۷ |
| الْکِبَرِ | ۲ |
| مُسْتَکْبِرُونَ | ۲ |
| الْمُسْتَکْبِرِينَ | ۱ |
| الْمُتَکَبِّرِينَ | ۳ |
| الْکِبَرَ | ۱ |
| يَکْبُرُ | ۱ |
| کَبِّرْهُ | ۱ |
| تَکْبِيراً | ۱ |
| کَبُرَتْ | ۱ |
| الْکُبْرَى | ۶ |
| لَکَبِيرُکُمُ | ۲ |
| الْأَکْبَرُ | ۱ |
| مُسْتَکْبِرِينَ | ۱ |
| کِبْرَهُ | ۱ |
| مُسْتَکْبِراً | ۲ |
| کُبَرَاءَنَا | ۱ |
| اسْتِکْبَاراً | ۲ |
| أَسْتَکْبَرْتَ | ۱ |
| اسْتَکْبَرْتَ | ۱ |
| لِلْمُتَکَبِّرِينَ | ۱ |
| الْکَبِيرِ | ۱ |
| مُتَکَبِّرٍ | ۲ |
| کِبْرٌ | ۱ |
| فَاسْتَکْبَرْتُمْ | ۱ |
| الْمُتَکَبِّرُ | ۱ |
| کُبَّاراً | ۱ |
| فَکَبِّرْ | ۱ |
| الْکُبَرِ | ۱ |
| الْأَکْبَرَ | ۱ |
