ریشه زيد
تکرار در قرآن: ۶۲(بار)
قاموس قرآن
زيد و زيادت به معنى نموّ و افزايش و نيز به معنى افزودن است لازم و متعدى هر دو آمده است «زاد الشيىء زيداً...و زيادة: نما - زاد اللّه خيراً» (اقرب) راغب آن را افزودن چيزى بر چيز تمام گفته است [انفال:2]، [بقره:10]. فعل زاد و امر و مضارع آن همه در قرآن متعدّى آمده مگر آيه [صافات:147] كه لازم است . ازدياد مثل زاد لازم و متعدى آمده است (اقرب) ولى در قرآن مجيد تمام موارد آن متعدى به كار رفته است مثل [كهف:25]، [آل عمران:90]، [يوسف:65]. مزيد هم اسم مفعول آمده و هم مصدر ميمى (اقرب) [ق:30]. ظاهراً مراد از مزيد اسم مفعول باشد يعنى: مىگويد آيا بيشتر هست؟ [ق:35]. اين آيه نظير سابق است. * [صافات:147]. حضرت صادق عليه السلام آن را «وَ يَزيدُونَ» خوانده (مجمع) اين شايد از آنجهت است كه پيوسته جمعيّت بيشتر مىشدند زيرا جمعيّت يك جامعه در يك حال نيست و اغلب رو به افزايش است. و شايد اگر «او» باشد باز مبيّن اين نكته باشد. به عقيده الميزان «او» در مقام ترقّى است و معنى بل مىدهد.
ریشههای نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
فَزَادَهُمُ | ۱ |
سَنَزِيدُ | ۲ |
زَادَهُ | ۱ |
ازْدَادُوا | ۳ |
فَزَادَهُمْ | ۱ |
لِيَزْدَادُوا | ۲ |
يَزِيدُهُمْ | ۵ |
لَيَزِيدَنَ | ۲ |
زَادَکُمْ | ۱ |
زَادَتْهُمْ | ۱ |
زِيَادَةٌ | ۲ |
زَادُوکُمْ | ۱ |
زَادَتْهُ | ۱ |
فَزَادَتْهُمْ | ۲ |
يَزِدْکُمْ | ۱ |
تَزِيدُونَنِي | ۱ |
زَادُوهُمْ | ۱ |
نَزْدَادُ | ۱ |
تَزْدَادُ | ۱ |
لَأَزِيدَنَّکُمْ | ۱ |
زِدْنَاهُمْ | ۳ |
يَزِيدُ | ۵ |
زِدْنِي | ۱ |
يَزِيدَهُمْ | ۲ |
زَادَهُمْ | ۴ |
زَيْدٌ | ۱ |
يَزِيدُونَ | ۱ |
فَزِدْهُ | ۱ |
نَزِدْ | ۲ |
مَزِيدٍ | ۱ |
مَزِيدٌ | ۱ |
يَزِدْهُمْ | ۱ |
يَزِدْهُ | ۱ |
تَزِدِ | ۲ |
فَزَادُوهُمْ | ۱ |
زِدْ | ۱ |
أَزِيدَ | ۱ |
يَزْدَادَ | ۱ |
نَزِيدَکُمْ | ۱ |