الفرقان ١٩

فَقَدْ کَذَّبُوکُمْ‌ بِمَا تَقُولُونَ‌ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ‌ صَرْفاً وَ لاَ نَصْراً وَ مَنْ‌ يَظْلِمْ‌ مِنْکُمْ‌ نُذِقْهُ‌ عَذَاباً کَبِيراً

ترجمه

(خداوند به آنان می‌گوید: ببینید) این معبودان، شما را در آنچه می‌گویید تکذیب کردند! اکنون نمی‌توانید عذاب الهی را برطرف بسازید، یا از کسی یاری بطلبید! و هر کس از شما ستم کند، عذاب شدیدی به او می‌چشانیم!

|قطعا [خدايانتان‌] آنچه را مى‌گوييد دروغ خوانده‌اند، و اكنون نه مى‌توانيد عذاب را از خود دفع كنيد و نه خود را يارى نماييد، و هر كه از شما ستم كند، عذابى سهمگين به او مى‌چشانيم

قطعاً [خدايانتان‌] در آنچه مى‌گفتيد، شما را تكذيب كردند؛ در نتيجه نه مى‌توانيد [عذاب را از خود] دفع كنيد و نه [خود را] يارى نماييد و هر كس از شما شرك ورزد عذابى سهمگين به او مى‌چشانيم.

پس آن معبودان، شما مشرکان را در آنچه گویید تکذیب کردند (و در اثر آن به عذاب ما گرفتار شدید) پس نه شما توانید آن عذاب را برطرف گردانید و نه یاری خود توانید کرد، و هر کسی از شما بندگان (با شرک آوردن) ظلم و ستم نماید ما او را به عذابی بزرگ گرفتار می‌گردانیم.

[خدا می گوید: این معبودان شما] گفته شما را که می گفتید [اینان به جای خدا معبودان ما هستند] تکذیب کردند، اکنون نه می توانید [عذاب را ازخود] دفع کنید، و نه می توانید [برای خود یاور و] یاری بیابید. و هر که از شما [در این دنیا] ستم کند، در قیامت عذابی بزرگ به او می چشانیم.

اينان آنچه را مى‌گفتيد دروغ مى‌خواندند و اكنون نتوانيد عذابى را از خود دور سازيد يا خويشتن را يارى دهيد. و هر كس از شما كه ستم كند عذابى بزرگش مى‌چشانيم.

و به راستی گفته‌های [باطل‌] شما را تخطئه کردند، پس نه چاره‌ای توانید و نه نصرتی یابید، و هر کس از شما که ستم [شرک‌]ورزیده باشد، به او عذابی سهمگین می‌چشانیم‌

[خداى به پرستندگان فرمايد:] آنها آنچه را شما مى‌گوييد دروغ شمردند، پس نتوانيد عذاب را از خويشتن بگردانيد و نه [خود را] يارى دهيد و هر كه از شما- پرستندگان و پرستيدگان- كه ستم كند او را عذابى بزرگ بچشانيم.

(به پرستش‌کنندگان مشرک گفته می‌شود: شما که می‌گفتید اینان شما را از راه منحرف و گمراه کرده‌اند و به عبادت خود خوانده‌اند! هم اینک) ایشان سخنان شما را تکذیب می‌کنند و نادرست می‌دانند. لذا نه می‌توانید (عذاب الهی را) از خود به دور دارید، و نه می‌توانید (خویشتن را) یاری دهید و (یا از دیگران) یاری ببینید. (بندگان جملگی باید بدانند که) هرکس از شما (با کفر و عصیان، همچون اینان) ستم کند، عذاب بزرگی را بدو می‌چشانیم.

پس همانا (معبودانتان ) آنچه می‌گفتید، بی‌گمان شما را تکذیب کردند؛ در نتیجه نه می‌توانید (عذاب را از خود) دفع کنید و نه (از آن‌ها) یاری گیرید. و هر که از شما ستم کند او را عذابی بزرگ می‌چشانیم.

پس به درست شما را تکذیب کردند بدانچه گویند پس نتوانید گردانیدنی و نه یاری‌کردن را و آنکه ستم کند از شما چشانیمش شکنجه‌ای بزرگ‌

الفرقان ١٨	آیه ١٩	الفرقان ٢٠
سوره : سوره الفرقان نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٧ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بِمَا تَقُولُونَ»: در چیزی که می‌گوئید. حرف (ب) به معنی (فی) است (نگا: آل‌عمران / قمر / ). «صَرْفاً»: دفع عذاب. بازگرداندن (نگا: آل‌عمران / اعراف / یوسف / و ). «نَصْراً»: مراد خویشتن را کمک و یاری کردن، و یا از دیگران کمک و یاری دریافت نمودن است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ إِذَا حُشِرَ النَّاسُ‌ کَانُوا لَهُمْ‌... (۰)

وَ مَنْ‌ أَضَلُ‌ مِمَّنْ‌ يَدْعُو مِنْ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۴ - ۲۰، سوره فرقان
• حكايت طعنه ها و افترائاتى كه كفار عرب در باره قرآن كريم بهرسول الله (صلى اللّه عليه و آله ) زدند
• تقرير و تبيين جوابى كه خداى تعالى به كفار داده(قل انزله الذى يعلم السرّ...)
• طعنه كفار به پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) به اينكه او همچون سايرين غذا مى خوردو...
• جواب خداى تعالى به اين احتجاج و انكار كفار
• مراد از جنات و قصور در آيه شريفه
• مبداء و منشاء تكذيب رسول الله (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) انكار قيامت است
• مقايسه بين احوال دوزخيان و بهشتيان
• طرح يك اشكال و پاسخ به آن در ارتباط با مشيت مطلقاهل بهشت
• پاسخ معبودهاى كفار به سؤ ال خداى سبحان در قيامت از آنها..آيا شما اين بندگان مراگمراه كرديد؟
• معناى جمله ((كانوا قوما بورا)) كه در جواب آلهه به خداى سبحان آمده
• رد استناد بعضى از مفسرين به اين جمله ((كانوا قوما بورا)) براى اثبات جبر، وشقاوت ذاتى كفار
• پاسخ دوم به اشكال مشركين
• دو نكته
• روايتى درباره شاءن نزول آيه : ((و قالوا ما لهذاالرسول ياكل الطعام ...)) و دو روايت درباره جهنم و ورود در آن

• آيه ۱۷ - ۱۹
• آيه و ترجمه
• تفسير:
• نكته ها:
• ۱ - منظور از معبودها در اينجا كيانند؟
• ۲ - انگيزه انحراف از اصل توحيد
• ۳ - واژه بور

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - ادعاى مشرکان در باره وجود معبودهایى جز خداوند، مورد تکذیب شدید خود معبودهاى آنها در قیامت (فقد کذّبوکم بما تقولون) برداشت فوق با توجه به دو نکته است: ۱- فاعل «کذّبوا» معبودها و مخاطب «کم» مشرکان اند. ۲- آنچه مشرکان ادعاى آن را دارند - که مورد تکذیب معبودهایشان قرار خواهد گرفت - ممکن است دو چیز باشد: ۱- وجود معبودهاى متعدد، به جز خداوند. ۲- گمراه شدن آنان به دست معبودهایشان که از سؤال و پاسخ خدا و معبودها - که در آیات قبل آمد - به دست مى آید.

۲ - ادعاى مشرکان در باره نقش داشتن معبودهایشان در گمراهى آنان، مورد تکذیب همان معبودها در قیامت (فقد کذّبوکم بما تقولون)

۳ - مشرکان در قیامت، ناتوان از دفاع از خویش در برابر عذاب الهى و یافتن هرگونه یار و ناصرى براى خود (فما تستطیعون صرفًا و لانصرًا)

۴ - چشیدن عذاب بزرگ الهى، کیفر حتمى ستم کاران (و من یظلم منکم نذقه عذابًا کبیرًا)

۵ - کفر و شرک، ظلم است. (و من یظلم منکم نذقه عذابًا کبیرًا) برداشت یاد شده، با توجه به این نکته است که مخاطب «من یظلم منکم» کافران و مشرکان اند که خداوند آنان را ستم کار دانسته است.

موضوعات مرتبط

• خدا: عذابهاى خدا ۴
• شرک: ظلم شرک ۵
• ظالمان: حتمیت کیفر ظالمان ۴
• عذاب: اهل عذاب ۳، ۴; مراتب عذاب ۴
• کفر: ظلم کفر ۵
• مشرکان: ادعاى مشرکان ۱، ۲; بى یاورى اخروى مشرکان ۳; تکذیب مشرکان ۱، ۲; عجز اخروى مشرکان ۳ ; عوامل گمراهى مشرکان ۲; مشرکان در قیامت ۳
• معبودان باطل: معبودان باطل در قیامت ۱، ۲
• معبودیت: معبودیت غیرخدا ۱