المؤمنون ٣٩
ترجمه
| المؤمنون ٣٨ | آیه ٣٩ | المؤمنون ٤٠ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«بِمَا کَذَّبُونِ»: در برابر این که مرا تکذیب کرده‌اند. به سبب این که مرا دروغگو نامیده و دعوتم را نپذیرفته‌اند.
تفسیر
- آيات ۲۳ - ۵۴، سوره مؤ منون
- اشاره به عقيده بت پرستان درباره عبادت آلهه و معناى خطاب نوح عليه السلام به قوم خود: ((اعبدوا الله ...))
- افترائات و احتجاجات قوم نوح عليه السّلام در مقام انكار رسالت آنحضرت .
- و دورى گزيدن از قوم خود كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند
- اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند.
- نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى
- يادآورى سنت الهى : هدايت امم با ارسال رسل ، تكذيب امتها آنان را و عذاب الهى و...
- اشاره اى به رسالت موسى و هارون
- خطابى از خداوند به عموم پيامبران
- بحث روايتى (روايتى در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - التجاى پیامبرِ پس از نوح به درگاه پروردگار، پس از ناامیدى از تأثیر تبلیغاتش در مردم (قال ربّ انصرنى بما کذّبون) ظرف «قال» محذوف است; یعنى، «قال بعد ما ایس من إیمانهم». «باء» در «بما کذّبون» سببیه و «ما» مصدریه (موصول حرفى ) است. بنابراین «بما کذّبون» به تأویل «بتکذیبهم إیّاى» مى باشد.
۲ - فرستاده الهى پس از نوح خواستار یارى خدا در برابر تکذیب گرى هاى قومش بود. (قال ربّ انصرنى بما کذّبون)
۳ - اعتقاد به ربوبیت خداى یگانه، مستلزم بردن نیازها به درگاه او است. (قال ربّ انصرنى بما کذّبون)
۴ - التجاى فرستاد الهى پس از نوح به درگاه پروردگار، براى نزول عذاب استیصال (قال ربّ انصرنى بما کذّبون) «باء» در«بماکذّبون» مى تواند براى آلیت باشد. در این صورت «ما» اسم موصول و به معناى «الذى» بوده و عاید آن محذوف است; یعنى، «ربّ انصرنى بالذى کذّبونى به» (پرودگارا! مرا با همان چیزى که[دروغش پنداشتند و] تکذیبم کردند، یارى فرما).
۵ - هشدار قبلى مردم به عذاب استیصال، از سوى پیامبرِ پس از نوح (قال ربّ انصرنى بما کذّبون)
۶ - مردمِ جامعه پس از نوح، هشدار عذاب را جدى نگرفتند و فرستاده الهى را به دروغ گویى متهم کردند. (قال ربّ انصرنى بما کذّبون)
موضوعات مرتبط
- استمداد: استمداد از خدا ۲; زمینه استمداد از خدا ۳
- انذار: انذار از عذاب ۵
- خدا: التجا به ربوبیت خدا ۱
- صالح(ع): استمداد صالح(ع) ۲; اعراض از انذارهاى صالح(ع) ۶; التجاى صالح(ع) ۱، ۴; انذارهاى صالح(ع) ۵; تهمت دروغگویى به صالح(ع) ۶; قصه صالح(ع) ۱، ۲، ۴، ۵، ۶
- عذاب: درخواست عذاب استیصال ۴
- عقیده: آثار عقیده به توحید ربوبى ۳
- قوم ثمود: انذار قوم ثمود ۵; تهمتهاى قوم ثمود ۶
- قوم عاد: انذار قوم عاد ۵; تهمتهاى قوم عاد ۶
- هود(ع): استمداد هود(ع) ۲; اعراض از انذارهاى هود(ع) ۶; التجاى هود(ع) ۱، ۴; انذارهاى هود(ع) ۵; تهمت دروغگویى به هود(ع) ۶; قصه هود(ع) ۱، ۲، ۴، ۵، ۶
- یأس: یأس از ایمان قوم ثمود ۱; یأس از ایمان قوم عاد ۱
