الذاريات ٣٠
ترجمه
| الذاريات ٢٩ | آیه ٣٠ | الذاريات ٣١ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«کَذلِکِ»: همان گونه خواهد شد که گفتیم. جار و مجرور است و در موضع نصب است و صفت مصدر محذوفی است و تقدیر چنین است: قَوْلاً مِّثْلَ ذلِکَ الَّذِی قُلْنَا.
تفسیر
- آيات ۲۰ - ۵۱ سوره ذاريات
- اقسام آياتى كه در انفس انسان ها هست و بر يكتايى خداوند در ربوبيت دلالت مى كند
- وجوه مختلف در اينكه فرمود: ((و فى السماء رزقكم و ما تدعون ))
- احتمال اينكه مقصود از آسمان در آيه شريفه غيب باشد نيز ممكن است
- گفتارى درباره كافى بودن رزق براى روزى خواران
- داستان وارد شدن ملائكه ماءمور به هلاك ساختن قوم لوط ابراهيم (ع ) و آنچه بين ميزبان و ميهمانان گذشت
- آيتى كه خداوند با عذاب قوم لوط و هلاكتشان بر جاى گذاشت
- اشاره به هلاكت فرعون و لشكريانش و هلاكت عاد، ثمود و قوم نوح (ع )
- معناى آيه : ((و السماء بنيناها بايد و انا لموسعون ))
- (روايتى درباره آيات انفسى ، رزق ، يد داشتن خدا، و خلق زوجين از هر چيز و...)
- رواياتى از معصومين عليهم السلام در بيان ويژگيهاى خلقت خداوند
نکات آیه
۱ - اطمینان بخشى فرشتگان به همسر ابراهیم(ع)، در مورد خدایى بودن پیام و بشارتشان (فرزنددار شدن او) (قالوا کذلک قال ربّک)
۲ - هم سخن شدن همسر ابراهیم(ع) با فرشتگان بشارت دهنده (قالت عجوز عقیم . قالوا کذلک قال ربّک)
۳ - قوانین مادى عالم طبیعت، مقهور اراده خداوند (و بشّروه بغلم ... و قالت عجوز عقیم . قالوا کذلک قال ربّک) تعبیر «کذلک قال ربّک»، مى رساند که عوامل طبیعى مانع اراده الهى نیست; بلکه اراده او نافذ بر هستى است.
۴ - توجه به ربوبیت الهى بر وجود انسان، زداینده هر شگفتى درباره قدرت او (قالوا کذلک قال ربّک) آوردن وصف «ربّک»، دربردارنده نوعى استدلال بر قدرت خدا مى باشد; یعنى، آن که وجود تو را پروریده، قادر است که پیرزنى نازا را نیز بارور کند.
۵ - خداوند، حکیم (داراى حکمت) و علیم (داراى علم گسترده) است. (إنّه هو الحکیم العلیم)
۶ - اعطاى فرزند به همسر پیر و عقیم ابراهیم(ع)، متکى بر حکمت و علم الهى بود. (و قالت عجوز عقیم قالوا کذلک ... إنّه هو الحکیم العلیم) تصریح به علم و حکمت الهى، در پى نوید به اعطاى فرزند، بیانگر مطلب بالا است.
۷ - معجزات الهى، متکى به علم و حکمت گسترده او (و قالت عجوز عقیم . قالوا کذلک ... إنّه هو الحکیم العلیم) برداشت یاد شده با توجّه به این نکته است که بارورى پیرزنى فرتوت و نازا، طبق عوامل طبیعى صورت نمى گیرد و آن گونه که به همسر ابراهیم(ع) بشارت داده شد، قطعاً امرى اعجازى بوده است و این اعجاز بى دلیل نمى باشد; بلکه نشأت یافته از علم و حکمت الهى است.
۸ - همسر ابراهیم(ع)، داراى شخصیتى والا و ارجمند در پیشگاه خداوند (قالت عجوز عقیم . قالوا کذلک قال ربّک) برداشت یاد شده، به خاطر این نکته است که همسر ابراهیم(ع)، با فرشتگان هم سخن شده و نیز درباره او تعبیر «ربّک» (پروردگار تو) به کار رفته است.
۹ - امکان فرزنددار شدن زن کهنسال و نازا، در پرتو لطف و عنایت الهى (و بشّروه بغلم علیم ... قالت عجوز عقیم . قالوا کذلک قال ربّک)
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): قصه ابراهیم(ع) ۱، ۲; همسر ابراهیم(ع) ۱، ۲، ۶، ۸
- اسماء و صفات: حکیم ۵; علیم ۵
- پیرى: منشأ فرزنددارى در پیرى ۹
- خدا: آثار حکمت خدا ۶، ۷; آثار علم خدا ۶، ۷; آثار لطف خدا۹; حاکمیت اراده خدا ۳; عوامل رفع تعجب از قدرت خدا ۴
- ذکر: آثار ذکر ربوبیت خدا ۴
- ساره: اطمینان ساره ۱; فضایل ساره ۸; گفتگوى ساره با ملائکه ۲; منشأ فرزنددارى ساره ۱، ۶
- طبیعت: انقیاد طبیعت ۳
- عقیم: منشأ فرزنددارى عقیم ۹
- معجزه: منشأ معجزه ۷
- ملائکه: اطمینان بخشى ملائکه ۱; منشأ بشارت ملائکه ۱
