الأعراف ٢٠٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۸ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و هرگاه وسوسه‌ای از شیطان به تو رسد، به خدا پناه بر؛ که او شنونده و داناست!

و اگر از شيطان وسوسه‌اى تو را برانگيخت، به خداوند پناه ببر [كه‌] بى‌شك او شنواى داناست
و اگر از شيطان وسوسه‌اى به تو رسد، به خدا پناه بَر، زيرا كه او شنواى داناست.
و چنانچه بخواهد از طرف شیطان (انس و جن) در تو وسوسه و جنبشی پدید آید به خدا پناه بر که او به حقیقت شنوا و داناست.
و اگر [وسوسه ای از سوی] شیطان، تو را [به خشم بر مردم و ترکِ مهربانی و ملاطفت] تحریک کند، به خدا پناه جوی؛ زیرا خدا شنوا و داناست.
و اگر از جانب شيطان در تو وسوسه‌اى پديد آمد به خدا پناه ببر، زيرا او شنوا و داناست.
و اگر وسوسه‌ای از سوی شیطان تو را به وسواس انداخت، به خداوند پناه ببر که او شنوای داناست‌
و اگر وسوسه‌اى از شيطان تو را برانگيزاند به خداى پناه بر، كه او شنوا و داناست.
و اگر وسوسه‌ای از شیطان به تو رسید (و خواست تو را از مسیر منحرف و از هدف باز دارد) به خدا پناه ببر (و خویشتن را بدو بسپار). او شنوای دانا است (و همه‌چیز را می‌شنود و همه‌چیز را می‌داند و هرچه زودتر به فریادت می‌رسد).
«و اگر بی‌گمان از شیطان وسوسه‌ای افسادگر به تو در رسد (که تو را به کاری افسادگر با حیله برگمارد) پس به خدا پناه بر. به‌راستی او بسیار شنوای بس داناست.»
و اگر برانگیزدت از شیطان انگیزشی پس پناهنده شو به خدا همانا او است شنوای دانا


الأعراف ١٩٩ آیه ٢٠٠ الأعراف ٢٠١
سوره : سوره الأعراف
نزول : ١٠ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَنزَغَنَّکَ»: تو را وسوسه کند. «إِسْتَعِذْ»: پناه ببر.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- شیطان با وسوسه هاى خود همواره در صدد واداشتن انسانها به تخلف از فرمانهاى خداوند است. (و إما ینزغنک من الشیطن نزغ) «نزغه» یعنى او را اندکى تحریک کرد و «نزغ» به کلامى گفته مى شود که مایه تحریک شود. (لسان العرب). «من الشیطان» حال براى «نزغ» مى باشد. و مراد از «نزغ شیطان» وسوسه اوست، بنابراین «اما ینزغنک ... »، یعنى اگر وسوسه اى از سوى شیطان تو را تحریک کرد. گفتنى است با توجه به آیه قبل، مراد از تحریک، ترغیب کردن به مخالفت با دستورهاى خداوند است.

۲- پیامبران بزرگ نیز مطمع شیطان براى واداشتن آنان به تخلف از فرمانهاى خدا (و إما ینزغنک من الشیطن نزغ) «إما» مرکب از «إن» شرطیه و «ما»ى زایده است. تأکید جمله شرطیه با «ما»ى زایده و نون تأکید ثقلیه براى رساندن این معناست که شرط محقق خواهد شد. بنابراین «إما ینزغنک» یعنى اگر شیطان در صدد تحریک تو برآید، که برخواهد آمد.

۳- پناه خواستن از خدا به هنگام مواجه شدن با وسوسه هاى شیطان، فرمان خداوند به پیامبر(ص) (إما ینزغنک ... فاستغذ باللّه)

۴- خداوند، شنواى گفته ها و آگاه به خواسته هاست. (إنه سمیع علیم)

۵- خداوند خنثى کننده وسوسه هاى شیطان در صورت پناه آوردن بندگان به درگاه او (فاستغذ باللّه إنه سمیع علیم) جمله «إنه سمیع علیم» به منزله تعلیلى است براى «فاستغذ باللّه» (به خدا پناه بر). و چون مجرد شنوایى و دانایى نمى تواند دلیل لزوم استعاذه باشد، مى توان گفت شنوایى و دانایى خداوند کنایه از اجابت پناهخواهى است.

۶- باور به شنوایى و آگاهى گسترده خداوند مایه التجا به او در برابر وسوسه گریهاى شیطان (فاستغذ باللّه إنه سمیع علیم)

موضوعات مرتبط

  • استعاذه: آثار استعاذه ۵ ; استعاذه به خدا ۳، ۵، ۶ ; زمینه استعاذه ۶
  • ایمان: آثار ایمان ۶
  • خدا: اوامر خدا ۳ ; شنوایى خدا ۴، ۶ ; عصیان از خدا ۱ ; علم خدا ۴، ۶
  • شیطان: استعاذه از شیطان ۳ و ۵ ; اضلال شیطان ۱، ۲ ; خنثیخسازى وسوسه شیطان ۵ ; شیطان و انبیا ۲ ; نقش شیطان ۱، ۲ ; وسوسه شیطان ۱، ۳، ۶
  • گمراهى: عوامل گمراهى ۱
  • محمد(ص): مسؤولیت محمد(ص) ۳

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الأعراف_٢٠٠&oldid=106441»