النحل ٨٤

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۱۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

(به خاطر بیاورید) روزی را که از هر امّتی گواهی بر آنان برمی‌انگیزیم؛ سپس به آنان که کفر ورزیدند، اجازه (سخن گفتن) داده نمی‌شود؛ (بلکه دست و پا و گوش و چشم، حتّی پوست تن آنها گواهی می‌دهند!) و (نیز) اجازه عذرخواهی و تقاضای عفو به آنان نمی‌دهند!

|و روزى كه از هر امتى گواهى برانگيزيم، سپس به كسانى كه كافر شده‌اند نه رخصتى داده مى‌شود و نه عذرشان پذيرفته مى‌گردد
و [ياد كن‌] روزى را كه از هر امّتى گواهى برمى‌انگيزيم، سپس به كسانى كه كافر شده‌اند رخصت داده نمى‌شود و آنان مورد بخشش قرار نخواهند گرفت.
و (به یاد خلق آور) روزی که (در قیامت) ما از هر امتی (رسول و) شاهدی برانگیزیم آن‌گاه به کافران اجازه سخن و اعتذار داده نشود و نه توبه و انابه و عذری از آنان پذیرند.
و روزی را [یاد کن] که از هر امتی گواهی برمی انگیزیم، سپس به کافران نه اجازه [عذر خواهی] می دهند، و نه از آنان می خواهند که [برای به دست آوردن خشنودی خدا] عذرخواهی کنند!
روزى كه از هر امتى گواهى برانگيزيم و به كافران رخصت سخن‌گفتن داده نشود و عذرشان پذيرفته نيايد.
و روزی که از هر امتی شاهدی برانگیزیم، سپس به کافران اجازه [عذرخواهی‌] داده نشود، و عذرشان را نپذیرند
و [ياد كن‌] روزى كه از هر امتى گواهى برانگيزيم آنگاه به كسانى كه كافر بودند نه اجازه [سخن گفتن‌] دهند و نه از آنها خواهند كه عذرخواهى كنند- يا كارى كنند كه خداى از آنها خشنود گردد زيرا كه آخرت سراى تكليف نيست-.
روزی (که قیامت فرا می‌رسد) از هر ملّتی گواهی را (که در دنیا پیغمبرشان بوده است) برمی‌انگیزیم (تا علاوه بر آگاهی خدا از احوال ایشان، و شهادت همه‌ی اندامشان، بر آنان شهادت دهد و موجب شرمساری و رسوائی بیشترشان گردد. در آن دادگاه پس از شهادت شهود و قرار گرفتن در برابر عذاب الهی) دیگر به کافران اجازه داده نمی‌شود (لب از لب بگشایند و معذرت‌خواهی نمایند) و (از سوی پیغمبران) از ایشان خواسته نمی‌شود که جلب رضایت و تقاضای گذشت نمایند (چرا که فرصت جلب رضایت خدا با گفتار و کردار گذشته است، و هنگام رویاروئی با نتائج اقوال و اعمال و بازتاب پندار و رفتار دنیوی فرا رسیده است).
و روزی از هر امتی گواهی بر می‌انگیزیم. سپس به کسانی که کافر شدند رخصت (سخنی) داده نمی‌شود و ایشان مورد سرزنش هم قرار نمی‌گیرند (که این شایستگی را هم ندارند).
و روزی که برانگیزیم از هر ملتی گواهی پس اذن داده نشود به کافران و نه عتاب از ایشان خواسته شود


النحل ٨٣ آیه ٨٤ النحل ٨٥
سوره : سوره النحل
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«شَهِیداً»: شاهد و گواهی. مراد پیغمبر هر ملّتی است (نگا: نساء / ، نحل / ). «وَ لا هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ»: از ایشان خواسته نمی‌شود که رضایت خدا را جلب کنند و خوشنودی او را فراچنگ آورند. (یُسْتَعْتَبُونَ) از مصدر استعتاب به معنی عُتْبی طلبیدن یعنی رضایت خواستن است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- در قیامت از میان هر امت، فردى به عنوان گواه و شاهد برانگیخته مى شود. (و یوم نبعث من کلّ أُمّة شهیدًا)

۲- یادآورى از قیامت، توصیه خداوند به انسانهاست. (و یوم نبعث من کلّ أُمّة شهیدًا) برداشت فوق، مبتنى بر این نکته است که ظرف «یوم» متعلق به «اذکر» و یا «اذکروا» در تقدیر باشد.

۳- از میان هر امتى در تمامى عصرها، فردى به عنوان شاهد و گواه در قیامت حضور پیدا مى کند. (و یوم نبعث من کلّ أُمّة شهیدًا) حضور یافتن گواه هر امتى، ممکن است بدین صورت باشد که از میان تمامى امتها فردى از هر عصر و نسلى به عنوان گواهى دادن در قیامت حضور یابد. بنابراین به تعداد عصرها و نسلها، گواهانى به گواهى خواهند پرداخت.

۴- در میان تمامى امتها در هر عصرى، افرادى از جانب خداوند بر اعمال مردمان نظارت دارند. (و یوم نبعث من کلّ أُمّة شهیدًا) برداشت فوق به خاطر این نکته است که نظارت کردن، لازمه گواهى دادن است; زیرا تا نظارت بر چیزى انجام نگیرد، گواهى بر آن ممکن نخواهد بود.

۵- قیامت، روز آشکار شدن اعمال، انگیزه ها و ماهیت همه انسانها (و یوم نبعث من کلّ أُمّة شهیدًا) برداشت فوق از آن جاست که با گواهى دادن گواهان، پرده از تمامى اعمال، انگیزها و ... انسانها - که تا روز قیامت از منظرها پنهان بود - برداشته خواهد شد.

۶- کسانى که در قیامت بر اعمال امت خویش گواهى مى دهند، جزء نخبگان و بهترینهاى امت خویشند. (و یوم نبعث من کلّ أُمّة شهیدًا) انتخاب شاهد و گواه از میان هر امتى، بیانگر آن است که آنان از نخبگان و خوبان امت خویشند; زیرا اگر آنان هم از افراد گناهکار باشند و بر کار آنان نیز گروه دیگرى شاهد و گواه باشد، انتخابشان براى دادن گواهى لغو و بیهوده خواهد بود.

۷- وجود انسانى صالح و مصون از هر گناه و خطا، در هر عصر و زمان (و یوم نبعث من کلّ أُمّة شهیدًا)

۸- رخصت نیافتن کافران براى سخن گفتن و معذرت خواهى به هنگام حضور شاهدان و گواهان امتها، در قیامت (و یوم نبعث من کلّ أُمّة شهیدًا ثمّ لایؤذن للذین کفروا)

۹- برانگیخته شدن شاهدان در قیامت، پایان فرصت کافران براى دفاع از خویش است. * (و یوم نبعث من کلّ أُمّة شهیدًا ثمّ لایؤذن للذین کفروا) واژه «ثمّ» که براى ترتیب است، ممکن است بدین نکته اشاره داشته باشد که پس از اقامه شهود - و نه قبل از آن - دیگر کافران رخصت نمى یابند.

۱۰- محکومیت کافران در محکمه قیامت، با شهادت شاهدان همراه است. (و یوم نبعث من کلّ أُمّة شهیدًا ثمّ لایؤذن للذین کفروا)

۱۱- شهادت گواهان در قیامت، خدشه ناپذیر و غیر قابل ردّ است. (و یوم نبعث من کلّ أُمّة شهیدًا ثمّ لایؤذن للذین کفروا)

۱۲- کافران در روز قیامت، هیچ راهى براى جلب رضایت خداوند نمى یابند. (ثمّ لایؤذن للذین کفروا و لا هم یستعتبون) «إستعتاب» (مصدر یستعتبون) به معناى درخواست از بدى کننده براى بازگشت از بدکارى و جلب رضایت کسى که به او بدى شده است، مى باشد. بنابراین معناى جمله «و لا هم یستعتبون» چنین خواهد بود: از آنان نخواهند که عذرخواهى کنند و یا کارى کنند که خدا از ایشان راضى شود.

موضوعات مرتبط

  • امتها: برگزیدگان امتها ۶; صالحان امتها ۷; گواهان امتها ۱، ۳، ۴، ۶، ۸، ۹; معصوم امتها ۷
  • خدا: توصیه هاى خدا ۲
  • ذکر: اهمیت ذکر قیامت ۲
  • عمل: برگزیدگى گواهان عمل ۶; گواهان عمل ۴
  • قیامت: ظهور حقایق در قیامت ۵; قبول گواهى در قیامت ۱۱; گواهان در قیامت ۱، ۳، ۶، ۸، ۹; گواهى در قیامت ۱۰; ویژگیهاى قیامت ۵; ویژگیهاى گواهى در قیامت ۱۱
  • کافران: آخرین مهلت کافران ۹; عذرخواهى اخروى کافران ۸; کافران در قیامت ۱۲; کافران و جلب رضایت خدا ۱۲; محکومیت اخروى کافران ۱۰
  • معصومان ۷:

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=النحل_٨٤&oldid=10005»